VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, voorjaar 2021

30 HOOFDPLAAT – Wat een feestelijk jubileumjaar had moeten worden, dat resulteert vooralsnog in een afgebroken competitie zonder wedstrijden. En met de blik alweer gericht op aankomend seizoen, dat ook nog een aantal maanden in het 90e bestaansjaar van de dorpsclub zal vallen. TERNEUZEN – Hij maakte in het verleden furore als veelscorende aanvaller. Zijn laatste van maar liefst 210 goals maakte Pascal Wedage namens Corn Boys in 2011 op zijn 39e. Daarna stopte de spits met definitief met voetballen. Het ruim zeven jaar voordat hij op het veld terugkeerde, dit keer als trainer bij de dames van Terneuzense Boys. “Erg zonde natuur- lijk, dat op deze manier ons jubi- leumjaar zo in het honderd loopt. Niemand had dit kunnen voorzien, maar jammer is het zeker. Want het is voor een klein dorp als Hoofdplaat best bij- zonder vandaag de dag, dat we nog altijd overeind zijn gebleven. We hebben drie seniorenteams en voor onze jeugdteams een sa- menwerking met v.v. Biervliet. En dat draait allemaal naar behoren en daar zijn we best trots op’, zegt vicevoorzitter Paul Vermue. Hij is één van de vele vrijwilligers die geelzwart bloed door de ade- ren heeft stromen en die zich op heel wat verschillende manieren door de jaren heen verdienstelijk heeft gemaakt voor de plaatselijk VV. “Scheidsrechter, secretaris, bestuurslid, trainer, leider, in de kantine helpen, ik heb het alle- maal gedaan. En nu ben ik nog “In eerste instan- tie begon ik bij de meiden van de Boys, waar mijn dochter Naomi speelde. Je weet wel hoe dat gaat he. Je gaat eens kijken bij een wedstrijd, neemt een kijkje bij de training en voor je het weet zeg je ‘ja’ en sta je op het veld in een trai- ningspak haha. Maar zonder dollen, ik vind het enorm leuk om te doen. En toen er een paar meiden over moesten naar de senioren en geen dispensa- tie kregen, toen wilden ze als groep allemaal bij elkaar blijven. Daarop zijn we overgestapt naar het damesvoetbal, on- danks dat er meiden van slechts vijftien bij waren. Het zegt veel over hoe de groep aan elkaar hangt. En daar geniet ik wel van ja.” Het is overigens niet zijn eerste ervaring als trainer, want in het seizoen 2006/2007 wisselde hij het wedstrijdshirt om voor een coachjas bij v.v. Sluiskil. Het seizoen liep uit op een teleur- stellende ervaring, waarna hij weer besloot om terug te gaan voetballen. Hij speelde en voor Biervliet, Philippine, Sluiskil, RIA W. en Corn Boys. In die jaren scoorde hij dus meer dan 200 keer en vindt zichzelf nog altijd terug in de Top-25 van Zeeuw- se doelpuntenmakers aller tijden. “Het waren geweldige jaren als voetballer, alleen dat seizoen als trainer bij v.v. Sluis- kil verdiende niet de schoon- heidsprijs. Ik besloot daarop te stoppen en had niet de ambitie ooit nog iets als trainer te gaan doen, totdat ik dus de vraag kreeg van Terneuzense Boys.” Dat is inmiddels dus ruim twee jaar geleden en sinds die tijd heeft hij de meiden die hij onder zijn hoede heeft op alle vlak- ken zien groeien. “Technisch en tactisch hebben ze flinke stappen gemaakt. Ook hebben ze geleerd wat het is om in de senioren te voetballen. Dat is toch wel even anders dan bij de meiden, zeker fysiek en conditi- oneel. Maar ze zijn enorm leer- Jubileumjaar hadden ze zich bij Hoofdplaat helemaal anders voorgesteld Deze groep is enorm leergierig en wil graag beter worden’ vicevoorzitter én actief speler bij het tweede elftal. Sjaak Bolleman was de laatste voorzitter die we hadden en die is zo’n twaalf jaar geleden gestopt. Sindsdien doen we het zonder voorzitter en we redden het toch nog altijd met el- kaar. Zeker bij een dorpsclub is het belangrijk dat iedereen de handen uit de mouwen steekt om de boel op de rit te houden. Gelukkig is de bereidheid hier, zéker ook van de spelers, altijd erg groot. En dat zegt veel over wat