25 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 0269926.pdf 1 30-11-2022 16:41:22 Van Herwijnen op zijn plek bij Kloetinge O23 KLOETINGE – Hij maakt alweer voor het achtste jaar deel uit van de (jeugd)opleiding bij Vierde Divisionist v.v. Kloetinge, waar hij zichzelf inmiddels prima op zijn plek voelt. Inmiddels is Joël van Herwijnen gekozen tot aanvoerder van de O23, waarmee hij hoopt te handhaven in de 2e Divisie. En op een eventuele kans om zichzelf te laten zien bij het eerste elftal. DRIEWEGEN – Het blessurespook dat steeds maar weer van gedaante verandert en je blijft achtervolgen… Aanvaller Kai Dekkers (28) van DwO’15 kan er helaas over meepraten. Vorig seizoen miste hij meer dan de helft van de wedstrijden door tal van kwetsuren, maar ook dit seizoen is nog altijd niet de oude. ‘Toch voelt het helemaal anders en hoop ik eindelijk de blessures achter me te kunnen laten.’ Aanvaller Kai Dekkers hoopt eindelijk blessures achter zich te kunnen laten Blessurevrij blijven en van waarde kunnen zijn, meer wensen heeft de spits van vierdeklasser DwO’15 niet op zijn verlanglijstje staan. Of het moet zijn om met zijn ploeg bovenin mee te draaien en vol voor de prijzen te voetballen. “Die drie dingen bij elkaar zijn wel perfect samengevat. Want het blessureleed wat me vorig seizoen ten deel is gevallen…. Eerst had ik lang last van een liesblessure, toen kreeg ik na een paar gespeelde wedstrijden een zweepslag en kreeg dus last van de hamstring. In totaal heb ik meer dan de helft van het seizoen aan de kant gestaan. Zuur ook, want je wilt je team helpen maar dat gaat dan niet.” Dekkers begon als vijfjarige bij SVD, speelde in de jeugd ook nog voor SVD/Volharding wat sinds 2015 is gefuseerd tot DwO’15. Het was vorig jaar overigens niet alleen Dekkers die geblesseerd was, maar meerdere selectiespelers. “Dat konden we nooit opvangen en daardoor duurde het ook zo lang voordat we begonnen te presteren. In de winterstop hadden we één punt, nu hebben we er twintig en staan we in de top. Dat is toch wel een heel andere gevoel nu. Er zijn jongens doorgekomen waardoor de selectie breder is geworden. Bovendien hebben we met Danny Sandhövel een trainer die er bovenop zit en ook veel conditioneel traint. We zijn als groep nu veel fitter en er is meer concurrentie. Dat zorgt ervoor dat het niveau omhoog gaat en je dus automatisch beter voor de dag komt in wedstrijden.” Wanneer Dekkers fit is, dan is hij over het algemeen ook basisspeler, al moest hij het nu ook regelmatig met een invalbeurt doen. “Ik ben nog altijd niet de oude, maar voel me wekelijks sterker worden. Het doel is om er na de winterstop weer helemaal te staan en dan hoop ik mijn waarde voor het elftal te kunnen tonen en mee te helpen om te strijden voor een eventuele periodetitel. Die pakten we vorig jaar ook, maar dat was een brug te ver. Nu zijn we sterker als team en als selectie, dus je weet nooit hoever je kunt reiken. Of we een niveau hoger aankunnen weet ik niet, maar als je de kans krijgt dan moet je hem altijd pakken.” ‘Hier bij Borssele 2 gaat het écht om de lol in het spelletje’ BORSSELE – ‘Wie heeft er zin om lekker voor de lol te gaan voetballen bij Borssele en daar een tweede team te gaan vormen?’ Het was de vraag van Kevin Schikker die Berry de Wit ergens vorig jaar via een Facebook-oproep onder ogen kreeg. Hij was een paar jaar geleden met voetbal gestopt en zag wel wat in de oproep. Hij meldde zich aan en ze begonnen meerdere vrienden te benaderen. Dat leidde tot de oprichting van Borssele2, dat nu daadwerkelijk uitkomt in competitieverband. “Het is een prima beslissing geweest en echt geweldig om te doen. Het is leuk dat we een grote groep vrienden zo enthousiast hebben gekregen om met elkaar hier bij Borssele elke week te trainen en competitiewedstrijden te spelen. Niet té competitief gelukkig, want bij Borssele2 gaat het echt om de lol in het spelletje. Het competitieve was voor mijn jaren geleden de reden om met voetballen te stoppen bij mijn vorige club v.v. Patrijzen. Ik kon, en wilde, het niet combineren