7 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Plezier houden in het spelletje is voor Nino Haers het allerbelangrijkste PHILIPPINE - Als klein jochie zette hij zijn eerste stappen op het voetbalveld bij de lokale voetbalclub om er nooit meer weg te gaan. Inmiddels is Nino Haers vijfentwintig en maakt hij sinds de komst van trainer Carlo van Grimberghe deel uit van de eerste selectie. Niet altijd als basisspeler, maar toch heeft hij de afgelopen seizoenen zijn steentje wel kunnen bijdragen. “Voor mij is het belangrijkste dat ik plezier in het spelletje heb en blijf houden. Zonder plezier vind ik er niks aan en dat is altijd de graadmeter. Ik heb de jeugd hier doorlopen en ben vanuit de A-jeugd doorgestroomd naar het tweede elftal. Daar heb ik een promotie meegemaakt van derde naar reserve tweede klasse. Voor een tweede team is dat in mijn ogen een leuk niveau en daar voelde ik me wel prima.” Toch kreeg de verdediger kansen op meer, want met de komst van Carlo van Grimberghe zag hij zichzelf ook beloond met een promotie naar de eerste selectie op het mosseldorp. “Dat was op sommige vlakken best aanpoten. Ik ben zeker niet een fijnbesnaarde voetballer, maar met werklust en duelkracht kan je ook best een eind komen in deze derde klasse. Daarvoor denk ik wel dat we kwaliteit bezitten, al moet dan wel het overgrote deel van de belangrijke spelers er zijn en wij vooral voor elkaar door het vuur moeten gaan. We hebben wedstrijden waarin we prima voetbal laten zien, maar ons te weinig belonen. En er zitten jammer genoeg ook duels bij waarin het niet loopt. En dat wordt op dit niveau, zeker tegen de topploegen, dan genadeloos afgestraft.” Met de afwezigheid van onder meer Jos Westerhout en Joey dos Santos, diverse spelers met kleinere blessures en het vertrek van Joey Walhout naar HVV’24, mist Philippine ten opzichte van vorig jaar gevaarlijke aanvallende inbreng en creativiteit. “Dat merk je wel als relatief kleinere dorpsclub. In het verleden zijn er veel jongens van buitenaf hierheen gekomen, maar dat is de laatste seizoenen weer wat minder. Nu zie je weer wat meer spelers vanuit eigen vereniging en dat zorgt wel voor meer saamhorigheid en binding. We zijn veel meer een hechtere groep dan een paar jaar geleden en dat is voor mij ook best veel waard.” Over het algemeen was de laatste twee seizoenen de flankverdediger basisspeler, waar hij zich dus vooral diende te richten op een positie als rechtsback. Dit seizoen valt hij vooralsnog buiten het elftal, wat hij wel had verwacht. “Ik heb in de zomerperiode te weinig gedaan en heb dus niet de conditionele fitheid die ik daarvoor wel had. Toen ging ik geregeld ook hardlopen en had ik voldoende aan mijn werklust in het veld. Nu is dat minder en dan is het logisch dat de trainer andere keuzes maakt. Het is nu aan mij ommezelf terug in de basis te knokken en vooral keihard te blijven werken. Want het is toch wel prettiger om in het veld te staan dan vanaf de zijkant te moeten toekijken en wachten op wat speelminuten.” Enerzijds wil hij knokken voor een plek in het eerste, maar mocht hij uiteindelijk vooral minuten maken in het tweede elftal, dan heeft hij daar ook vrede mee. “Daar heb ik het ook altijd goed naar mijn zin gehad, maar bij het eerste spelen ook veel vrienden. Dus dat is een afweging om te maken. De kansen bij het eerste ga ik dit seizoen zeker nog voldoende krijgen. Het is dan aan mezelf of ik die weet te pakken en de trainer opnieuw kan overtuigen. Maar het gaat mij vooral ook om een stuk gezelligheid en plezier, dan maakt het elftal waarin je