VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2023

21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Seppe Vereecke dit seizoen actief in totaal andere rol bij HSV Hoek HOEK – Het duel tegen Ajax op 14 mei 2022 was amper één minuut oud toen verdediger Seppe Vereecke (24) een zware blessure opliep. Hij moest zich laten vervangen en sindsdien is hij tot op heden nog altijd niet de oude geweest. Daarom besloot de Belg om dit seizoen te kiezen voor een totaal andere rol: als fysical trainer en verzorger bij het eerste elftal. “Dat is wellicht voor heel veel mensen een verrassende rol, maar ik kreeg de vraag en het leek me wel een mooie manier om toch bij deze geweldige club en spelersgroep betrokken te blijven. De trainers bieden me overigens ook de kans om met de selectie mee te trainen en zodoende weer helemaal fit te worden. Maar ik heb niet meer de constante ‘push’ om alles uit de kast te moeten halen om op zaterdagmiddag in de basis te staan. Voorlopig doe ik het dus met een rol in de luwte en wil zo proberen om het vertrouwen in mijn lichaam weer terug te hervinden.” Dat vertrouwen heeft de afgelopen anderhalf jaar wel geregeld flinke tikken opgelopen, want steeds herviel de rechtsback weer en kreeg hij opnieuw klachten. “Het was een vervelende blessure die ik destijds opliep met schade aan mijn knie en scheenbeen. Daarbij had ik ook nog een scheur in de aanhechting van mijn hamstring. Dus al met al dacht ik dat een aantal maanden revalideren we voldoende zou zijn, maar dat bleek een misvatting. Achteraf gezien heb ik destijds ook te snel toegewerkt naar speelminuten en dat zorgde voor overbelasting en de nodige restklachten.” De uit Zelzate afkomstige Vereecke werd steeds heen en weer geslingerd qua inspanningen, teleurstelling en emoties. “Het was steeds revalideren, trainen, hervallen, revalideren, paar minuten spelen en dan weer hervallen. Daar was ik op een gegeven moment zo klaar mee, mijn complete voetbalplezier was weg! Ik wilde op sommige momenten er gewoon helemaal mee stoppen. Maar ik ben nog te jong en dan hoop je toch altijd nog op herstel. Daar ga ik nog altijd vanuit overigens, want ik train nu volledig mee en tot op heden gaat het goed en voel ik geen klachten. Ik heb nu natuurlijk ook niet de druk om te knokken voor een basisplaats bij Hoek, dus wellicht dat dit ook rust geeft.” Wat overigens niet veel mensen weten is dat Vereecke dit seizoen toch speelminuten hoopt te maken. Niet bij derde divisionist Hoek, maar een paar niveaus lager bij zondag derdeklasser v.v. Breskens. “Ik woon al een tijdje in Breskens, al gaan ik binnenkort samenwonen in Terneuzen. Maar toch ben ik daar ingeschreven om toe te kunnen werken naar speelminuten in een eerste elftal. Het geeft me wel een bepaald doel om naartoe te trainen, terwijl ik niet de constante focus heb om mezelf hier op Hoek voorbij te lopen. Daarvoor wil ik echt waken en dan is dit een mooie oplossing. Gecombineerd met een rol waarin ik als fysical trainer onder andere de warming-up voor de trainingen en wedstrijden regelen en de verzorging doe. Zo blijf ik erbij betrokken en dat voelt fijn.” Toch heeft hij een terugkeer in het eerste elftal van HSV Hoek nog altijd voor ogen. “Dat is wel de bedoeling, want ik weet dat ik dat niveau als ik fit ben ook zeker aankan. Het is een geweldige vereniging waar altijd reuring is. Er gebeurt altijd van alles. Van mijn vijfde tot achttiende speelde ik bij zowel Cercle als Club Brugge en daar gebeurde ook wel eens iets. Maar wat ik in de vijf seizoenen hier bij Hoek heb beleefd, dat is in alle facetten buitencategorie haha. Toch hou ik ervan en ben blij er nog altijd deel van uit te maken. Nu even vanaf de zijkant, maar hopelijk in de toekomst weer vanaf het veld. Dat is en blijft wel