VoetbalJournaal Beveland, najaar 2020

19 ’S HEER ARENDSKERKE – Het verliezen van zijn basisplaats vorig seizoen was voor Jasper Westplate (23) een behoorlijk eyeopener. Hij besloot om het roer om te gooien en aan zichzelf te werken qua fitheid en lifestyle. Hij ging aan de slag met een personal trainer en slaagde in zijn doelstelling: fitter worden en zijn basisplek terug heroveren. RILLAND – Vierdeklasser v.v. Rillandia beleefde volgens Edwin in de Weij vrijwel een soortgelijke competitiestart als vorig seizoen. Toen duurde het ook een serie duels voordat alles ging lopen en de resultaten beter werden. Ondanks dat de ploeg nu wel al zeven punten behaalde ziet de trainer toch een duidelijk verschil. HANSWEERT – Hoewel de club al voor de derde keer in drie seizoen met een ‘break’ te maken heeft, daar is het gevoel nu bij Hansweertse Boys helemaal anders dan in 2018. Toen besloot de club om het eerste elftal uit competitie te halen na ongeregeldheden. Vorig seizoen werd met goede moed weer begonnen en was daar ineens corona, net als dit seizoen. “Sinds ik op mijn zestiende debu- teerde in het eerste had ik over het al- gemeen altijd een basisplaats. Tot ik een ernstige kruisbandblessure kreeg. Op dat moment heb ik het eigenlijk een beetje ‘laten lopen’ en haalde niet meer het maxima- le eruit. Ik werd zwaarder en een bracht niet meer wat ik normaliter qua prestaties in mijn mars had. Dat frustreerde enorm, maar het lichtje ging bij mij niet branden.” Onder de vorige trainer Adriaan van Nieuwenhuijze had hij geregeld had hij geregeld last van klein blessures. Die zorgden ervoor, dat hij niet fit genoeg was om bij het eerste elftal te spelen. ”Voetballend kon ik zeker mee, maar fysiek niet. Ik was altijd gewend om vaak te spelen, al was ik te eigenwijs om dat te accepteren. Als ik het nu realistisch bekijk, was het meer dan terecht.” De welbekende druppel kwam echter pas vorig seizoen onder Kees Westerweele. “Het was in de thuiswedstrijd tegen FC Axel eind november. Toen mocht ik de laat- ste zeven minuten invallen en dat deed toen zo ontzettend pijn. Ik was er totaal niet blij mee en heb toen een gesprek met de trainer gevraagd. Daarin werd me een duidelijke spiegel voorgehouden. Dat is niet leuk om te horen, maar diep van binnen wist ik dat Kees gelijk had. De knop moest om en ik had me voorgenomen om er kei- hard voor te gaan.” Hij vroeg zijn ploeggenoot Marijn Corstanje, werkzaam als zelfstan- dig bootcamp- en personal trainer, om hulp. “Hij heeft me echt over het dode punt heen geholpen. In het begin was het zwaar en moei- lijk, maar op een gegeven moment begon ik resultaat te zien en te voelen. Net voor de eerste coro- nagolf begon het mensen ook op te vallen en kreeg ik opmerkin- gen erover. Dat gaf me nog meer motivatie om door te gaan en nóg harder te trainen. De kilo’s vlogen eraf en ik begon me steeds fitter te voelen. Drie keer per week hard- lopen en krachttraining wierp toch zijn vruchten af. Heerlijk was het.” In totaal verloor Westplate sinds eind november 2019 al ruim vijf- tien (!) kilo en voelt zich fitter dan hij ooit was. “Ik ben atletischer geworden, heb meer kracht en ben leniger. Dat scheelt enorm tijdens trainingen en wedstrijden. Ik heb ook mijn basisplaats weer terug en daar was het me ook om te doen. Helemaal tevreden ben ik nog niet, want ik wil er graag nog wat aftrainen. Die korte inval- beurt heeft mijn ogen geopend en het kwartje doen vallen. En die basisplaats? Die wil ik nooit meer verliezen.” Jasper Westplate beloond voor zijn harde werken Nieuwe spelsysteem bij Rillandia nog even wennen ‘De sfeer en het gevoel zijn weer positief en dat is het allerbelangrijkste’ “Nu haalden we wel wat punten maar dat was niet direct tegen de sterke ploegen uit onze klasse. Die