VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2023

23 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Nagui Scherbeijn is blij dat Aardenburg terugkeert in de standaardklasse SLUIS – Zelf heeft hij een voetbalverleden bij onder meer Hoofdplaat, AZVV en Breskens. Bij SV Sluis speelde hij zelf nooit, maar is Jack Jacobse al zo’n vijftien jaar lang actief in verschillende functies. Onder ander als (jeugd)trainer, begeleider bij de dames, wedstrijdsecretaris, jeugdvoorzitter, lid van de Technische Commissie en als lid van de werkgroep materialen. Een vol bord aan taken, waarvan hij er langzaamaan toch wat gaat doorgeven aan anderen. Jack Jacobse in verschillende functies al jarenlang betrokken bij SV Sluis “Toen mijn kleinste van twee zoons vier jaar was ben ik begonnen als jeugdtrainer. En dat heb ik nu vijftien jaar gedaan. Dat stokje heb ik al overgedragen inmiddels, want mijn zoon is nu speler in de senioren en wil toch ook graag hem aan het werk zien. Bovendien is het tijd dat andere vrijwilligers die kinderen in de jeugd hebben mijn rol overnemen. Dat geldt ook voor die van jeugdvoorzitter overigens. Dat heb ik tien jaar lang met veel inzet en ontzettend veel plezier gedaan. Toch is het tijd dat ook daar nieuwe mensen op de post gaan zitten. Wel wil ik een brug blijven tussen de jeugd en het hoofdbestuur en in een soort adviserende rol betrokken blijven. Want het ineens helemaal loslaten, dat kan en wil ik ook niet.” Met twee voetballende zoons, waarvan de oudste Martinique momenteel aan het reizen is door Thailand en de wereld verder ontdekt, kon het niet anders of Jacobse moest vroeg of laat wel ‘iets’ gaan doen bij de club. Dat iets is door de jaren heen dus uitgegroeid tot ‘best veel’ als het gaat om vrijwilligerstaken. “Maar allemaal is het ontzettend leuk om te doen en je wilt toch proberen om de vereniging te helpen. We zijn een relatief kleine club en als ik dan zie wat we al jarenlang met een mooie groep mensen weten klaar te spelen, dan mogen we daar als SV Sluis zeker trots op zijn.” Vorig jaar is de gehele jeugdafdeling voorzien van nieuwe kleding, tassen en trainingspakken, een uitdagende klus qua sponsoring. “Maar samen met Theo Schram en Johan Bogaard hebben we dat weten te realiseren. Ook qua ballen en trainingsmaterialen willen we gewoon dat iedereen met prima spulletjes kan werken. We hebben ook een succesvolle samenwerking met AVC Aardenburg opgezet binnen de jeugd. Dat kostte best wat tijd, maar is voor de vereniging prima. Net zoals we ook samen met AVC een damesteam hebben opgericht. In mijn ogen écht een verrijking voor de club. Daar doe ik namens SV Sluis de begeleiding van en dat zal ik zeker ook blijven doen, want daaraan beleef ik enorm veel voldoening.” Waar in het verleden de jeugd van SV Sluis vrij aardig presteerde, daar brak er weinig tot geen speler door richting het eerste elftal. Inmiddels is dat afgelopen seizoenen toch anders geweest. “We hebben nu op de selectieteams allemaal trainers met een voetbalachtergrond en dat werpt vruchten af. Er komen jongens door en dat is voor de vereniging ook noodzakelijk. Mooi dat het gebeurt en dat het eerste elftal ook zo goed presteert. Jammer dat we vorig seizoen de titel aan Breskens moesten laten. Want ik denk dat we over het gehele seizoen de beste ploeg waren. Nu is het volgens Jacobse zaak om ook in de 4e Klasse A van het zaterdagvoetbal de draad oppakken en mee gaan strijden. “Daar heb ik echter alle vertrouwen in. Net zoals ik ook alle vertrouwen erin heb, dat er nieuwe mensen op mijn stoel komen te zitten en de dagelijkse zaken binnen het jeugdbestuur gaan overnemen. De rol binnen de TC, de werkgroep materialen en ook de begeleiding van ons damesteam blijf