VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2021

27 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M CLINGE – En niet nagekomen belofte bij HVV’24 én een sportief dramatisch seizoen bij de reser- ves in Hulst waren voor Peter de Valck de uiteindelijke redenen omnegen seizoenen geleden de overstap naar v.v. Clinge te maken. Daar is hij inmiddels al jarenlang een vaste waarde als links- back bij de derdeklasser. “En van die beslissing heb ik nog altijd geen seconde spijt van gehad.” Peter de Valck gaat bij Clinge voor lijfsbehoud “Wanneer je als ze- ventienjarige jeugd- speler een plekje bij de eerste selectie wordt beloofd en ze trekken dan toch weer iemand van buitenaf aan.. Dat was de eerste tegenval- ler. Daarna kwam ik bij het tweede elftal terecht en we beleefden echt een sportief rampzalig seizoen. De prestaties en sfeer waren dra- matisch. Het waren voor mij de welbekende druppels waardoor ik het plezier in het spelletje dreigde te verliezen. Toen Marco van Vlier- berghe me daarna benaderde of ik naar Clinge wilde komen, heb ik na een gesprek de knoop doorgehakt en sindsdien voetbal ik er met heel veel plezier.” De Valck kwam als ‘Hulstenaar’ binnen bij Clinge, maar werd al snel opgenomen en geaccepteerd bij de dorpsclub. “Het was op het begin wel flink wennen, alles was natuur- lijk anders dan bij HVV. Gemoede- lijker ook, de club is ook een stuk kleiner. Maar toch heb ik wel vrijwel altijd alles gespeeld, wat natuurlijk wel prettig was.” De verdediger maakte verschillende trainers mee, werd kampioen, degradeer- de én promoveerde er. Hij twijfelde twee seizoenen geleden over stop- pen of doorgaan, maar toen kwam corona de wereld overheersen en volgden twee afgebroken seizoe- nen. In die tijd promoveerde de Clingenaren naar de derde klasse via de bestuurstafel en draagt De Valck nog altijd het rood-wit om de schouders. In die 3e Klasse A, met linkback De Valck als basisspeler, liet Clin- ge zich direct vanaf de start gel- den en behaalde de eerste drie duels de volle buit. Maar na drie wedstrijden was het seizoen, door aangescherpte corona- maatregelen, alweer voorbij. “De vorige keren dat we promoveer- den naar de derde klasse volgde direct weer een degradatie. Dat wilden we nu koste wat kost als groep zien te voorkomen. We waren in elk geval prima gestart, alhoewel handhaven ons groot- ste doel was en ook blijft. Want vooralsnog is het zaak dat we op dit niveau actief blijven. Als je ziet dat de kwaliteit van de vierde klasse toch minder is geworden na de herindeling, dan kwam die promotie net op tijd. We ging in de derde klasse met drie overwin- ningen perfect van start. Het zou mooi zijn mochten we dat nu kun- nen herhalen. Want het is aan ons om te laten zien dat we met Clin- ge op dit niveau ook thuishoren.” De Valck wilde geen afscheid ne- men met een afgebroken seizoen en dus pendelt hij ook dit jaar weer heen en weer tussen Clinge enwoonplaats Breda, waar hij ook na zijn studie waarschijnlijk blijft wonen. “In het weekend en om de twee weken ook op dinsdag ga ik naar Clinge om te trainen en voetballen. Het is fijn dat we nu ein-de-lijk ook weer écht kun- nen voetballen, de kantine weer open is én er supporters langs de lijn staan. Hopelijk kunnen we ons handhaven in deze klasse en weer een volledig seizoen spelen. Wat ik daarna ga doen, dat zie ik dan we weer. Ik heb er in elk geval veel zin in.” Elke minuut die Randy van Overmeeren ooit nog voetbalt bij Terneuzen is winst Hij had al een behoorlijke lijst met flinke blessures, maar op 24 februari 