VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, voorjaar 2021

7 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Nigel Zegers heeft voetbalplezier hervonden bij Spui Jelle Bakker hoopt ooit met jongere broer in eerste van Oostburg te spelen SPUI – De motivatie ontbrak een aantal jaar geleden bij Nigel Zegers om door te gaan met voetballen bij Terneuzense Boys. Totdat hij vorig seizoen inging op de vraag van v.v. Spui omweer de schoenen aan te trekken. Eerst in het tweede elftal, maar sinds de voorbereiding van dit seizoen was hij basisspeler bij de zaterdag vierdeklasser. OOSTBURG – Vanuit de eigen jeugd doorstromen naar het eerste elftal, dat is voor veel jonge voetballers toch het ultieme doel. Jelle Bakker maakt al vier seizoenen deel uit van de hoofdmacht van SV Oostburg. Naast basisspeler blijven heeft hij nóg een duidelijk sportief doel. “Ik maakte mijn debuut op mijn zestiende, maar het seizoen erna speelde ik onder David Almekinders helaas minder. Toch ben ik blijven doorgaan en de laatste twee sei- eerste team van Oostburg te spe- len. Hij maakt inmiddels ook deel uit van de selectie, maar is nog geen vaste waarde. Hopelijk weet hij de nieuwe coach volgend seizoen te overtuigen.” Bakker (20) studeert in Eindhoven, maar kan dankzij de club wekelijks met een aantal jongens uit Brabant terugkomen naar Zeeuws-Vlaan- deren om te trainen. “En dat hebben we ook trouw gedaan. De hoofd- sponsor heeft een auto beschik- baar gesteld en daar maken we dankbaar gebruik van. Het is toch prettig om met je eigen medespe- lers te kunnen trainen. Op die ma- nier blijf je optimaal betrokken bij de groep, ook al studeer je elders. En zelfs in de coronaperiode toen vrijwel iedereen niets deed zijn wij bij Oostburg blijven doortrainen. Dat de opkomst enorm hoog was, zelfs met vier- en tweetallen, dat zegt iets over de bereidheid van deze spelersgroep. We zijn allemaal vrienden van elkaar, voornamelijk jong allemaal. En dan aangevuld zoenen sta ik nagenoeg wekelijks in de basis. En nu Michel vertrekt en er weer een nieuwe trainer komt, wil ik ook die weer overtuigen om voor mij te kiezen als spits. Maar daar- naast lijkt het me geweldig om sa- men met mijn broertje Siebe in het Groen, natuurlijk! Dethon Groen Aanleg van particuliere tuinen 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl met een paar oudere jongens die de nodige ervaring meebrengen. Ik denk ook dat we een prima selectie hebben die hopelijk op termijn toch echt mee kan doen voor promotie.” Ook dit seizoen was SV Oostburg na een goede voorbereiding ook de competitie goed begonnen, al had Bakker een tijdelijke stop wel inge- calculeerd. “Daar hadden we inder- daad wel rekening mee gehouden, ook tijdens de voorbereiding. Maar niet, dat we na een paar wedstrij- den weer kunnen spreken van een verloren seizoen. We hebben de kwaliteiten in de groep om sportief ook iets te bereiken enmeemoeten kunnen doen voor de prijzen. Daar- om zijn we ook door blijven trainen, om toch conditioneel top te blijven en uiteindelijk als spelersgroep én individueel te blijven ontwikkelen.” En nadat ze zichmoesten behelpen in kleine groepjes, daar kan er ein- delijk weer met de groep worden getraind. Tot opluchting van de jon- ge aanvaller. “Ein-de-lijk! Het is so- “Ik had voor mezelf nooit de illusie dat ik bij Terneuzense Boys in het eerste elftal zou komen, daarvoor miste ik de kwaliteiten. En op een gege- ven moment raakt ik de motivatie kwijt. Na een aantal jaar merkte ik wel, dat ik sportief weer wat wilde doen en dat ik het voetbal toch wel miste. Mijn neef Kevin voetbalde al bij Spui, terwijl enkele andere jongens die ik goed ken er ook ac- tief waren. Dat maakte voor mij de keus makkelijker om voor Spui te kiezen.” Spijt heeft Zegers (26) niet van zijn keuze om bij de dorpsclub te gaan trainen en voetballen. In eerste in- stantie