9 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Door blessures is Jeffrey Buize vroeger dan verwacht nu trainer Aanhoudende (spier)blessures noopten Jeffrey Buize vroeger dan gehoopt de beslissing te nemen te stoppen als voetballer. Bij zijn club Koewacht hadden ze direct een nieuwe rol in gedachten en strikten de voormalig aanvoerder voor het tweede elftal. Niet om af te bouwen als ervaren speler, maar om juist iets op te bouwen, als trainer. KOEWACHT – “Dat was voor mij eigenlijk ook wel verrassend. Ik heb er even over nagedacht, maar het is voor mij wel een mooie uitdaging. En bovendien ook een manier om van heel dichtbij het voetbal te blijven beleven. Want als trainer heb je toch ook een bepaalde invloed op het spelverloop en is in mijn ogen na zelf actief voetballen een prima manier om met de voeten óp het veld te blijven staan.” De trainer van het tweede elftal bij Koewacht had aangegeven om ermee te stoppen en Buize kampte steeds met hardnekkige blessures aan onder meer de hamstrings. Voor de club was de optelsom dan ook snel gemaakt. “Het is een win-win voor beide partijen en voor mij een mooie beginstap in het trainersvak. Het is bovendien een leuke spelersgroep en ook zij stonden er helemaal achter dat ik zou starten als trainer. Daarbij heb ik goed contact met de trainer van ons eerste elftal en de bereidheid elkaar te helpen is erg groot. Dat is voor een dorpsclub zoals wij zijn ook onontbeerlijk om elke week voldoende poppetjes bij elkaar te hebben om de elftallen te bemannen.” Het zijn voor de oud-middenvelder/ verdediger overigens niet de eerste schreden die hij nu zet op trainersvlak, want ook in het verleden stond hij al diverse keren als trainer op het veld. “Bij v.v. Terneuzen heb ik jeugdteams getraind en bij Koewacht ook al eens de dames, maar een elftal bij de senioren is toch anders. Een andere dynamiek ook. Ik wil graag zien of ik mijn kijk op voetbal kan overbrengen op de spelersgroep en samen iets moois kunnen neerzetten. Pascal Pauwels heeft het hier drie jaar erg goed gedaan met die jongens en ik wil daar graag op doorborduren. De jongens ken ik ook goed, want vorig seizoen heb ik regelmatig met hen meegespeeld. Ze hebben veel respect en nemen als oud-speler van het eerste elftal toch ook zaken van je aan. Dus dat is wel prettig voor een trainer haha.” Of hij ambitie heeft op trainersvlak daar heeft hij, ook door de snelheid waarmee het is gegaan nu, nog totaal niet nagedacht. “Dat ga ik nu ervaren hoe het bevalt en of dit iets is wat me ligt voor in de verdere toekomst. Ik heb toegezegd voor één seizoen en gaandeweg kijken we wel verder. Ik hoop met deze groep in de reserve vijfde klasse op een seizoen in de middenmoot. Dat wordt pittig, maar je moet wel een doel hebben. Tot nu toe bevalt het enorm goed en krijg ik er enorm veel energie van. Het is fijn om te zien hoe leergierig de groep is en hoe graag ze willen. Iedereen heeft er plezier in en dat moet sowieso de basis zijn van alles.” Dat hij nu in zijn woonplaats de eerste stappen zet bij zijn eigen club, voelt prettig en vooral ook vertrouwd. “De reacties vanuit de club en ook van supporters zijn positief, dus dat is erg leuk. Eerst maar eens ervaring opdoen in het trainersvak, want er komt meer bij kijken dan iedereen denkt. Daarna zie ik wel wat er verder allemaal op mijn pad komt.” IJZENDIJKE – Teleurstellend. Zo mag de start van het nieuwe voetbalseizoen voor v.v. IJzendijke in de 4e Klasse A van het zondagvoetbal zonder twijfel worden bestempeld. Waar de ploeg van trainer David Almekinders en assistent-trainer Daniël Fenijn (26) vorig jaar nog knap vijfde werd, daar vinden ze zichzelf nu diep terug in de rechterrij en is men genoopt tot achtervolgen. ‘Ik heb er vertrouwen in dat we ons uiteindelijk veilig gaan spelen’ “En dat is zonder meer teleurstellend te noemen, niet de start die we onszelf voor ogen hadden gehouden. Het is nu zaak om snel weer de knop om te draaien en de weg omhoog in te slaan. Want met de versterkte degradatieregel is het noodzakelijk om weg te komen van de degradatieplekken en eventuele nacompetitie. Dat moet vooralsnog nu het doel zijn en daar is iedereen zichzelf wel terdege van bewust”, zegt Fenijn. Maar liefst twaalf goals moest de vierdeklasser slikken tijdens de eerste twee duels, waarvan volgens de assistent-trainer vooral de 1-6 uitslag tegen RIA W als ‘geflatteerd’ bestempelde. “We gaan met 1-1 rusten en krijgen kansen op meer. Daarna geven we het zelf weg en komt er zo’n uitslag op het bord te staan. Zo jammer, zeker ook omdat we vorig jaar zo’n mooi seizoen hadden gedraaid. Dan verwacht je die lijn door te trekken, maar helaas valt nu de score steeds de andere kant uit. Het is voor ons belangrijk om te herpakken, maar zoals vaker is het met name de smalle selectie die ons parten speelt. Als bepalende jongens wegvallen, dan is het soms enorm lastig om dat op te vangen en dat zie je dan terug ook in de resultaten. Al moet gezegd worden, dat ook de jongens die vanuit het tweede elftal aansluiten mooie stappen maken, alleen heeft dat tijd nodig.” Het is overigens alweer voor het vierde seizoen, dat Fenijn als assistent-trainer de brug is tussen de hoofdtrainer en de selectie. En daarbij ook de stabiele factor binnen de technische staf van de West-Zeeuws-Vlaamse zondagclub. Noodgedwongen koos hij voor een rol als trainer/leider bij de club waar hij zelf ook jarenlang speelde. “Op mijn tweeëntwintigste was het gedaan met voetballen. Jammer genoeg wilde de knie niet langer mee en kreeg ik steeds pijn. Ook nu nog als ik even meedoe tijdens een training, dan bekoop ik dat met een knie die vol vocht loopt. Vervelend, maar het is helaas niet anders. Daarom ben ik vier seizoenen geleden ingegaan op de vraag om samen met Steve Kesteleijn toen het tweede elftal te gaan trainen. Dan kon ik toch betrokken blijven en mijn steentje op die manier bijdragen.” En na het tweede elftal kwam de stap naar de hoofdmacht om daar als assistent aan de slag te gaan. Een mooie stap, waarbij hij ook betrokkenheid kreeg bij het team waar veel van zijn vrienden ook spelen. “Nee, dat is niet lastig want ik ben niet de eindverantwoordelijke voor de technische beslissingen, dat is David. Al overleggen we wel heel veel en krijg ik ook tijdens trainingen veel vrijheid om bepaalde aspecten voor mijn rekening te nemen. David vraagt ook mijn mening en dat is een fijne wisselwerking. Op die manier vullen we elkaar aan en proberen we datgene te doen wat het beste is voor IJzendijke.” De start van de ploeg was waardeloos zoals Fenijn het benoemt, maar toch is hij positief gestemd over het vervolg. “Als iedereen fit is, dan hebben we zéker voldoende kwaliteit om in de middenmoot te spelen. Alleen moet je nu bovenin meedoen wil je nacompetitie of rechtstreekse degradatie ontlopen. Dat wordt een hele kluif, maar ik heb er vertrouwen in dat het ons gaat lukken.” Word nu lid op natuurmonumenten.nl en ontvang 4 x per jaar het magazine Puur Natuur WE KUNNENNIETZONDERNATUUR Oostburg - Bredestraat 23 • IJzendijke - Staats Spaanse Linies 1 Kloosterzande - Rijksweg 60 0273270.pdf 1 11-10-2022 16:52:15
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=