met mijn studie en mijn bijbaantje.” De 21-jarige De Wit speelt met het tweede team in de reserveklasse, dezelfde competitie waar ook het eerste elftal van Borssele uitkomt. “Het eerste is een vriendengroep en dat zijn wij ook. Op trainingen spelen we wel eens een partij tegen elkaar en in de competitie dus ook. We zijn aan elkaar gewaagd en dat maakt het wel leuk. Wij hebben een gemiddelde leeftijd van zo’n twintig jaar, dus kunnen nog wel wat jaartjes vooruit.” De zaterdagclub werd in 1958 opgericht en bestaat momenteel dus uit twee seniorenteams. Iedereen is welkom om er te komen voetballen, een oproep die De Wit en zijn vrienden met beide handen heeft aangegrepen. “Het is mooi dat Borssele als vereniging er voor open stond om ons als groep vrienden deze kans te bieden om een elftal te formeren. De seniorenafdeling is in één klap zowat verdubbeld qua actieve leden, dus we zorgen ook voor een stukje levensvatbaarheid. Daarnaast hebben een paar mooie sponsoren ervoor gezorgd dat we met prachtige nieuwe tenues kunnen aantreden en mooi voor de dag komen. Daar zijn we iedereen uiteraard heel dankbaar voor!” Het aantal spelers bij Borssele2 blijft overigens nog altijd toenemen, ziet ook De Wit. “Ik heb al een broer weten over te halen om bij ons te komen spelen, dus is het ook voor mij een kleine familiereünie, wat ook wel leuk is. We trainen twee keer in de week, spelen onze wedstrijden en doen daarin ons stinkende best. Na afloop drinken we een biertje en hebben we het gezellig. Ik heb het plezier hier volledig teruggevonden en dat was waarvoor we de stap ook hebben gezet me z’n allen.” “Dat zijn ambitieuze doelen, maar dat mag ook wel vind ik. Je moet voor jezelf altijd zorgen dat je mooie uitdagingen hebt om als voetballer voor te gaan. Vorig seizoen heb ik ook geregeld al meegetraind en op de bank gezeten bij het eerste. Dat is enorm leerzaam en ik hoop dat ik die kansen in het verloop van dit seizoen opnieuw ga krijgen. Ik zit hier nu acht seizoenen en het is altijd mijn doel geweest om het eerste elftal te halen. Dat ik nu aanvoerder ben van de O23 daar ben ik trots op en zal ook niet zomaar zijn. Ik voel het vertrouwen en wil dat graag terugbetalen.” Door een langdurige blessure van Martijn Ganzeman koos trainer Erwin van der Woerdt tijdens de Borssele Sloepoort Cup in de voorbereiding voor Van Herwijnen als aanvoerder. Toch geeft die keus bij de middenvelder geen extra druk. “Ik wil graag met de coaching mijn team helpen. En ook geregeld wat goals en assists meepikken. Ik voel me op mijn gemak binnen het team en hoop dat we met z’n alleen ook na de winterstop in de 2e Divisie kunnen uitkomen. Het is een sterke competitie met goede tegenstanders. Dat hoge niveau zorgt er wel voor, dat je wekelijks vol aan de bak moet en daardoor jezelf ook steeds naar een hoger niveau brengt als speler. Ik geniet daar zelf wel enorm van moet ik zeggen.” Hoewel de kansen bij het eerste nu iets minder zijn dan vorig seizoen, blijft dat wel het uiteindelijke doel voor de oud-jeugdspeler van v.v. Kapelle. “Ik ben hier destijds met een duidelijk idee naartoe gekomen. De opleiding is van een hoog niveau en alles is hier perfect geregeld. Er heerst een goede sfeer binnen de club en ik voetbal met veel plezier. Ik ben van origine buitenspeler en heb hier ook al rechtsback en rechtshalf gespeeld. Daardoor ben ik een completere speler geworden.” Hoewel het doel was om dit seizoen met de O23 mee te strijden voor promotie, is dat wel bijgesteld. “We hebben een slechte reeks gehad en dat wordt op dit niveau afgestraft. Nu is het zaak om vooral te handhaven. We spelen met maar acht teams twee keer een halve competitie, dus dat is een fikse klus. Als het lukt, dan hebben we het goed gedaan met z’n allen. Net zoals ik graag hier het eerste wil halen. Ik kreeg in de zomer de kans om elders te gaan spelen, maar heb dat niet gedaan. Ik ben hier een betere voetballer geworden en hoop die laatste stap ook nog te maken. Al zal dat volledig aan mezelf liggen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=