bij het tweede. “Dat waswel fijn, want ik merkte vorig seizoen dat ik conditioneel weinig had ge- daan de jaren ervoor. Maar dat ging uiteindelijk steeds beter voelde me ook voetballend steeds meer op mijn gemak. Het resulteerde in het feit, dat ik aan het eind van het seizoen van Johnny de Ritter en Henk Koekoek de vraag kreeg of ik bij de eerste selectie wilde aan- sluiten. Daar had ik wel oren naar en heb me sindsdien steeds verder ontwikkeld.” De verdediger uit Terneuzen maak- te indruk in de voorbereiding op de technische staf en werkte zichzelf op tot basisspeler. “Ik heb ook vorig seizoen wel al meegetraind, maar dat was toch nog met een andere insteek dan dit jaar. Nu wilde ik er vol voor gaan en mezelf in de basis spelen. Dat is gelukt en dat is toch wel mooi. Ondanks dat ik bij Cargill in de ploegen werk, wat het niet altijd makkelijk maakt om het te regelen dat ik kan voetballen, geniet ik er wel van. Ik voel me thuis bij de club, ben er goed opgevangen ook door iedereen. Ik heb in elk geval wel het plezier in het voetbal zeker terugge- vonden.” Bovendien is het ook een mooie bij- komstigheid dat hij bij Spui opnieuw in één elftal speelt met zijn neef Kevin. “Dat deden we in het laatste jaar in de JO19 van de Boys ook in de hoofdklasse. Dat was een behoor- lijk niveau, al is dat niet te vergelij- ken met het spelen in de senioren. Daar gaat het toch fysiek er stevig aan toe. Al is juist het fysieke en de duelkracht gezien mijn postuur juist één van mijn sterke punten. Ik speel voornamelijk als rechtsback, terwijl ook voorstopper een positie is waar ik me prettig voel. Het is al- leen enorm jammer, dat ik juist nu ik mezelf in de basis had gespeeld het seizoen er zo snel opzat. Maar het was natuurlijk wel te verwachten dat het zou gebeuren.” Waar in het begin bij Spui nog wel even werd doorgetraind, daar zijn ze daarna toch een tijdje gestopt. “Maar je begint het op den duur dan toch te missen. Vooral de partijtjes en het positiespel. Alleen maar trai- nen in kleine groepjes zonder een behoorlijk perspectief dat is het allerlastigste voor een voetballer. Persoonlijk baalde ik wel ontzettend natuurlijk. Had ik voor mezelf een belangrijke stap gezet door een ba- sisplek te veroveren, moet ik weer van voor af aan beginnen. We had- den bovendien na enkelewisselvalli- ge seizoenen onszelf de doelstelling opgelegd om in de linkerrij te willen eindigen. Dat was gezien de toege- nomen concurrentie in de selectie reëel. Er zijn ook enkel Syrische jongens bijgekomen die onze ploeg sterker maken, zo is ook gebleken. Hopelijk kunnen we iedereen bijeen houden en volgend seizoen weer stappen zetten. Het zou mooi zijn om die doelstelling uiteindelijke te realiseren. Ik heb daar wel vertrou- wen in dat ons dat gaat lukken.” wieso leuk om op het veld te staan en met een bal bezig te zijn. Het is toch ook een uitlaatklep. Maar po- sitiespelletjes en partijspelletjes, dat maakt een training pas écht compleet. Alleen blijft het jammer dat de echte wedstrijden pas weer volgend seizoen zullen worden ge- speeld.” En dan zal SV Oostburg opnieuw mee willen strijden voor de boven- ste plekken. En dat zijn ze in de ogen van Bakker ook meer dan verplicht. “Maar of we kunnen meedoen voor de titel of zelfs rijp zijn voor promo- tie, het doel dat de club heeft uitge- sproken, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik wil er uiteraard wel vol voor gaan, want ik blijf sowieso hier. Ik hoop ook dat de sponsor die auto beschikbaar blijft stellen, want zo- lang dat gebeurt zullen we met een groepje spelers gewoon wekelijks heen en weer pendelen om hier op de club te komen trainen. Het bevalt goed en ik heb nog dat ultieme doel om samen met Siebe hier samen te spelen. Het lijkt me een heel bijzon- der moment als dat voor de eerste keer het geval gaat zijn in een offici- ele wedstrijd..”