VoetbalJournaal Beveland, voorjaar 2021

23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M van Wemeldinge saai waren. Inte- gendeel, we proberen toch altijd wel te voetballen en dat zie je terug in de uitslagen en doelpunten die we maken.” Van der Linden keerde, nadat hij vanwege studie van zes jaar lang in Den Bosch, Tilburg en Den Haag vertoefde én daarna nog ruim een half jaar de wereld om ging reizen, uiteindelijk weer terug op het dorp waar hij woont met zijn gezin. “Ik heb in die hele periode ook nooit de behoefte gevoeld om ergens anders te gaan voetballen. Ik heb nog even in Goes gewoond maar wel altijd lid gebleven bij de club. Het is voor mij gewoon vertrouwd. De sfeer in de vereniging is geweldig en ook in de selectie is iedereen goed met elkaar. We hebben best wel wat leeftijdsverschil in de spelers- groep, maar toch zijn er geen apar- te groepjes gelukkig. Dat zegt veel in mijn ogen over de selectie, maar ook over hoe er met iedereen wordt omgegaan. Dat voelt goed en daar maak ik graag onderdeel van uit.” In de periode dat hij een stuk van de wereld wilde zien en besloot te gaan reizen, toen ging dat prima omdat hij vanwege een kruisband- blessure toch niet kon voetballen. “Dat is nu een jaartje op elf geleden en was voor mij een prima manier om het voetbal niet extra te moeten missen. Het was een onvergetelijke ervaring, maar ik ben een dorpse jongen en ben toch gewoon blij dat ik in Wemeldinge woon en daar met vrienden een balletje kan trappen.” In de beginjaren dat Van der Lin- den bij Wemeldinge speelde was hij vooral te vinden op het middenveld, waar hij in een controlerende rol moest ‘stofzuigen’ en met zijn coa- ching probeerde de boel aan te stu- ren en scherp te houden. De rol als stofzuiger heeft hij inmiddels achter zich gelaten, maar de coachende rol heeft hij nu nog altijd in het teamvan trainer John Tahapary. “Doorheen de jaren ben ik steeds wat verder naar achter gegaan in het elftal en speel nu als laatste man. Van daar- uit probeer ik de boel te sturen en zet ik het neer. Dat is ook de op- dracht van de trainer. Zorgen dat de formatie intact blijft. Een rol ook die me wel past, want dat praten en coachen deed ik ook al toen ik zes- tien was. Met mijn ervaring probeer ik die jonge gasten daarin wat bij te brengen en zolang ze dat van die ‘ouwe’ accepteren en respecteren is dat mooi toch? Vroeger maakte ik vooral de meters voor andere, laat nu die jonge gasten maar lopen…” In al die seizoenen dat hij nu in het eerste speelt maakte de ervaren verdediger de nodige mooie en me- morabele momenten mee. “Ik heb zes keer nacompetitie gespeeld en een keer een kampioenschap mo- gen vieren. Dat zijn onvergetelijke ervaringen. Ik zie nu dat er een aan- tal goeie jonge spelers doorkomen en in onze selectie zitten. Daar zit zeker wel potentie in. Het zou te gek zijn om nog eens mee te maken dat we in de top-5 kunnen eindigen en misschien een periode pakken. Dat zijn toch de mooie extraatjes. Ik ben fit en hoop dat nog even te blijven. Zolang het kan ga ik ook door, want zelf stoppen doe ik niet. Pas als de trainer zegt: ‘Robin, ik kies voor ie- mand anders’ dan zal ik een stapje terugdoen. Tot die tijd blijf ik genie- ten van het spelletje en probeer ik met Wemeldinge in het nieuwe seizoen weer het maximale eruit te halen.” WEMELDINGE – De eerste stappen op het voetbalveld zette Robin van der Linden (33) toen hij amper vijf was bij de plaatselijke voetbalclub op Sportpark De Boenze Boogerd. Op zijn