VoetbalJournaal Beveland, najaar 2022

30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Ridderhof gaat met Wolfaartsdijk vol voor het kampioenschap in 4B WOLFAARTSDIJK – Het eerste toetje van dit voetbalseizoen is voor Wolfaartsdijk al binnen in de vorm van een periodetitel. Maar voor topschutter en aanvoerder Rudy Ridderhof (29) is er wat hem betreft nog een groter doel: het kampioenschap in de 4e Klasse B. ‘Als je al zo’n stuk voorstaat op de rest, dan vind ik ook dat we daar vol voor moeten gaan.’ Vorig seizoen waren ze er al heel dichtbij, maar toen strandde het uiteindelijk in de nacompetitie, notabene in het jaar dat de club 75 jaar bestond. “Achteraf is het altijd de koe in de kont kijken, maar ik denk dat het met die versterkte degradatieregeling voor ons een niveau hoger een flinke kluif was geworden. Daarom is het mooi, dat we nu met al die jonge gasten in de vierde klasse het zo goed doen. Ze kunnen wennen aan het seniorenvoetbal en we draaien als een malle. Dat is heerlijk voetballen, zeker ook voor mij als spits, of eventueel als ‘nummer tien’. Het is prachtig om die jonge gasten in deze talentvolle selectie te kunnen klaarstomen en wellicht samen volgend seizoen de stap omhoog te maken.” Ridderhof begon ooit met voetballen bij WHS, waar hij op een gegeven moment de lol in het voetbal verloor. Na een jaar zonder voetbal haalden enkele vrienden uit Stavenisse hem over om daar te komen spelen. De spits maakte de overstap en vond er het plezier in het spelletje weer terug. “Toch ben ik altijd wel ambitieus en dat bleek bij Stavenisse toch lastig om te realiseren op sportief vlak. Toen de vraag vanuit Wolfaartsdijk kwam, ben ik eens gaan meetrainen en dat beviel direct.” De veelscorende aanvaller maakte de overstap naar de topploeg, waarmee hij dus promotie misliep in de finale van de nacompetitie. “Het was een prachtig seizoen bij een nieuwe club. Ik scoorde twaalf keer, maar mistte ook vier duels vanwege blessures. Dus dat hadden er meer kunnen en moeten zijn. Het is hier voor mij als aanvaller echt heerlijk voetballen. We hebben zoveel kwaliteit in de groep en ik krijg voldoende heerlijke assists van de buitenspelers. Ik hoop er dit seizoen mee dan dertig te kunnen maken, die uitdaging wil ik graag aangaan.” Even twijfelde de inwoner van Stavenisse of hij dit seizoen bij de titelkandidaat moet doorgaan, niet op vanwege het sportieve plaatje maar puur logistiek gezien. “Het is vanuit Stavenisse toch drie kwartier rijden naar Wolfaartsdijk en drie keer per week dat stak soms best tegen. Je kan zeggen dat ik wel last had van reistijdirritatie haha, maar dat is nu wel weg gelukkig. Ik heb een andere baan in Kapelle en dat is veel makkelijker te combineren allemaal. Ik zit dan al aardig in de richting van het voetbalveld en dat is prettig. Bovendien wil ik graag met deze club sportieve successen boeken en het liefst een titel. Want in de senioren heb ik een kampioenschap nog nooit meegemaakt, dat zou dus echt wel een prachtige ervaring zijn.” Mijn tijd bij Stavenisse was voor mij heel waardevol, zeker omdat ik daar het voetbalplezier heb hervonden. Ik voelde me daar op mijn gemak en heb ook daar toch in die vijf seizoenen wel mijn goals gemaakt. Dat zorgde ook mede voor interesse vanuit Wolfaartsdijk. Ik had dat niet verwacht, maar wist ook dat ik wellicht spijt zou krijgen als ik deze sportieve stap omhoog niet zou pakken. En ik heb mijn plekje hier wel gevonden, voetbal wekelijks, pik mijn goals mee en we liggen