speelt niks uit.” OOSTBURG–Tussentijdsvantrainerwisselen, hetgebeurtvaak inhetprofvoetbal omeenschokeffect tekrijgen.Maar inhetamateurvoetbal is het niet is wat gebruikelijk is. Toch nam men vorig seizoen bij SV Oostburg dat besluit en stelde in de winterstop Fabian Wilson aan als nieuwe trainer. Een schot in de roos, zo ervaart ook de jeugdige aanvaller Siebe Bakker. Siebe Bakker ervaart weer goede sfeer op én naast het veld bij Oostburg De 19-jarige linksbuiten voelt zich momenteel als vis in het Oostburgse water en is met zijn snelheid, individuele acties én doelpunten een belangrijke pion in het 1:4:2:3:1-systeem dat trainer Wilson speelt met zijn ploeg. “Ik krijg veel vrijheid van de trainer en dat is voor een aanvaller natuurlijk altijd wel lekker. Op die manier kan ik het beste mijn kwaliteiten etaleren en ook de rest van het elftal voelt zich in deze speelwijze op zijn best. Dat is toch knap hoe Fabian sinds zijn komst in de winterstop de boel in positieve zin heeft weten om te draaien. Hij is tactisch sterk en heeft een bak aan ervaring als speler van HSV Hoek ook. Hij maakt jongens individueel én als team beter, waarbij hij ook echt ‘onze taal’ spreekt. We hebben het enorm naar ons zin en de sfeer is dan ook erg goed, zowel op als zeker ook naast het veld.” Vorig seizoen was de jonge aanvaller basiskracht en ook dit seizoen is hij tot op heden een vaste waarde in het elftal. Toch rekent hij zich nog zeker niet rijk op dat vlak. “Het is elke week weer knokken voor een plekje, want we hebben een heel brede en vooral ook kwalitatief goede selectie. Iedereen moet elke training het maximale geven om op zondag aan de aftrap te staan, wat mij betreft het prettig gegeven want zo houd je wel iedereen scherp en gaat het niveau vanzelf ook omhoog.” Bakker, die al sinds zijn vijfde actief is bij SV Oostburg, hoopt vooral ook gevrijwaard te blijven van fysieke ongemakken. “Ik ben nog best wel blessuregevoelig en met name dan spierblessures speelden me geregeld parten. Daar hoop ik nu dit seizoen een keer geen last van te hebben en zodoende een heel jaar basisspeler te zijn, dat is wel de ambitie die ik heb ja. Thuis doe ik ook wel vaak nog extra oefeningen om daarin sterker en completer te worden. Ik ben van nature best lang en dan kan het zeker zo zijn, dat je spieren extra belast. Door mezelf toch ook op andere momenten die fysieke prikkel te geven probeer ik blessures te voorkomen.” Vooralsnog is de jongeling erop gebrand om bij SV Oostburg het maximale eruit te halen en met doelpunten, acties en assists een bijdrage te leveren aan een klassering zo hoog mogelijk in het linkerrijtje. “Dat is ook de plek waar we met deze groep in mijn ogen meer dan thuishoren. Dat moet ook voor een club als Oostburg het streven zijn. We voelen ons goed, de lach is terug in de selectie en dat stralen we qua veldspel in mijn ogen ook uit. Als ik dan geregeld mijn goaltjes kan meepakken, dan ben ik meer dan tevreden.” Wie dan ook erg tevreden gaat zijn, is Siebe’s opa Levien Dieleman. “Sinds mijn vijfde komt opa altijd naar de wedstrijden van mij en mijn broer kijken en heeft hij er naar mijn weten nog niet of nauwelijks eentje gemist. Voor mij is het heel bijzonder dat hij wekelijks is, hij heeft op de club zelfs een stoeltje met zijn naam erop. Gaaf toch?! Alleen daarom hoop ik al om elke week te kunnen spelen en ook hem dan trots te zien genieten.” Oostburg - Bredestraat 23 • IJzendijke - Staats Spaanse Linies 1 Kloosterzande - Rijksweg 60 0273270.pdf 1 11-10-2022 16:52:15
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=