13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Talentvolle Flor De Beleyr grijpt zijn kans bij Koewacht KOEWACHT – Hoewel hij nog slechts zeventien lentes telt, is Flor De Beleyr al bezig aan zijn tweede seizoen in de hoofdmacht van RKVV Koewacht. Bij de vierdeklasser heeft het jeugdig talent een basisplek weten te veroveren. “Daar ben ik uiteraard erg blij mee. Vorig seizoen was ik ook al actief bij de senioren en kreeg ik ook best veel minuten. Dit seizoen heb ik de trainer kunnen overtuigen en heb ik een basisplaats. Het gaat ook niet onverdienstelijk, al vind ik van mezelf dat ik nog nadrukkelijker aanwezig moet zijn tijdens de wedstrijden. Maar het is sowieso al geweldig dat ik als zeventienjarige al zoveel speelminuten heb kunnen maken.” Waar de Koewachtenaren in de voorbereiding en de start van de competitie als een komeet uit de startblokken schoten, daar zit na de winter de klad er een beetje in. Er lijkt in sommige wedstrijden wel sprake van het spreekwoordelijke ‘zand in de motor’. Toch kan de jonge middenvelder er niet direct de vinger op leggen. “Het is heel gek en ook moeilijk te verklaren. Want we spelen na de winter niet anders dan ervoor en we hebben ook de beschikking over dezelfde spelers. Het loopt gewoon met momenten minder en dat is best zuur. Gelukkig pakken we weer regelmatig punten, waardoor we wel de aansluiting blijven houden bij de middengroep. Dat is ook wel belangrijk om ons doel van handhaving te behalen.” Handhaven, het is voor Koewacht de belangrijkste doelstelling. Niet terugvallen naar de vijfde klasse, maar erin blijven. “Dat is wat we met elkaar voorafgaand aan het seizoen hebben afgesproken. We begonnen heel erg goed, maar toch zijn er heel veel teams die van elkaar kunnen winnen of verliezen. Dat is afhankelijk van de vorm van de dag en de mate van scherpte waarmee je wedstrijden speelt. We blijven ons best doen om in deze klasse te blijven, al is het nog altijd niet zeker hoe de voetbaltoekomst van de clubs in de vierde klasse er exact uit gaat zien.” De Beleyr is een speler die keihard werkt, sleurt en knokt. Niet groot van stuk en wendbaar. “Soms ook wel een speler die misschien teveel risico neemt in zijn spel. Dat is iets wat ik nog beter moet leren zien. Soms de simpele oplossing kiezen en wat meer overzicht houden. Maar het is in de senioren toch ook heel anders voetballen dan bij de jeugd. Veel fysieker ook en je moet gewoon sneller zijn. Zeker tegen de sterkere teams is het zaak om daarin alert te zijn, want ze straffen dat toch veel makkelijker af.” De Havo-student zit op het Lodewijk College in zijn examenjaar, wat hij dus met goed gevolg hoopt af te sluiten. Net zoals hij ook dit seizoen bij Koewacht goed wil afmaken. “Ik speel in de spits of als centrale middenvelder. Dat is een rol die me het beste past en waar ik het beste tot mijn recht kom. Ik ben aanvallend ingesteld en wil op die manier van waarde zijn. We zitten nog altijd dicht bij de plekken om direct lijfsbehoud, dat zou geweldig zijn als ons dat lukt. Dan zijn we geslaagd in onze doelstelling. Hopelijk kan ik met een paar assists en doelpunten daaraan nog een extra bijdrage leveren. Want dat facet in mijn spel wil ik absoluut nog verbeteren. Dat ben je op die positie ook wel verplicht vind ik. Je moet altijd streven naar meer en beter, het maximale willen bereiken. Waar dat voor mij is, daar heb ik nog wat jaren de tijd voor om dat te ontdekken.” AXEL –De eerste stappen als voetballer zetteMaximHerman (18) inde jeugd van JVAB, het samenwerkingsverband tussen het toenmalige v.v. Axel en AZVV. Bij de laatste club waren zowel Maxim’s vader als opa jarenlang lid. Ze volgen de verrichtingen van