vijftiende debuteerde hij als middenvelder met een goal tegen Colijnsplaatse Boys. Inmiddels in hij alweer flink wat seizoenen laatsteman bij vierdeklasser, die ook dit seizoen weer prima aan de competitie begon. RILLAND – Als jeugdspeler maakte Lars Klootwijk bij Rillandia als vijftienjarige zijn eerste minuten in de eerste elftal en trainde hij ook regelmatig al mee met de selectie. Nu is hij senior en zit hij steeds dichter tegen een basisplaats aan. ‘Dat is voor mij komend seizoen ook het grote doel. Hier bij Rillandia mezelf in de basis spelen.’ Van der Linden wil zo lang het kan doorgaan met voetballen bij Wemeldinge Een basisplaats is het grote doel voor Klootwijk “Zeker weten. We kwamen goed uit de voorbereiding en zagen ook in de competitie dat onze inspanningen werden beloond met resultaten. Alleen tegen Kwadendamme/Hoe- dekenskerke ging het niet zoals we hoopten, maar verder kan niet worden gezegd dat wedstrijden De achttienjarige linksback kreeg afgelopen seizoen ook van zijn trai- ner Edwin in de Weij steeds meer minuten op zijn favoriete positie. “Toen ik een paar seizoenen gele- den met de selectie mocht mee- trainen en op zaterdag mocht in- vallen, dan was dat vaak als spits om op het eind nog wat te probe- ren. Zo kon ik al wennen aan het seniorenvoetbal, maar was het natuurlijk ‘veiliger’ voor een trai- ner om dat te doen in de aanval dan als verdediger. Dat snapte ik wel, al is het wel prettig dat ik nu ook steeds vaker de kans krijg om me te laten zien op mijn eigen positie.” Klootwijk is al sinds de jongste jeugd actief bij de vierdeklasser en doorliep alle jeugdcategorieën. Uiteindelijk begon hij vanaf zijn vijftiende op zaterdagen soms een ‘dubbel programma’ te draai- en en trainde hij doordeweeks ook geregeld mee. “Het kwam regelmatig voor, dat ik op zater- dag twee wedstrijden speelde. Of althans in de jeugd altijd eerst voetbalde en daarna op de bank aansloot. Dat was voor mij wel prettig want zo kon ik altijd wel mijn minuten maken. En als je jong bent wil je maar één ding en dat is voetballen.” De Havo-student heeft dat overi- gens wel het allermeeste gemist: voetballen. “En dan bedoel ik niet trainen, maar echt voetballen. Want we hebben we getraind en ik heb ook wel op verschillende manieren geprobeerd om bezig te blijven en om mezelf fit te hou- den. Maar het is wel ‘killing’ als je niet een echte doelstelling hebt om naartoe te werken. “Want in de competitie waren we helemaal niet zo beroerd gestart, dus zaten we er wel lekker in. Al was die 5-0 tegen SPS wel een forse neder- laag. En dat bleek ook direct de laatste wedstrijd ook. Dat maakte het helemaal wrang want we kre- gen zo niet de kans ons te revan- cheren.” Rillandia heeft volgens Klootwijk overigens wel een groep waar nog flink wat rek in zit. Want het merendeel van de selectie is jon- ger dan 27 jaar. “Dat biedt dus ze- ker perspectief. En dat was ook best prettig omdat we zo toch gedeelten nog met nagenoeg de volledige groep hebben kunnen doortrainen. Van de trainer heb ik afgelopen seizoen in de wed- strijden steeds meer kansen en minuten gekregen. Het is echter voor mij nog niet genoeg. Ik wil voor hem de keuze zo moeilijk mogelijk maken en mezelf in het elftal spelen. Daar ga ik alles aan doen. Want af en toe eens invallen of incidenteel eens een wedstrijd basis, dat heb ik wel ge- zien. Al zal het ook aan mijn eigen prestaties liggen. Daarom blijf ik voor mezelf wel doortrainen om zo fit mogelijk te zijn als het sei- zoen