R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 29 GOES – Waar het eerste elftal van zowel de zondag als de zaterdagafdeling beiden degradeerden, daar gaat het met de jeugdafdeling bij v.v. GOES (Gezamenlijk Opwaarts Eendrachtig Sterk) stapje voor stapje vooruit. Hoofd Jeugdopleiding Jaimy van Bloppoel werkt er samen met een aantal anderen hard aan om van onderaf de jeugdafdeling weer te doen groeien. Jaimy van Bloppoel wil de Goese jeugdafdeling doen groeien van onderaf “Ik ben drie jaar geleden, midden in de coronaperiode, gestart als HJO en doe het nog altijd met heel veel plezier. Samen met onder andere Marco de Vrieze en Daryll Acton hebben de boel helemaal opgeschud en zijn we gaan bouwen van onder af aan. Goed gekeken naar wat we wel én wat we niet willen. Daarop hebben we keuzes gemaakt en beslissingen genomen. Soms van jongens afscheid genomen of bewust doorgeschoven naar de senioren bijvoorbeeld. Maar wel allemaal met het doel om weer leven te brengen in de jeugdopleiding van de club. Want onze jeugdafdeling is niet zo groot, al zit er wel talent hier in Goes. Die willen we weer warm maken voor onze vereniging, maar dan moet je een goede visie én een werkwijze hebben.” Een JO19 is er niet, maar straks is er een JO17 en een groot aantal lichtingen eronder wel. “Klopt. Zelf heb ik jarenlang senioren getraind, maar met vier kinderen en een drukke baan was dat niet te combineren. Deze rol als HJO is ideaal en bovendien sta ik ook nog als trainer bij de JO7 en de JO14, waar ook mijn kinderen spelen, op het veld. Dat is leuk om te doen en daar krijg je energie van als je die gastjes ziet genieten én ziet groeien in hun kwaliteiten.” Op termijn is het van belang dat er binnen elke lichting twee teams in competitie kunnen, zodat er gericht kan worden doorgeselecteerd. “Dat is het ideale plaatje. Bij de JO12-JO13 en ook de JO8 en JO9 hebben we die al, dus dat is om op de juiste manier te kunnen opleiding hoe we het willen. De rest van de lichtingen volgen op termijn hopelijk ook. Het is een langzaam proces, maar je moet soms een zaadje ook de tijd geven om te kunnen groeien. Dat is in dit geval niet anders. Het is wel zo, dat we tegenwoordig ook intakegesprekken voeren met spelers én ouders als iemand lid wil worden. Dan geven we aan, dat er ook wel wat wordt terugverwacht. Bijvoorbeeld qua vrijwilligerstaken en betrokkenheid bij de club én het sporten van hun kind. Dat is een belangrijk speerpunt in ons meerjaren beleidsplan” Van Bloppoel was zelf onder andere speler bij buurman SSV’65 en trainde onder meer Yerseke, Oostkapelle, Zeeland Sport en Kapelle. “Ik kan dus putten uit een hoop seizoenen ervaring, als speler én als hoofdtrainer. Die bagage gebruik ik nu om de boel op de rit te zetten hier. Samen met Daryll Acton trainen en ondersteunen we ook de overige trainers. We voorzien hen van handvaten en van de nodige tips en tricks. Dat werkt goed en je merkt dat het niveau omhoog gaat. Dat er weer leven komt in de jeugdafdeling en er meer aantrekkingskracht ontstaat voor de club.” “Iedereen loopt bovendien in dezelfde kleding, dat zijn misschien kleine dingen maar voor je uitstraling en uniformiteit heel belangrijk vind ik. Alles willen we kaderen en voorzien van strakke lijnen. Het is mijn taak die te bewaken en sturing te geven. Dat is prachtig om te kunnen doen en om te proberen hier wat neer te zetten, zodat op termijn de jeugd weer een vijver wordt waaruit voor de senioren kan worden gevist. Zo krijg je doorstroming, herkenbaarheid én weer een eigen identiteit.” NIEUWDORP – Vanuit geslagen positie opkrabbelen en uiteindelijk alsnog het pleit in je voordeel beslechten. In de finalewedstrijd voor behoud van het derdeklasserschap gaven penalty’s voor Nieuwdorp de doorslag. In blessuretijd kogelde aanvaller Nino de Jonge (22) de gelijkmaker tegen de touwen en dwong daarmee een verlenging af. ‘Die zat er inderdaad best lekker in ja. Fijn dat ik zo toch een aandeeltje heb gehad in het behoud.’ Mede door kanonskogel Nino de Jonge is Nieuwdorp nog derdeklasser De Jonge en zijn ploeg zaten eigenlijk een heel seizoen lang in woelige wateren. Weinig spelers, veel blessures en de nodige schorsingen. Toch wist Nieuwdorp zichzelf in een alles of niets wedstrijd tegen Groot-Ammers op neutrale Brabantse bodem het seizoen én het derdeklasserschap te redden. “In het begin van het seizoen misten we soms elf tot twaalf man door blessures, waarvan ook een aantal bepalende jongens. Allemaal met langdurige blessures en als de spoeling zoals bij ons dan niet heel dik is, dan loop je al heel snel flink achter de feiten aan. En als je dan in de hoek zit waar de klappen vallen, dan valt ook letterlijk echt alles de verkeerde kant op.” Het zorgde ervoor dat de groenhemden zichzelf na vijftien duels met vier schamele puntjes terugvonden op de laatste plaats. Maar toen rechtte iedereen de rug en begon men punten te pakken, wedstrijden te winnen en klom Nieuwdorp stapje voor stapje omhoog. “Dat is echt een compliment aan iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen. We hebben heel vaak een beroep moeten doen op jongens uit het tweede elftal en zelfs uit de jeugd. Die hebben zichzelf een slag in de rondte gewerkt en er mede voor gezorgd dat we het hebben gered. Dit is echt een collectieve clubprestatie en daar mogen we denk ik nog wel het meest trots op zijn.” De Jonge speelt, op twee seizoenen Kloetinge na, al sinds zijn vierde bij Nieuwdorp en toont zich ambitieus als het gaat om zijn sportieve ambities. “Natuurlijk heb ik die, want elke voetballer wil toch proberen het maximale eruit te halen? Dat is bij mij ook. Er is wel al eens wat interesse geweest van clubs, maar niet voor mij dusdanig dat ik er Nieuwdorp voor wilde verruilen. Het plaatje moet kloppen en het moet te combineren zijn met mijn werk en studie. Bovendien zijn we ook bezig met het bouwen van een huis hier op het dorp, dus de dagen zitten lekker goed gevuld. Dus als het plaatje niet klopt en niet te combineren valt, dan blijf ik lekker hier. Want ik hoéf niet weg. Het is een geweldige club, met hardwerkende vrijwilligers en fanatieke supporters. Die zijn ons dit seizoen door dik en dun blijven steunen en dat heeft ook wel een stukje meegeholpen aan het eind van de rit denk ik. Het zegt veel over de betrokkenheid en de warmte van deze club.” In die omgeving voelt De Jonge zich prima thuis én ziet hij ondanks dat het nu op het nippertje bijna fout ging, voldoende kansen voor komend seizoen. “Dat we zoveel blessures hadden, daar hebben die twee covid-seizoenen ook wel een rol in gespeeld. Hopelijk kunnen we dat nu achter ons laten en kunnen we vooruit blijven kijken. We krijgen een nieuwe trainer en als deze selectie fit is, dan moeten we denk ik zeker in de middenmoot kunnen meedraaien. Jammer genoeg zien we de doorstroom vanuit de jeugd wat stagneren. De jeugd die er is, die zit al bij de senioren. De rest is nog maar vijftien en werkt samen met Lewedorpse Boys. Daarin zit wel wat potentie voor de toekomst, al duurt dat nog wat jaren. Tot die tijd is het aan ons om ervoor te zorgen dat we komend seizoen niet opnieuw een jaar beleven als dit. Want het heeft wel héél veel energie gekost. Dat we het uiteindelijk alsnog hebben gered, dat is een compliment aan alles en iedereen hier.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=