hun (klein)zoon nu nog altijd op de voet, die bij FC Axel probeert om het vege lijf in de tweede klasse van het zaterdagvoetbal nog te redden. Maxim Herman hoopt met FC Axel tweedeklasser te kunnen blijven “Dat we dit seizoen zo diep in de rechterrij zouden staan, dat had ik echt niet verwacht. Het was vooraf voor ons wel de doelstelling om toch verder bovenin deze klasse mee te doen. In de voorbereiding speelden we prima wedstrijden en dat gaf ons wel wat vertrouwen. Maar gek genoeg zakte het direct toen de competitie begon steeds verder weg. En dan merk je ook dat de moraal wegebt als je niet wint. Echt heel bizar, want ik ben van mening dat we zeker kwaliteit in onze selectie hebben om hoger te staan, dan de onderste regionen waarin we ons nu bevinden.” Tussentijds nam de club ook afscheid van trainer David Destorme, wiens overeenkomst na dit seizoen zou eindigen maar die na het nieuws besloot om er direct mee te stoppen. Sinds de winterstop staat Christophe Praet voor de selectie die tevens trainer blijft bij v.v. Hulsterloo. Voor volgend seizoen is Kees Duitemeijer, nu actief bij Lewedorpse Boys, vastgelegd als hoofdtrainer bij de Axelaars. “Je weet dat het lastig is als de resultaten uitblijven. Maar ik denk dat de rust nu wel redelijk is teruggekeerd. Na de winterstop begonnen we onder de nieuwe trainer goed en hadden we enkele duels die we wisten te winnen. Dan tank je wat vertrouwen, maar het is en blijft moeilijk om uit de gevarenzone weg te komen. Na een kleine stijgende lijn zijn we de laatste wedstrijden weer een beetje weggezakt en dat is doodzonde. Want om tweedeklasser te kunnen blijven zullen we écht wedstrijden moeten winnen.” Herman is van mening, dat hij met zijn ploeg niet staat waar ze in zijn ogen thuishoren. “We zijn als ik onze selectie afzet tegen sommige ploegen in de competitie zéker niet de minste. Maar in het voetbal moet het soms ook gewoon eens meezitten. Een bal op de paal die erin valt in plaats van eruit stuit, scheidsrechterlijke beslissingen die eens niet in ons nadeel uitvallen. Al moeten we het natuurlijk daar niet op steken, want als je op dit niveau actief wilt blijven dan moet je het met z’n allen doen en tot op heden hebben we te vaak onszelf tekort gedaan. Als we realistisch zijn dan moeten we ons zien te handhaven via nacompetitie. De veilige plekken bereiken, dat wordt een schier onmogelijke zaak. Al zijn er in het voetbal al vaker gekke dingen gebeurd….” Herman was in de jeugd voornamelijk verdediger, maar sinds de D-jeugd speelt hij centraal op het middenveld en dat ook nu bij het eerste elftal de rol die hem op het lijf is geschreven. “Wel in een controlerende rol. Het is nu mijn tweede volledige seizoen bij het eerste elftal en denk dat ik terug kan kijken op een redelijk stabiel seizoen. Ik ben nog jong en heb goede wedstrijden afgewisseld met een mindere fase. Maar dat is vaak logisch als je nog niet veel vlieguren hebt bij de senioren.” En dan te bedenken, dat de controleur wel zijn wedstrijden speelt voor FC Axel, maar vanwege zijn studie aan de TU in Delft doordeweeks nooit met zijn ploeggenoten op Axelse trainingsveld is te vinden. “Dat klopt, want ik studeer Technische Natuurkunde aan de TU en train bij eersteklasser Wippolder, waar ze vierde staan. Toch heb ik de treinreis van tweeënhalf uur elke week graag over om met FC Axel te kunnen spelen. Lekker met vrienden, terwijl ik mijn familie wekelijks zie. Al zou het toch leuker zijn om wat vaker met een overwinning terug te reizen naar Delft. Hopelijk lukt dat nog een aantal keer dit seizoen, want anders wordt het om te handhaven een lastig verhaal.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=