VoetbalJournaal Beveland, voorjaar 2022

30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Tijmen Van der Baan neemt afscheid bij ‘jarig’ Wolfaartsdijk WOLPHAARTSDIJK – Dit jaar staat bij Wolfaartsdijk volop in het teken van feestvieren. De nummer twee van de 4e Klasse A in het zaterdagvoetbal is nog volop verwikkeld in een promotiestrijd via de nacompetitie én viert het 75-jarig bestaan. Daar tegenover staat ook een afscheid, want na bijna 250 officiële wedstrijden neemt aanvoerder Tijmen van der Baan afscheid van de club waar hij maar liefst tweeëntwintig jaar actief was. “Dat is best raar moet ik bekennen. Maar het is een weloverwogen besluit geweest. Ik woon en werk inmiddels alweer zo’n vijf jaar in Eindhoven en daarvoor studeerde ik in Tilburg. Mijn vriendin en ik verwachten in augustus ons eerste kindje en daar wil ik mijn tijd in gaan investeren. Ik heb de afgelopen jaren wekelijks de reis naar Zeeland gemaakt om te trainen en te voetballen, maar nu is het genoeg geweest.” Van der Baan (28) zal hoogstwaarschijnlijk in de buurt van Eindhoven wel een club gaan zoeken om er met vrienden te gaan voetballen, maar het hoofdstuk Wolfaartsdijk is afgesloten, al zal hij logischerwijs nog wel geregeld eens gaan kijken als hij bij zijn ouders of vrienden op bezoek gaat. “Dat was altijd ook de voornaamste reden voor mij om het zo lang nog te blijven doen. Want het is de club waar ik ben opgegroeid en waar ik mooie dingen heb meegemaakt. Dit seizoen hadden we de pech dat Vlissingen bij ons in de competitie zat, anders hadden we wellicht vol kunnen meedoen om de titel. Dat zou pas helemaal een afscheid op het hoogtepunt geweest zijn..” Nu staat er vooral een ‘baby-sabbatical’ op de planning en hoeft hij niet meer de wekelijkse 750 kilometer heen en weer te rijden om te trainen en voetballen. “Met de huidige benzineprijzen is dat overigens niet echt een grapje meer te noemen, maar dat is natuurlijk niet de reden dat ik ervoor kies om ergens in een 9e elftal met vrienden te gaan ballen boven het strijden om de punten met Wolfaartsdijk. Het is puur een keuze voor mijn privéleven.” Als afscheidscadeau kreeg de centrale middenvelder (die dit jaar door de vele blessures vooral als centrale verdediger speelde) van de spelersgroep en de technische staf na afloop van de reguliere competitie een ingelijst shirt van Wolfaartsdijk met het getal 246 erop. “Dat waren tot dan toe het aantal officiële duels die ik in het eerste heb gespeeld sinds ik daar twaalf jaar geleden debuteerde. Prachtig cadeau en ook best even een emotioneel moment. Dat shirt gaat in ons huis in Eindhoven een mooi plekje krijgen, dat staat vast zodat ik altijd kan terugdenken aan de schitterende tijd die ik hier bij deze mooie dorpsclub heb gehad.” De aanvoerder en de selectieleden hebben hoe dan ook nog wel wat festiviteiten op de rol staan, want de vierdeklasser viert dit jaar het uitgestelde 75-jarig bestaan, dan eigenlijk in juli 2021 had moeten plaatsvinden. Zo is er een jubileumgids “Kroniek van een dorpsvereniging - 75 jaar VV Wolfaartsdijk” uitgebracht, en stonden er tal van festiviteiten zoals toernooitjes voor jong en oud, een zeskamp, jubileumreceptie en feestavond op de activiteitenkalender van de club, waar veel vrijwilligers zich voor hadden ingespannen. “Het is een geweldige mijlpaal voor een bijzondere club. Het bestuur is solide en zit er al heel lang, vrijwilligers zijn er in overvloed en het is echt een plek van verbinding voor het dorp. Van onschatbare waarde voor de leefbaarheid en daarvoor steekt iedereen graag zijn handen uit de mouwen. Ik ben er trots op dat ik daar al die jaren zelf ook onderdeel van ben geweest en heb mogen uitmaken. Het kameraadschap, de korte bezoekjes aan mijn ouders en vooral de sfeer voor de wedstrijden zal ik het allermeeste gaan missen.” welove wesearch