VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2023

11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M ZAAMSLAG – Het was in de loeizware derde klasse vorig seizoen voor velen een ‘mirakel’ dat v.v. Zaamslag zichzelf wist te handhaven. Met slechts één overgekomen vierdeklasser en een aantal degradanten uit de tweede klasse, wordt het voor trainer André Siereveld en zijn ploeg een megaklus om handhaving opnieuw te realiseren. Handhaving met Zaamslag is voor trainer André Siereveld weer het hoofddoel “We moeten om dat te bewerkstellingen maar liefst zes ploegen onder ons weten te houden komend seizoen. Als je naar de tegenstanders in de 3e Klasse A kijkt, dan moet je geen professor zijn om te concluderen dat we een héél pittig seizoen tegemoet gaan. Maar toch moet je strijdbaar blijven en proberen om elke week stappen te maken. Dat wil ik ook graag en de jongens zelf ook, dus we gaan er onbevangen in en zien wel of het ons opnieuw lukt.” Siereveld begon vorig seizoen bij Zaamslag aan zijn allereerste klus als hoofdtrainer en dat bestaan bevalt hem uitermate goed. “Het is een gezellige dorpsclub, waar de afgelopen jaren natuurlijk wel het een en ander is gebeurd. Trainers die vertrokken, verjonging van de selectie en toch is het niveau ook minder dan toen men een aantal jaar geleden nog tweede en zelfs eerste klasse speelde. Daardoor zijn ze nu ook heel realistisch en krijg ik als trainer de kans mezelf te ontwikkelen en om te bouwen aan een elftal. Daar ben ik de club heel dankbaar voor, want het is hier voor mij een prachtige leerschool.” Gedurende het afgelopen seizoen heeft de ploeg in de ogen van de jonge oefenmeester zeker wel de nodige stappen gemaakt. “Jongens zijn individueel beter geworden en ook als ploeg zijn we gaandeweg de competitie vorderde ook beter gaan voetballen. Het idee wat ik als trainer voor ogen heb, dat begon er na de winterstop steeds beter uit te komen. Het resulteerde ook in een reeks goede wedstrijden waarin we de broodnodige punten pakten. Het is mede ook dankzij die serie goede resultaten dat we het uiteindelijk hebben gered en nog altijd derdeklasser zijn.” Senna Bunt vertrok naar Terneuzen en Marvin van der Staal is in een lager team gaan spelen. Maar er keerden ook een paar nieuwe krachten voor terug. Momenteel kampt men nu nog met een paar langdurige blessuregevallen in de selectie. “Het is daardoor weer puzzelen geblazen, maar dat is helemaal niet erg. Het geeft kansen aan anderen en die moeten dan maar laten zien dat ze erbij willen horen om het mij daarna zo moeilijk mogelijk te maken als trainer.’ Dat men het woord ‘handhaven’ vetgedrukt als doelstelling heeft opgeschreven, dat is volgens de Vlissinger niet onrealistisch, hoewel er binnen de competitie ook nu in zijn ogen weer grote verschillen zullen zijn. “Vorig jaar was het verschil tussen de linker- en rechterrij al groot en dat zal gezien de ploegen die erbij gekomen zijn eerder nog groter worden dan verkleinen. Toch is de kwaliteit van sommige tegenstanders ook lastig in te schatten en zullen we elke week vol aan de bak moeten. Daar lopen we niet voor weg. Ook vorig seizoen hebben we tegen goede ploegen laten zien prima te kunnen voetballen. We willen graag op dit niveau actief zijn en blijven als vereniging en het is aan de staf en de spelersgroep om dat te laten zien.” Ambitie als trainer heeft Siereveld zeer zeker, maar voor nu telt alleen Zaamslag. “Ik heb hier de kans gekregen als hoofdtrainer en die wil ik maximaal benutten. Elke training en wedstrijd is ook voor mij een leermoment. Wat kan ik anders doen? Wat moet beter? Hoe breng ik het over? Zie ik mijn visie terug op het veld? Dat is een mooi proces en daar geniet ik van. Waar het ooit toe gaat leiden dat is niet relevant. Het hier zo goed mogelijk doen is het