VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, voorjaar 2021

23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M ‘Gewoon lopen zonder een bal erbij vind ik maar niks’ ‘Vooral belangrijk dat de jeugd met plezier kan voetballen’ Groen, natuurlijk! Dethon Groen Straatreiniging en gladheidsbestrijding 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl SINT JANSTEEN – Het was tot haar zestiende dat ze voetbalde tussen de jongens. Pas op dat moment maakte Lianne Pollet (20) de overstap de dames bij v.v. STEEN. Ze werd ermee kampioen, waarna ze een jaar naar v.v. Terneuzen uitweek. Inmiddels is ze al sinds 2017 actief bij DKS’17, Dames Koewacht Steen waar sinds dit jaar ook FC Axel is aangesloten. IJZENDIJKE – Samen met onder andere André Goense en Erik Scherbeijn is Dwight van Hulle al enige jaren verantwoordelijk voor de coördinatie bij de jeugd van v.v. IJzendijke. “Het is mooi om te zien dat kinderen met veel plezier naar de club komen en hun hobby kunnen uitoefenen.” “Het voetballen bij de jongens vond ik echt heel erg leuk. Ik heb daar enorm veel geleerd ook en ik moest me altijd fysiek kra- nig weren tussen die gasten, maar dat ging prima. In eerste instantie had ik erg veel moei- te om te wennen bij de dames, maar uiteindelijk ging het goed. Maar ik had daarna ook best wel even moeite om te schake- len toen we de samenwerking met Koewacht aangingen als DKS’17. Nu ben ik ook daaraan wel weer gewend, maar het is toch anders om in het blauw te voetballen dan het zwartwit van STEEN te dragen. Al ben ik me wel bewust dat het niet an- ders kan willen we op een mooi niveau hier damesvoetbal kun- nen bieden.” En dan is er sinds dit seizoen met FC Axel nog een derde ver- eniging bijgekomen in de sa- menwerking, die overigens ook volgend seizoen zal worden voortgezet. Daardoor heeft DKS’17/FC Axel momenteel drie damesteams in competi- tie en teams bij de meiden. “En het maakt het op die manier ook mogelijk dat alle dames en meiden op hun eigen niveau competitie kunnen voetballen. Zelf hou ik ervan om mezelf fy- siek, technisch en tactisch uit te dagen. Bij het eerste team kan dat heel goed. We spelen in de derde klasse en willen graag promoveren. Dat zit er gezien de kwaliteiten die er zijn ook wel in, alleen is corona al voor het tweede seizoen op rij een enorme spelbreker.” Vorig seizoen stond DKS’17 trots aan kop en lag het vol op koers voor het kampi- oenschap, maar werden de promotiekansen abrupt te- niet gedaan. “Dat was echt balen. We wilden zó graag. Maar dat was overmacht he. En ook deze competitie waren we weer goed van start gegaan en deden we opnieuw volop bo- venin mee. En opnieuw mocht het niet zo zijn dus zullen we nog een beetje langer geduld moeten hebben willen we ons doel bereiken.” Tot die tijd is Pollet, die Social Work studeert in Breda, aange- wezen op trainen. Ze voetbalt normaliter in Brabant doorde- weeks ook in de zaal en komt dan in de weekenden naar Sint Jansteen om te trainen en te voetballen. “En dan is het echt vreemd om al maandenlang nagenoeg niet te doen. Ik heb af en toe wat met gewichten gedaan, wel regelmatig ge- wandeld en een enkele keer hardgelopen. Maar ik kan het gewoon niet. Lopen zonder een bal erbij vind ik maar niks. Dus ik ben blij als het straks weer ge- woon kan zoals we gewend zijn. Trainen, wedstrijden spelen, de gezelligheid in de kantine én ook wedstrijden kijken als sup- porter. Dat zijn de dingen die ik de afgelopen maanden echt het allermeeste gemist heb. En ik kan niet wachten tot dat weer kan!” Alleen is vanwe- ge de corona nu wel zichtbaar vol- gens Van Hulle, dat de motivatie afneemt nu er geen wedstrijden kunnen wor- den gespeeld. “Dat is wel jam- mer nu in deze periode. Want als voetballer is het spelen van wedstrijden tegen andere clubs natuurlijk het mooiste dat er is. Helaas is dat al even een tijdje niet meer mogelijk. Al hebben wij nog het geluk dat we een samenwerking hebben met SV Oostburg qua jeugd en dat geeft dan nog iéts van extra mogelijkheden.” Van Hulle, zelf goed voor zo’n twintig seizoenen ervaring als speler bij onder meer v.v. Ter- neuzen en IJzendijke, stipte de samenwerking al even aan met ‘buurman’ Oostburg. Sinds enkele jaren heeft men een sa- menwerking voor wat betreft de teams van JO12 tot en met de JO19. Voor de jongste jeugd- teams is die samenwerking er niet en die spelen onder de vlag van de eigen club. “Maar door die samenwerking hebben we wel gemixte toernooitjes en wedstrijden kunnen houden bij de jeugd. Een voordeel van een goede samenwerking, die inmiddels wel zijn vruchten af heeft geworpen.” Waar vorig seizoen nog een JO17 actief was binnen de hoofdklas- se, daar is binnen de Stichting IJzendijke/Oostburg inmiddels géén JO19 meer qua categorie. “We streven er als clubs naar om in elke leeftijd wel een team te hebben, maar bij de JO19 was dit niet meer haalbaar omdat de jongens veelal zijn doorgescho- ven naar de senioren. Maar in alle andere leeftijden hebben we met IJzendijke minstens één en soms twee teams in competitie. En dat is in onze ogen ook de ideale ba- sis om te kunnen leren, groeien én vooral plezier te hebben als voetballer.” De oud-speler, zelf nu nog wel actief in het vierde elftal van de West-Zeeuws-Vlamingen, rolde eigenlijk per toeval in zijn huidige rol als coördinator. “Je weet wel hoe dat gaat natuurlijk. Je bent oud-speler en je kinderen gaan op voetbal. Je gaat mee, kijkt wedstrijdjes en je helpt eens wat. Van het een komt het ander en dan gaat zoiets min of meer vanzelf. Het is overigens wel leuk om te doen en ervoor te kunnen zorgen dat de kinderen en jeugd op het dorp actief zijn en blijven.” Met een voetballende zoon in de JO15 en een dochter in de JO11 is Van Hulle meer dan ge- regeld doordeweeks en ook in het weekend op de club te vin- den. Zelf heeft hij ook nog wel even training gegeven, maar die ambitie om daarin door te gaan had hij niet. “Ik heb vorig seizoen de JO17 een keer per week getraind, dat was leuk en leerzaam maar niet meer dan dat. Ik zie mezelf niet zoals andere oud-spelers nu doen jarenlang nog een trainersrol vervullen. Wat ik nu doe hier bij IJzendijke dat bevalt me prima zo.” Hij hoopt dat voor de komende jaren er voldoende jeugd actief blijft bij de club, al ziet hij wel dat de aantallen steeds kleiner worden. “Er is vandaag de dag veel meer te doen dan vroeger natuurlijk toen je vrijwel au- tomatisch ging voetballen bij- voorbeeld. Je ziet steeds vaker samenwerkingen tussen clubs qua jeugd. Dat is bij ons dus ook zo inmiddels. Maar als je op die manier ervoor kunt zorgen dat kinderen op hun eigen niveau, met eigen leeftijdsgenootjes kunnen sporten dan is dat in mijn ogen toch de beste oplos- sing.” INDUSTRIËLE AUTOMATISERING 0250175.pdf 1 16-3-2021 12:39:47