30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Ayhan Atmaca geniet nog altijd intens van het voetbalspelletje TERNEUZEN – Hoewel de benen niet meer zo precies zijn en het qua conditie niet meer gaat zoals vroeger, het fanatisme is er bij Ayhan Atmaca (46) nog altijd niet minder om. Wekelijks traint hij nog met Terneuzense Boys 3, waarmee hij op zaterdagen uitkomt in de reserve derde klasse. ‘Dat fanatisme en die wil om elke week te winnen, dat zal nooit weggaan denk ik.’ Hij was vierendertig toen hij besloot om bij Terneuzense Boys een stapje terug te doen. Na zes seizoenen ‘afbouwen’ koos hij ervoor om met een aantal oud-eerste elftalspelers samen te gaan voetballen in het derde elftal. “Dat is geweldig leuk om te doen. We zijn even het derde geweest, daarna werden we het vijfde en sinds dit seizoen zijn we opnieuw het derde elftal. Een administratief ‘foutje’ maakt dat we nu uitkomen in de derde klasse, waar we liever in de vierde klasse hadden gespeeld. Maar het is nu eenmaal zo en dan willen we er met z’n allen ook wel het beste van maken en ook hier proberen de wedstrijden te winnen. Al merk je nu wel dat je soms tegen een groep jonge gasten speelt en dan is het aanpoten.” Met het derde elftal is er een mix van een zestal jonge spelers, oud-eerste spelers zoals onder andere Marco Faassen, Anrico van Hecke, Robert Rijnberg, Dennis Rijnberg en Ruud Hoogesteger. “Maar ook vrienden die in het verleden bij Philippine actief waren of Chris Wisse, die jarenlang bij Spui heeft gespeeld. Zelf speel ik achterin, zoals ik ook in het verleden in de jeugd bij de Boys, Terneuzen, VCV Zeeland en later bij de senioren van de Boys en HVV’24 gewend ben geweest. Lekker een potje ballen ‘in de zetel’, terwijl ik de mannen voor me vooral het loopwerk laat doen haha. Nee zonder gekheid, ik ben nog steeds verzot op het spelletje en ben blij dat ik nu op mijn leeftijd nog steeds kan voetballen.” Het is aanpoten tijdens de huidige competitie, waarin ze tegenstanders treffen zoals Kloetinge, vv Steen, GPC Vlissingen, RCS en Patrijzen. “Daar zitten ook derde elftallen bij, maar ook een hoopt tweede elftallen, dat is best een uitdaging om tegen te spelen. En dan merk je soms wel dat je een dagje ouder bent. Maar de onderlinge acceptatie bij ons is groot gelukkig. We hebben allemaal op niveau gespeeld dus kunnen best wat hebben en dat kenmerkt ook wel ons als vriendenteam natuurlijk.” Hoewel het een pittige klasse is, daar hebben de mannen van Boys3 toch wel een ambitieuze doelstelling met elkaar neergelegd. “We willen toch proberen om op dit niveau in de middenmoot te eindigen. Dat wordt niet gemakkelijk, maar we zijn allemaal fanatiek en hebben een hekel aan verliezen. Hoewel we er na de wedstrijd misschien nu wat sneller overheen stappen dat we vroeger deden, doen we er alles aan om zoveel mogelijk punten bij elkaar te voetballen. En dan merken we vanzelf aan het eind van de rit wel of dat uiteindelijk voldoende blijkt te zijn.” Waar hij nu, twaalf jaar na zijn stapje terug, nog altijd actief op het veld staat als voetballer, ziet hij niet direct een trainer in hem schuilgaan of een andere rol binnen de club. “Nee, dat ambieer ik totaal niet. Soms zie je dat jongens nadat ze afzwaaien het trainersvak inrollen. Zelf heb ik die drang niet. Laat mij maar lekker zelf voetballen zolang de benen en de rest van het lijf het toelaten. Als ik merk dat het niet meer gaat, dan stop ik ermee en ga ik lekker