mijn drijfveer in elk geval.” SPUI – Toen Henk Koekkoek (58) in 1987 de stap maakte naar v.v. Spui had hij nooit kunnen vermoeden dat hij er anno 2023 nog altijd zou rondlopen. Hij maakte er sinds die tijd doelpunten aan de lopende band als speler, trainde de reserves vormt er inmiddels alweer sinds mensenheugenis een twee-eenheid met hoofdtrainer Marc de Kunder. Koekkoek geniet van rol in de luwte bij Spui “Ik ben ooit begonnen bij v.v. Axel, heb nog bij de marine gezeten en was een tijdje gestopt met voetballen. Tot ik Cor Wieland tegenkwam in Axel op een terras. Hij haalde me over om naar Spui te gaan waar hij trainer was. En sindsdien ben ik er altijd gebleven. Ik voel me er enorm thuis en heb er al vele mooie dingen meegemaakt. Als speler en zeker ook in mijn rol als trainer en assistent. Het is een geweldige club met allemaal heel betrokken clubmensen.” Als speler noopte een flinke nekblessure hem uiteindelijk om te stoppen met het maken van goals voor de club, maar zijn fanatisme ging niet verloren voor de roodhemden. Eerst als trainer van het tweede elftal en later als assistent van Chris de Beer. “Ik ging daarna weer het tweede elftal trainen, tot Marc de Kunder naar Spui kwam als hoofdtrainer. In eerste instantie zou Michel Fieret zijn assistent worden, maar die kon enkele weken niet. Ik kreeg de vraag om tijdelijk zijn rol over te nemen. Het klikte echter dusdanig goed met Marc dat we daarna zijn blijven samenwerken.” De eerste periode van het trainersduo duurde vijf jaar, toen beiden kozen voor een nieuwe uitdaging bij zondagclub Vogelwaarde. Waar De Kunder alleen Vogelwaarde ging doen, daar deed Koekkoek daarnaast ook nog het tweede team van Spui als trainer. “Dat was wel een drukke periode waar ik heel wat uren op het veld heb doorgebracht. Maar het is gewoon een geweldige spelletje om mee bezig te zijn en in een rol als trainer of assistent kan ik prima mijn energie kwijt. Bovendien heb ik een vrouw die er helemaal achter staat, want als dat niet zo is wordt het natuurlijk lastig.” Een aantal seizoenen geleden werd het trainersduo weer Spui opnieuw eindverantwoordelijk voor de eerste selectie. “Ik opperde tijdens een vergadering een keer dat ze bij de club gewoon Marc moesten terughalen toen ze een nieuwe trainer zochten. Ik had er toen niet direct rekening mee gehouden dat ik opnieuw assistent zou worden, maar dat was wel de voorwaarde die ook Marc zelf stelde. Dus zodoende dat we nu weer samen hier op het trainingsveld en langs de lijn staan. De club wilde direct voor langere periode en daardoor staan we nog tot 2025 voor de spelersgroep dus dat is wel geweldig en geeft ook aan dat onze werkwijze past bij de club.” De rolverdeling is helder. De Kunder is de hoofdtrainer en Koekkoek diens assistent. “Marc neemt de eindbeslissing maar we overleggen we alles samen. Ook op het trainingsveld hebben we beiden onze rol, net als tijdens besprekingen. Tijdens de trainingen deed ik spitsentraining, afwerkvormen en nam ik voornamelijk het loopwerk voor mijn rekening. Maar ik kamp met een hardnekkige zenuwblessure in mijn heup en daardoor kan ik nu minder actief mijn bijdrage leveren dan ik zou willen. Ik heb wat operaties en behandelingen gehad en moet nu revalideren. Fit worden is belangrijk. Nu houd ik me vooral bezig met observeren en gesprekken voeren ook met spelers. Het is even niet anders, maar het blijft enorm leuk om erbij te zijn en een bijdrage te hebben.” Het nieuwe seizoen is volgens de ervaren oud-spits afwachten. “Er zijn veel Zeeuws-Vlaamse ploegen bijgekomen en de indeling is helemaal nieuw. Veel nieuwe derby’s erbij dus dat is leuk. Als we bovenin de linkerrij meedoen, dan doen we het hier gewoon goed. Daar gaan we voor.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=