VoetbalJournaal Beveland, najaar 2022

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 29 Thomas van der Tak ziet strijd om lijfsbehoud van ZSC’62 als uitdaging SCHARENDIJKE – Vorig seizoen wist ZSC’62 ternauwernood het degradatiespook te omzeilen, maar ook dit seizoen is het voor de ploeg uit Scharendijke ‘alle hens aan dek’. De ploeg van Thomas van der Tak zal na de winterstop er alles aan moeten doen om afdeling naar de vierde klasse van het zaterdagvoetbal te voorkomen. “Dat wordt een fikse expeditie, maar ik zie het vooral als een uitdaging. We hadden vooraf als doel al bepaald dat we voor handhaving zouden gaan, het liefst om minimaal de play-offs te bereiken. Maar als je kijkt naar de resultaten die we tot nu toe hebben behaald, dan zullen we aan de bak moeten. Tot nu toe hebben we ook al een hoop pech gehad, al kan je daar natuurlijk niet alles op afschuiven als je kijkt ook naar de plek waar we vorig jaar zijn geëindigd. We hebben, om probleemloos een seizoen vol te kunnen meestrijden, een erg krappe selectie en als je dan ook nog eens met een flinke lijst aan blessures te maken krijgt….” Van der Tak (21) trainde op zijn zeventiende al geregeld mee met het eerste elftal bij ZSC’62, terwijl hij in de jeugd uitkwam van FC De Westhoek waarmee ZSC’62 een samenwerking heeft. “Door de corona heeft het allemaal wat langer geduurd, maar inmiddels ben ik wel drie seizoenen een vaste waarde binnen de selectie en ook in het elftal. Ik loop hier toch ook al weer sinds de F’jes rond, dus dat ik wel leuk om op je eigen dorp nu in het eerste elftal wekelijks je wedstrijden te kunnen en mogen spelen.” De jongeling voelt zich op zijn gemak binnen de spelersgroep, die volgens de jonge verdediger/ middenvelder een prima mix kent van jonge spelers die zijn doorgekomen en een aantal ervaren jongens die al jarenlang in de derde klasse actief zijn. “Ik train graag en probeer dan ook om steeds mezelf te verbeteren. Ik ben zeer zeker niet de beste voetballer, maar moet het hebben van mijn inzet. Dat is op de positie als controlerende middenvelder of back ook iets wat nodig is. Ballen veroveren en mijn directe tegenstander uitschakelen.” Tussentijds kreeg de ploeg ook te maken met een trainerswisseling, nadat Thomas Mangelaars zichzelf niet langer de juiste man op de juiste plek vond. Hij is nog wel actief om vorm te geven aan het nieuw te schrijven jeugdplan. Hoofdtrainer is nu Edwin Kriens, die in het verleden ook al eerder aan ZSC’62 verbonden was als hoofdtrainer. “Voor mij en ook voor heel veel andere jongens uit de selectie is hij dus geen onbekende, wat het ook wel een stuk makkelijker maakt.” Gevraagd naar de kansen voor zijn club is Van der Tak helder. “Ik denk zeker dat de nacompetitie er voor ons alsnog in zou moeten zitten, zeker ook omdat er een ploeg of zes aan elkaar gewaagd is. Maar dan zullen wel ons wisselvallig spel moeten ombuigen en een vergelijkbare serie moeten gaan neerzetten zoals we vorig seizoen hadden. Willen we wegkomen uit de directe gevarenzone en stijgen richting nacompetitieplaatsen, is dat pure noodzaak. De overtuiging heb ik wel, want ik denk dat we voldoende kwaliteit in de groep hebben om dat voor elkaar te krijgen. Maar dan moeten bepalende jongens fit zijn of blijven én zou het fijn zijn als het balletje af en toe ook eens in ons voordeel gaat vallen. Als dat gebeurt, dan is er heel veel nog mogelijk in deze klasse.” GOES – De apotheose op de laatste speeldag in de 3e Klasse A van het zaterdagvoetbal deed v.v. Goes op de laatste plaats belanden, waardoor de ploeg van centrale middenvelder Jordy Rouw (21) rechtstreeks degradeerde. Ook dit seizoen heeft de jonge selectie het lastig een niveau lager. ‘Toch hoop ik dat we alsnog een periode kunnen pakken.’ Jordy Rouw hoopt dit seizoen met Goes toch nog op een periode “Het lijkt misschien een opportunistische doelstelling, maar ik denk dat we wel voldoende voetballend vermogen in onze selectie hebben om daarvoor te kunnen meestrijden. Alleen vraag het voetbal in de vierde klasse ook andere kwaliteiten en wordt er toch ook fysiek gespeeld. Ik ben eenentwintig en zowat degene met de meeste ervaring, dus op fysiek vlak hebben we het vaak lastig.” Rouw kwam twee seizoenen geleden over vanuit de jeugd van Kloetinge en sloot toen aan bij het Goese zaterdagteam. “Een groep vrienden van mij maakte de overstap naar Goes en vroegen of ik ook interesse had. Want voor velen was de stap vanuit de jeugd naar de zondagtak, die uitkwam toen in de derde divisie, heel groot. Er werd toen gekozen voor het zaterdagteam dat speelde in de derde klasse. Daar hadden we het door allerlei oorzaken ook lastig, al deden we het voetballend niet altijd onaardig. Ervaring in de senioren hadden we niet en dat was toch wel één van de belangrijkste oorzaken dat we punten lieten liggen. Dat we op de allerlaatste speeldag vorig seizoen uiteindelijk nog rechtstreeks degradeerden was een enorme teleurstelling.” Want direct weer ‘eventjes’ terug promoveren, dat is maar heel weinig teams na een moeilijk seizoen gegeven. “Je moet dan direct de knop kunnen omzetten en een goede nieuwe start maken. Dat wilden we natuurlijk wel, maar als je van een niveau hoger komt dan willen tegenstanders niets liever dan van je winnen. En daar hadden we de eerste seizoenshelft geregeld moeite mee. Het doel was om mee te doen bovenin en aanspraak te maken op promotie. Ik besef heel goed dat dit een heel lastige expeditie wordt, maar toch hoop ik dat we dichtbij kunnen komen.” Wat er dan moet gebeuren volgens Rouw is duidelijk. “Allereerst is het van groot belang om met elkaar constanter te presteren. We hebben nog teveel wedstrijden waarbij we door de ondergrens zakken. Het is te wisselvallig en dat kostte ons al teveel onnodige verliespunten. We moeten het van het voetbal hebben en nog steeds wel wennen aan elkaar. We hebben enkele nieuwe jongens erbij, ook nog zonder ervaring in een eerste elftal. Die worden nu allemaal heel snel ‘volwassen’, dus ik hoop dat we na de winterstop de weg naar de subtop kunnen inzetten.” De centrale middenvelder, veelal actief op ‘tien’ in het team van trainer Pearl Doesburg, wil zichzelf blijven ontwikkelen. Vooral ook in het oppakken van een leidende rol in het veld. “Dat verwacht de trainer wel en is iets waarin ik stappen moet maken. Ik probeer het steeds vaker en het gaat ook beter, maar daarin ben ik nog lang niet op mijn top. Net zoals ik nog effectiever voor de goal moet zijn. Op die manier wil ik mijn bijdrage leveren en het voortouw nemen op momenten dat het wat minder loopt. Maar ik moet ook meer gaan scoren, want als ik niet boven de tien goals uitkom dan ben ik verre van tevreden. Dus er is nog werk genoeg aan de winkel voor mij persoonlijk én voor ons als team.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=