wat anders doen. Voor nu is het prima zoals het gaat en daarmee prijs ik me gelukkig.” VLISSINGEN – Nadat ze deelnam aan een talentendag bij JVOZ kreeg Malu van Dixhoorn de vraag of ze met de groep meiden MO15 wilde meetrainen. Die kans liet ze zich niet ontnemen en greep ze met beide handen aan. Ze stapte over van Terneuzense Boys naar de Jeugdopleiding in Vlissingen. Maar ook moest ze daardoor het Lodewijk College verruilen voor het Scheldemond College. Malu van Dixhoorn blij met kansen op Scheldemond College én bij JVOZ “Beide veranderingen, zowel qua voetbal als qua school zijn me goed bevallen. Ik train vier keer per week en kan dat op het Scheldemond College perfect combineren. Als je zo’n kans krijgt dan moet je die met beide handen aanpakken. Mijn droom is om ooit bij een profclub terecht te komen, dus dan is een stap naar JVOZ de eerste die je vanuit Zeeland kan maken. Op die manier sta je toch net meer in de picture dan wanneer je bij een amateurclub speelt.” Vanuit JVOZ maar ook vanuit het Scheldemond College werd ze goed geïnformeerd over praktische zaken van de noodzakelijke overstap qua school en daarbij horende afspraken. “Ook mijn ouders zijn door school en JVOZ van alle nodige informatie voorzien en ze stonden ook helemaal achter de overstap, want het is voor mij een mooie kans om mijn favoriete sport op deze manier optimaal te kunnen beoefenen. Ik ben keepster en leer bij JVOZ gewoon heel veel. We zijn met twee keepsters en samen moeten we ook heel veel meevoetballen tijdens de trainingen. Daar worden we dus ook steeds beter in en dat vind ik wel mooi.” Sinds ze aansloot bij de Jeugd Voetbal Opleiding Zeeland nam ze ook al een keer deel aan een trainingsdag bij Feyenoord in Rotterdam. Daar trainde ze een dag op Varkenoord, waar onder andere ook het eerste team van de Rotterdamse club traint. “Bijzonder ook om mee te maken allemaal, ik geniet echt met volle teugen van zoveel trainingen, de mooie wedstrijden die we spelen en het hoge niveau waarop dat gebeurt. We spelen van Tilburg tot Rotterdam en alles wat daar tussen zit, dus het zijn best wel intensieve dagen, terwijl we vier keer na school ook trainen. Dat is perfect geregeld, want direct na school kunnen we het trainingsveld op.” Wel zijn het lange dagen die ze maakt, maar dat heeft Malu er graag voor over. “Ik moet elke dag wel vroeg mijn bed uit, want om 6.20 uur gaat de wekker en dan zit ik altijd om 7.15 uur in de bus naar school. ’s Avonds na de training is het nog huiswerk maken en dan op tijd slapen. Wanneer je meer dan drie onvoldoendes hebt mag je immers niet meetrainen en dat wil ik voorkomen natuurlijk, want ik wil altijd trainen en beter worden. Gelukkig gaat het goed op school en is dat geen probleem.” Scheldemond College is volgens Malu een leuke school, waar ze snel vriendinnen heeft gemaakt en ze zich prima thuis voelt, net als bij JVOZ overigens waar ze hoopt te mogen blijven en zichzelf kan doorontwikkelen. “Ik moet nog extra werken aan mijn sprongkracht en daarnaast wil ik verbeteren in mijn coaching. Daar werk ik hard aan op de club en helpen de trainers me goed bij. Ik geniet hier in Vlissingen van alle kansen die ik nu krijg en wil er het maximale uithalen, zowel op school maar zeker ook als keepster. Want de droom om profspeelster te worden is een lastige om te bereiken, maar ik ga er wel alles aan doen.” welove wesearch wedeliver
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=