de club voor veel mensen betekent. Het is toch ook voor veel dorpeling een ont- moetingsplek, enerzijds in actieve zin maar zeker ook voor de be- langstellenden die komen kijken en daarna de kantine ingaan.” Maar van enige activiteit op de vel- den, laat staan langs de lijn en in de kantine is helaas al enige maanden geen sprake. Daardoor zijn ook de plannen voor leuke jubileumacti- viteiten en feestelijkheden in de ijskast gezet. “Enorm zonde, ze- ker ook omdat het sportief gezien best verrassend goed ging als nieuwkomer in de 4e Klasse A.” Dat zag er absoluut niet naar uit, omdat de ploeg waar nu Steve Kesteleijn als trainer aan het roer staat, vorig seizoen voorlaatste eindigde met slechts zeven pun- ten. Dit seizoen behaalde deWest- Zeeuws-Vlaamse ploeg de volle buit uit de drie gespeelde duels. “En hadden we dus zelfs al twee punten meer dan in het gehele vo- rig seizoen. Dat had niemand ver- wacht natuurlijk. Iedereen zag ons al diep in de rechterrij bungelen, maar dat liep even anders. En dan is het erg zonde dat je dit niet ver- der kunt uitbouwen. Al pakken ze de winst in de derby tegen IJzen- dijke ons natuurlijk niet meer af…” In het tussenseizoen waren en- kele belangrijke krachten weer terug begonnen of teruggeko- Groen, natuurlijk! Dethon Groen is uw partner in groenvoorziening en verzorgt voor u: • Ontwerp, aanleg, onderhoud en renovatie van particuliere tuinen, bedrijfstuinen en groenvoorzieningen • Aanleg, onderhoud en renovatie van sportvelden en tennisbanen • Bestrating, kleine bouwkundige elemeneten en speeltoestellen • Milieuvriendelijke onkruidbestrijding op verhardingen en gladheids- bestrijding 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl men na lange blessures. En als je dan op sleutelpositie jongens terug hebt met extra kwaliteiten, dan zie je dat zeker op dit niveau ook terug in de resultaten. Met Steve heb- ben we ook bewust gekozen voor een trainer van buitenaf, waardoor jongens zich ook weer moeten be- wijzen. Het is overduidelijk dat de manier van trainen en coachen van Steve aanslaat bij de groep en dus gaan we ook met elkaar door. We hopen dat we in elk geval volgend seizoen weer stappen vooruit kunnen zetten en zodoende ons jubileum toch nog enigszins een feestelijk vervolg kunnen geven. Tot die tijd zal het afwachten blij- ven wat er gaat gebeuren en hoe het zich zal ontwikkelen. Er kan nu wel weer iets meer qua trainingen enzovoorts, maar zolang het pu- bliek moet wegblijven en de kanti- ne dicht blijft, dan zal het behelpen zijn. Maar dat we allemaal ons we- kelijkse uitlaatklep enorm missen, dat moge duidelijk zijn.” R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M gierig en willen heel graag beter worden. Daarbij komen ze altijd in grote getalen trainen en is er veel minder ‘gezever’ dan bij de mannen als ze bepaalde oefe- ningen moeten doen.” Waar hij in eerste instantie een zoon had die ging voetballen, bleek dat hij niet de drive had en het plezier in het spelletje vond. “Hij had er geen zin meer in na anderhalf jaar en is ermee gestopt. En toen verwachtte ik niet, dat mijn dochter zou gaan voetballen en dat zijn het wél zo lang zou volhouden. En als ou- der volg je dan toch je kinderen als ze gaan sporten. Zeker als ze dan ook nog gaan voetbal- len, dan maakt het dat wel extra leuk.” De dames zijn momenteel ac- tief in de vierde klasse van het damesvoetbal, een niveau dat volgens de trainer als behoorlijk wordt gezien voor zijn groep. “Het is een pittig niveau, zeker ook omdat het merendeel nog betrekkelijk jong is. We draaien dan ook aan de onderkant mee, maar ze boeken nog wekelijks progressie en dat is dan toch mooi op te zien. Het doel is elk seizoen om niet te degraderen uit die klasse. Als we dat elke keer weer weten te ontlopen, de meiden er plezier in houden én ze zichzelf blijven ontwik- kelen dan ben ik een tevreden trainer.”