2019 ging het voor Randy van Overmeeren (32) opnieuw heel erg mis. In de uitwedstrijd tegen HVV’24 zorgde en ongelukkige botsing voor gigantische schade in de knie. ‘Alles wat kapot kon gaan wás ook kapot…’ moeite mee. Dus ik ben nu al een tijdje niet bij Terneuzen geweest. Ik heb een gesprek met Hubert van de Hemel gehad en ben op- genomen in de app-groep van de eerste selectie. Dus ik zie mezelf zeker nog als onderdeel van de groep. En als de competitie start ga ik zeker wel kijken, maar wel met pijn in mijn hart.” Van Overmeeren hoopt snel te weten wat er mis is met het knie- gewricht en wil proberen om toch nog één keer terug te komen en op het veld te staan als speler. Ho- pelijk is dat me gegeven. En ander is het zaak om in het dagelijks le- ven er geen hinder van te hebben. Zodat ik in elk geval mijn kinderen nog een balletje kan trappen. Maar elke minuut die ik ooit nog op het veld kan staan is winst.” “Binnenband afge- scheurd, kruisband afgescheurd én mijn meniscus. En dan te bedenken dat ik net voor de winterstop pas volledig fit was van een vorige blessure. Dan stort natuurlijk je wereld wel even com- pleet in. Inmiddels is alles was toen beschadigd was wel weer gerevi- seerd. Heb een nieuwe knieband en een nieuwe kruisband gehad. Bovendien hebben ze mijn menis- cus gehecht. Dus wat dat betreft is het allemaal gelukt. Maar toch sta ik nog altijd niet op het veld he- laas….” Van Overmeeren werd in Oostburg geopereerd niet één maar twee operaties waren nodig om de boel compleet te kunnen herstellen. “Een knieband en een kruisband kunnen ze niet tegelijk opereren, omdat de condities totaal anders zijn. Maar alles verliep goed, dus ik had goede hoop dat ik daarna weer zou kunnen voetballen. Tot op he- den is dat echter niet het geval geweest. Ik deed mijn revalidatie bij de fysio en daarna de herstel- trainingen bij Arie Dekker. Het pro- ces begon in het begin van de co- ronapandemie, dus hoopte ik erop dat ik na de voetballoze periode weer fit zou zijn en kon aansluiten. Maar dat was dus jammer genoeg niet het geval.” Tijdens een van de hersteltrainin- gen voelde Van Overmeeren ‘iets’ in de knie wat niet goed was. Hij kreeg last en ineens ook vocht in het kniegewricht. “Dat had ik voor- heen nooit gehad en het vocht is sindsdien ook niet meer uit mijn knie weggegaan. Ik heb daarop besloten om de trainingen te sta- ken, mede ook omdat mijn vriendin een loodzware zwangerschap had die gepaard ging met de nodige complicaties. De kleine is inmid- dels geboren en dat gaat gelukkig goed. We hebben twee kinderen en die vragen ook hun aandacht. Daardoor had ik besloten om mijn herstel even te ‘parkeren’ en een eventuele kijkoperatie uit te stel- len. Want ik wil gewoon weten wat er aan de hand is. Fysiek voel ik me goed en ik kan ook hardlopen en fietsen, maar zodra ik impulsief moet draaien dan gaat het niet. En dat is enorm frustrerend. Want ik wil heel graag, maar ‘iets’ zit er ge- woon niet goed.” De Sluiskillenaar , die in het ver- leden actief was voor v.v. Sluiskil, Terneuzense Boys en v.v. Terneu- zen, heeft een lang lijst aan bles- sureleed die hij kan vullen. “Vijf knieoperaties, achillespees afge- scheurd, gebroken enkel. Alles vanaf de knie omlaag is al eens be- schadigd geweest, maar voetbal is een verslaving he. Al is het ook wel frustrerend dat het telkens weer mis gaat. Want om dan wedstrij- den te gaan kijken of trainingen te bezoeken, daar heb ik enorm veel Word nu lid op natuurmonumenten.nl en ontvang 4 x per jaar het magazine Puur Natuur WE KUNNENNIETZONDERNATUUR