op koers. Het is nu aan ons om het dit keer wel af te maken.” NIEUWDORP – Een eigen damesafdeling in leven houden, het wordt net zoals bij veel jeugdlichtingen steeds een grotere uitdaging. Zo ook bij SV Nieuwdorp, dat inmiddels al enkele jaren een succesvol samenwerkingsverband heeft met v.v. Patrijzen en sinds kort Lewedorpse Boys. Pascal Gaakeer is als assistent en coördinator alweer voor het negende seizoen erbij betrokken. Samenwerking dames SV Nieuwdorp / Patrijzen/ Lebo verloopt prima “Het is echt geweldig om te doen. Ooit ben ik begonnen toen twee nichtjes gingen voetballen. En ik ben er sinds die tijd altijd bij betrokken gebleven. Momenteel is het al de derde generatie meiden die nu is doorgekomen richting de damesafdeling. De onderlinge acceptatie is groot, ondanks dat er toch zeker sprake is van een fiks leeftijdsverschil. De jongste is zeventien en de oudste is vierenveertig. Maar het werkt perfect samen en dat is prachtig om te zien. Niet alleen op het veld, maar zeker ook erbuiten.” Al acht seizoenen lang kent men bij de damesafdeling nu een samenwerking met v.v. Patrijzen en daar is later ook nog Lewedorpse Boys bijgekomen, al is die samenwerking vooral op het vlak van jeugdelftallen in een SJO. “Om de hele puzzel nog een beetje ingewikkelder te maken is er voor de meisjesafdeling bovendien een samenwerking met ’s Heer Arendskerke. Het zegt heel veel over het gegeven van teruglopende aantallen waarmee veel, zo niet alle verenigingen vandaag de dag mee te maken hebben.” Samen met Harm Jan Hoondert is Gaakeer verantwoordelijk voor het reilen en zeilen bij de ST Nieuwdorp/ Patrijzen / Lebo, dat binnenkort door de trouwe hoofdsponsor Landlust weer compleet in nieuwe tenues wordt gestoken. “De ene helft van het seizoen spelen we bij Nieuwdorp en spelen dan in het groenwit, terwijl we de andere helft van het seizoen in het oranjewit spelen van Patrijzen. De verdeling van aantallen is ook vrijwel fiftyfifty, terwijl we één avond per week in ’s Heerenhoek trainen en de andere trainingsavond bij ons in Nieuwdorp. Wat dat betreft is de verdeling in vele vlakken meer dan perfect. Als je dan ziet ook dat er elke training zo’n achttien tot twintig speelsters op het veld staan, dan zegt dat ook veel over de motivatie en het plezier wat de dames beleven aan het spelletje.” De speelsters zijn heel close met elkaar als team op het veld, maar volgens Gaakeer ook minstens zo nauw verbonden buiten de witte lijnen. “Als je ziet ook hoe ze met elkaar omgaan en met elkaar dingen organiseren of als team ergens naartoe gaan. Dat is genieten. Ik ben als coordinator en assistent-trainer verantwoordelijk voor het regelwerk rondom de selectie, maar als ik kijk hoe betrokken die dames zijn als het gaat om nevenactiviteiten binnen de club. Dat wordt ook hier enorm gewaardeerd.” Op voetballend gebied is het niet zo, dat er persé gepresteerd of gepromoveerd moet worden. “Nee, want bij deze groep is vooral het plezier onder en met elkaar leidend. Als je daarbij dan ook nog leuke resultaten haalt, dan is dat meegenomen. We doen het tot op heden overigens wel verrassend goed in de vierde klasse, maar we moeten niet koste wat kost een prijsje halen of promotie zien af te dwingen. Wat ze laten zien is boven verwachting en dat natuurlijk altijd extra leuk. Als je al plezier hebt als je niet wint, dan kan je wel snappen hoe groot het plezier is hier nu de prestaties in een stijgende lijn zitten…”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=