van start gaat.” Steeds vaker zien we vandaag de dag dat clubsmoeite hebben om in alle leeftijdscategorieën teams op de been te brengen. De oplossing ligt dan simpelweg in samenwerking, alle verenigingssentimenten ten spijt. Samenwerken qua jeugdmet andere clubs is noodzaak voor Patrijzen ’S HEERENHOEK – Waar SV Nieuwdorp, Lewedorpse Boys en v.v. Borssele al langer hun krachten bundelen in een SJO zal vanaf het nieuwe sei- zoen ook v.v. Patrijzen zich daarbij voegen. “En dan gaat het vooral over een samenwerking met betrekking tot onze oudere jeugd, vanaf de JO13. De jongere leeftijdsgroepen die willen we allemaal nog zoveel mogelijk op het eigen dorp actief laten zijn. Begin vorig jaar hebben er al gesprekken plaatsgevonden tussen hoofdbesturen en jeugd- commissieleden van Patrijzen en SJO Lebo/Nieuwdorp/VVB. Daarbij hebben we vooral gekeken naar de toekomstige ontwikkelingen qua jeugdleden bij de verschillen- de clubs. We kwamen daarbij tot de conclusie dat we elkaar simpel- weg nodig hebben gezien de afne- mende aantallen in bepaalde leef- tijdsgroepen. Wel hebben we als uitgangspunt genomen, dat jeugd- leden die op basisschool zitten zo veel als mogelijk op het eigen dorp in hun vertrouwde omgeving actief blijven”, legt Niels Mulder, jeugd- voorzitter van v.v. Patrijzen de stap van zijn vereniging uit. Op het vlak van meisjesvoetbal heeft de club uit ’s Heerenhoek al een prima lo- pende samenwerking met ’s Heer Arendskerke, terwijl bij de senioren er al een gezamenlijk elftal met SV Nieuwdorp in competitie is. “Dus we steken ons hoofd niet in het zand qua samenwerking. En we zien het ook om ons heen, dat er steeds meer clubs met elkaar de krachten moeten bundelen om te kunnen overleven en om ervoor te zorgen dat (jeugd)leden zichzelf kunnen ontwikkelen als voetballer in hun eigen leeftijdscategorie. De laatste tijd was het zo, dat het pure nood- zaak was om jeugdspelers door te schuiven of met dispensatie te laten spelen. Met deze nieuwe sa- menwerking tussen de verschillen- de clubs willen we dat dus voorko- men voor de toekomst.” Mulder is zelf oud-speler van het eerste elftal bij v.v. Patrijzen én SV Nieuwdorp, dus die verenigingen en culturen kent hij meer dan goed. Toen zijn kinderen bij Patrijzen gin- gen spelen vond hij ook dat hij zich- zelf als vrijwilliger diende in te zet- ten. Dat werd dus, mede ook gezien zijn werk als voormalig directeur op een basisschool en huidige functie als teamleider bij Scalda, een rol als jeugdvoorzitter. “Dat is enorm uitdagend en heeft raakvlakken met mijn werk. Het is leuk om te proberen op een zo harmonieus mogelijke manier alle geledingen en neuzen dezelfde kant op te la- ten kijken. Er geldt maar één belang en dat is het voetbalplezier van de jeugd. Daar doen we alles voor en kijken we bewust ook richting de toekomst. En daarom is dus bij de jongens vanaf JO13 én ook voor het meisjesvoetbal vanaf MO13 toetre- ding tot de SJO noodzaak.” De jeugdcommissies en hoofdbe- sturen zijn nu druk bezig de rand- voorwaarden te bespreken en is er volop overleg met leiders/trainers over ondermeer de teamindelingen. “Het is essentieel voor de toekomst en doorstroming van de jeugd bij alle aangesloten clubs en dus ook voor ons. Vanaf het komende sei- zoen zal de nieuwe SJO in competi- tie gaan. Ik heb er alle vertrouwen in, alle clubs staan er positief in en we hopelijk dat we eindelijk weer een normaal seizoen kunnen gaan spe- len, want dat is waar iedereen nog het meeste naar toeleeft.”