ik sowieso doen, maar een beetje extra vrije tijd én tijd om naar de verdere ontwikkeling van mijn eigen zoons te kijken vanaf de zijlijn, daar ga ik zeer zeker gebruik van maken.” AARDENBURG – Tekort aan spelers noopte AVC Aardenburg om in 2021 te besluiten het standaardvoetbal tijdelijk vaarwel te zeggen. Na twee seizoenen voetballen in de reserve-klasse keert de West-Zeeuws Vlaamse club terug. Niet in het zondagvoetbal, maar in de 4e Klasse A van het zaterdagvoetbal. Tot blijdschap ook bij middenvelder/aanvaller Nagui Scherbeijn. “Voor de club is het heel erg goed dat we terugkeren met ons eerste elftal in de reguliere competitie. Het wordt ongetwijfeld een heel zwaar seizoen, maar we gaan er toch alles aan doen om elke week beter te worden met z’n allen. Het is gewoon leuk dat er waarschijnlijk weer meer mensen naar het sportpark gaan komen en dat het ook na afloop in de kantine dan drukker gaat zijn. Bovendien is het voor ons als jonge spelers ook beter voor onze ontwikkeling als voetballer om tegen betere tegenstanders te spelen. Het zal zeker zo zijn dat we vaker gaan verliezen en wellicht ook met flinke cijfers, maar dat is dan maar zo.” Zelf zal Scherbeijn, zeker nu in de warmere maanden, nog regelmatig verstek moeten laten gaan als er op zaterdag een wedstrijd gespeeld moet worden. “Ik werk hier bij Restaurant de Vijverhoeve in de keuken en als het dan druk is dan gaat mijn werk voor. Dan kan ik dus niet bij de wedstrijden zijn, jammer maar het is even niet anders. We hebben te maken met een tekort aan personeel helaas. Dus mocht er nog iemand zijn die een leuke baan zoekt in de horeca, dan kan hij altijd bij ons solliciteren. En bovendien biedt het dan mij extra kansen om toch meer wedstrijden te spelen haha… Dus vandaar dat ik hem er even ingooi.” De 19-jarige inwoner uit de kikkerstad is al vanaf zijn zesde actief op Sportpark van Dongen, waarvan de laatste seizoen al in de senioren op lager niveau. “Dat was soms wel even schakelen, maar ik heb nooit overwogen om ergens anders heen te gaan. Het is gewoon leuk om met vrienden hier te trainen en samen te voetballen en daarna in de kantine het gezellig te hebben. We hebben niet direct een doelstelling afgesproken met elkaar, maar we willen vooral groeien. Individueel en als team. Dat is al een flinke uitdaging op zichzelf. We hebben een leuke groep en ook een leergierige groep denk ik. De saamhorigheid is goed, wat ook wel nodig gaat zijn. Want na een paar jaar afwezigheid gaat het wennen worden. Maar we moeten het dan gewoon volhouden en uiteindelijk ben ik er van overtuigd dat we er beter van zullen worden.” In de reserve-klasse speelde Scherbeijn voornamelijk op het Aardenburgse middenrif, alleen de laatste wedstrijden van het afgelopen seizoen posteerde trainer Rowan Ritico hem in de spits. “Ik scoorde elke week een of meerdere keren en de trainer heeft besloten me ook nu te laten staan in de aanval. Het voelt nu ook wel prettig en moet proberen om de momenten voor doel goed te kiezen en als ik de kans krijg die te verzilveren. Sinds ik voetbal heb ik overigens alle posities wel als eens bezet in het elftal, behalve die als keeper. De ‘tien’ is wel mijn favoriete plek in het elftal als ik zelf mag kiezen, maar ook in de spits kan ik prima uit de voeten.” Vanuit de jeugd zijn er dit seizoen een aantal jongens doorgestroomd richting de senioren en die mogen zich nu gaan bewijzen en ervaring opdoen. “Wanneer we deze groep bij elkaar kunnen houden voor de komende jaren dan gaan we hopelijk stapje voor stapje omhoog. Zelf hoop ik zoveel mogelijk toch mee te kunnen doen. En als we af en toe eens wat puntjes kunnen pakken, dan ben ik tevreden.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=