belangrijkste, al de rest bijzaak.” Jordy Michielsen ziet volop nieuwe uitdagingen bij Groede “Heel veel omringende clubs zijn overgestapt naar het zaterdagvoetbal. Daardoor zitten we nu in een competitie met een aantal Brabantse tegenstanders. Dat maakt het ook wel weer leuk en uitdagend. Want tegenstanders zijn onbekend en moet alles zichzelf ook weer uitwijzen. Voor mij als verdediger zorgt het ook voor nieuwe spitsen die ik tegenover me krijg, daar kijk ik wel weer naar uit want dat maakt je toch weer extra alert en scherp.” De achttienjarige Michielsen is bezig aan zijn derde seizoen bij het eerste elftal van de WestZeeuws-Vlaamse dorpsclub. De inwoner van Nieuwvliet doorliep er de verschillende jeugdteams om uiteindelijk op zijn zestiende al te mogen ‘ruiken’ aan de hoofdmacht. “In het begin was het af en toe eens meetrainen en invallen. Het tweede seizoen was wisselend met veel blessures, maar vorig seizoen wist ik vrijwel direct ook een basisplek af te dwingen. Extra mooi natuurlijk want die vele speelminuten en kansen hebben we toch nu de nodige ervaring opgeleverd.” De Scalda-student Marketing & Communicatie geeft bij de stabiele vierdeklasser leiding aan de verdediging en deed dat vorig seizoen nog aan de zijde van Ciske Menu. Daarin zal dit seizoen verandering komen en krijgt hij, door het vertrek van de ervaren verdediger naar HBC’22, een nieuwe verdediger in de achterhoede. “Jammer dat Ciske is vertrokken. We voelden en vulden elkaar goed aan. Ook daarin wordt het nu even kijken en uittesten wat de beste nieuwe samenstelling gaat worden. Er zijn vanuit de jeugd nog wat jongens bijgekomen, dus ik ben benieuwd hoe de puzzel in elkaar gaat vallen. Voor mezelf is het vooral zaak om te blijven ontwikkelen en te laten zien aan de trainer dat ik in het elftal hoor. Al heb ik daar wel voldoende vertrouwen in.” De jeugdige verdediger vind het mooi om leiding te geven aan de verdediging bij de blauwhemden, al vindt hij ook dat daarin zeker qua coaching nog veel te winnen valt. “We staan over het algemeen goed georganiseerd, maar ik moet me aanwenden om nóg meer en beter te coachen. Wanneer je als jonge speler het vertrouwen krijgt en spelers ook zeggen dat ik moét durven coachen, dan is dat toch wel fijn. En dat gaat ook steeds beter denk ik. We hebben een aantal jongens met een hoop ervaring en daar kunnen de jongeren alleen maar veel van leren. Die mix blijkt hier goed te werken en zorgt voor prima prestaties.” Toch is er volgens Michielsen naast presteren ook vooral heel veel ruimte voor gezelligheid. Een gegeven waarom Groede in de wijde omgeving en ook daarbuiten veelal wordt geroemd. “Dat is zeker waar. We zijn serieus als het aankomt op wedstrijden willen winnen, maar daarna is het hier ongeacht het resultaat altijd sfeervol. Dat is ook noodzaak vind ik, want het is en blijft een hobby die we met z’n allen zo goed mogelijk willen beoefenen. Het maakt ook Groede in mijn ogen tot de unieke vereniging die het al jarenlang is. En het is ook een sfeer die prima bij mij past en waar ik me enorm thuis voel.” GROEDE – Eén voor één besloten kozen Zeeuws-Vlaamse clubs voor een overstap naar het zaterdagvoetbal. Bij v.v. Groede koos men ervoor om actief te blijven op zondag. Het zorgt dit seizoen voor tal van veranderingen. Centrale verdediger Jordy Michielsen ziet daardoor volop nieuwe uitdaging. Voor hemzelf en voor de club. De afgelopen seizoenen wist Groede zich altijd weer keurig te handhaven in de vierde klasse en streed het zelfs een aantal keren mee voor promotie. Voor dit seizoen is het voor de verdediger en zijn ploeggenoten even afwachten wat de kracht is van de nieuwe teams. “Het wordt denk ik op veel vlakken een uitdagend seizoen met hopelijk weer mooie resultaten.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=