wedeliver Het was vier jaar geleden zijn eerste klus als hoofdtrainer toen Lewedorpse Boys bij Kees Duitemeijer aanklopte. En na drie seizoenen hebben beide partijen nog geen genoeg van de samenwerking, waardoor de Terneuzenaar na de zomer aan zijn vierde seizoen bij de zaterdag derdeklasser begint. Kees Duitemeijer ziet nog voldoende ontwikkeling bij Lewedorpse Boys LEWEDORP – “Het klopt dat tegenwoordig vier seizoenen al lang is voor een trainer bij een club, maar als beide partijen er nog voldoende vertrouwen is én er is sprake van groeimogelijkheden en uitdaging, dan was voor mij de keuze snel gemaakt. Ik heb het hier enorm naar mijn zin, alles is perfect geregeld en de spelersgroep is fanatiek en leergierig. Met bovendien in mijn ogen nog voldoende ontwikkelingsmogelijkheden. Daar gaanwe samen proberen het optimale uit te halen volgend seizoen.” Want in het eerste volledige seizoen van de oefenmeester, in het bezit van Uefa-B en met ambitie om op termijn ook het Uefa-A diploma te gaan halen, dat had naar zijn idee nog wel beter gekund én gemoeten. “Absoluut! We hebben onszelf veilig gespeeld en dat is altijd doelstelling nummer één, maar toch denk ik dat we hoger hadden kunnen eindigen dan die negende plek waarop we zijn geëindigd. Zeker in het tweede deel van de competitie hebben we diverse keren te weinig gebracht en te weinig punten behaald. Dat is zonde, want dat was in sommige wedstrijden zeker onnodig.” Dit seizoen was vooral ook een lastig jaar, zeker vanwege de lange inactiviteit door corona. “Maar dat mag geen excuus zijn, want daar heeft iedereen mee te kampen gehad. We beschikken over een selectie die veel potentie heeft, maar die moeten meer durven om zich te laten zien. Het grootste pijnpunt voor ons is toch wel geweest, dat we geen enkele wedstrijd met dezelfde opstelling en selectie hebben kunnen spelen. En daarbij missen we in de ploeg een échte afmaker, want we krijgen wel kansen maar scoren simpelweg te weinig. En het is toch wel prettig om iemand te hebben die de ballen erin schiet, want dan zit je vaak aan de goede kant van de score en pak je punten.” Een anderemanco, is het keepersprobleem bij de selectie, want het afgelopen seizoen moest Duitemeijer een beroep doen op maar liefst zes (!) verschillende keepers. “Dat was wel een dingetje, wat ook zeker wel punten heeft gekost. Niet door de jongens zelf, maar puur doordat je steeds aan elkaar moet wennen. We zijn dan ook dat Jens Meulmeester overkomt van Arnemuiden om de selectie permanent te versterken. Daarnaast proberen we nog wat jongens hier naar Lebo te krijgen, want we willen de groep wel wat ruimer hebben. Dat is voor alle elftallen prettig. Het is niet eenvoudig, maar als jongens de keus eenmaal maken, dan gaan ze hier ook nooit meer weg is gebleken. Het is een betrokken en mooie club waar het niet puur om het eerste elftal draait. Dat zie je terug in de kantine en bij de festiviteiten. Dan zit alles door elkaar heen. Het is ook een vereniging met trouwe aanhang en grote schare vrijwilligers, dat zegt ook veel. Ik ervaar het hier al vier jaar oprecht als een warm bad.” Als trainer heeft hij een duidelijk doel en een duidelijke werkwijze. Dat zorgde in het begin van zijn dienstverband voor wat twijfel, maar hij heeft volgehouden. “En de volhouder wint he… Nu ziet men dat het beter gaat enwil iedereen erinmee. Dat is prettig. Ze kunnen meer dan ze denken, maar ik mis soms vooral het échte gif om te willen winnen. Om er écht voor te gaan. Als dat kwartje gaat vallen, dan weet ik zeker dat hier nog wat moois gaat bloeien.” Word nu lid op natuurmonumenten.nl en ontvang 4 x per jaar het magazine Puur Natuur WE KUNNENNIETZONDERNATUUR Smitsweg 25B, 4438 AG Driewegen 06 12044870 |  info@noordijkbv.nl 0263158.pdf 1 8-6-2022 16:18:16

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=