punten waren we ook verplicht gezien onze selectie om die te pakken. Tegen SPS, die in mijn ogen ook dit jaar weer zullen meedoen om promotie, konden we het totaal niet brengen en dat was van onze kant dramatisch. Dat bleek ook uit de grote 5 – 0 nederlaag. Vorig seizoen begonnen we qua resultaten misschien minder, maar was het veldspel wel beter dan we tot nu hebben getoond.” “Dat was natuur- lijk enorm jammer, want we waren in elk geval weer op een positieve manier met el- kaar begonnen. De sfeer was goed in de groep en dat is hij gelukkig nu nog altijd. We heb- ben lering getrokken uit het re- cente verleden, een streep ge- trokken en met nieuw elan een nieuwe start gemaakt met ons standaardelftal’, zegt team- manager Jesse Aschman, die tevens ook als wedstrijdsecre- taris én aanspreekpunt seni- oren binnen het hoofdbestuur actief is. Een heel bord vol taken en ver- antwoordelijkheden voor de onlangs vierentwintig gewor- den Aschman. “Dat klopt, maar het is gewoon leuk om bij de club nauw betrokken te zijn. Bij het eerste elftal doe ik dat nu voor het derde seizoen en dat bevalt me prima. Door een knie- blessure kan ik helaas zelf niet meer actief op het veld staan, maar op deze manier kan ik toch nog mijn inbreng hebben en dat is leuk. Ik heb veel vrien- den in het team voetballen en zo kan ik er toch bij betrokken zijn.” Het eerste team staat nu voor het tweede seizoen onder lei- ding van oud-speler Tom Koe- len en is opnieuw actief in de zaterdag 4e Klasse A, in te- genstelling tot de voorgaande vier seizoenen toen het in de andere vierde klasse speelde. De terugkeer werd vorig jaar als hekkensluiter afgesloten en ook nu was de start sportief gezien niet flitsend met slechts één punt uit vier duels. “Dat is zo, maar het primaire doel was om terug te keren in het stan- daardvoetbal met een repre- sentatief team en dat is gelukt. Het tweede doel was om de sfeer en het plezier in het voet- bal te hervinden en ook daarin zijn we geslaagd. Het sportieve deel is iets waaraan we kunnen werken als die andere elemen- ten goed zijn en dat gaat hoe dan ook wel komen, daar ben ik van overtuigd.” De oorzaak voor het verschil ligt volgens de trainer/coach waarschijnlijk ook in de verandering van speelstijl diehij heeft toegepast. En het feit dat men nu bij Rillandia in een andere formatie speelt. “Waar we vorig seizoen 1:4:4:2 speelden, daar spelenwe numet drie spitsen. Dat is voor iedereen zichtbaar wennen, maar we hebben nu wel in mijn ogen de spelersgroep om dat spel te kunnen spelen. Het is alleen zo, dat je daarvoor toch de tijd voor moet nemen om erop te trainen en het erin te slijpen. Spelers moeten het zich eigen maken en doordat we ook te maken kregen met wat blessures ging dat wat moeizamer.” Alleen dat trainen en zich eigen maken, dat is vanwege de opgelegde beperkingen en maatregelen al sinds de lockdown niet mogelijk. “En je merkt dat de spelers daar heel veel moeite mee hebben. Het is een lastige situatie en je vraagt je dan ook als trainer wel eens af hoe lang je spelers gemotiveerd kan houden om te trainen op deze manier. We moeten iets doen om fit te blijven en elkaar te blijven ontmoeten, maar de meesten hebben toch een doel nodig waarvoor ze trainen. Fit blijven is vanzelfsprekend, maar de andere routines en het ritme valt volledig weg. Dat maakt het lastig, ook voor een trainer. En dat is ook zo bij de oudste jeugd, die door enkele van onze eerste elftalspelers worden getraind. Zij merken het aan de afmeldingen, wat ook logisch is na zo’n lang wedstrijdloze periode.” In de Weij hoopt dat er snel weer zicht en duidelijkheid komt wat de plannen zijn voor het restant van het seizoen. “Want je wil toch gericht kunnen werken als coach en tactisch kunnen trainen. Dat is nu voor ons om de nieuwe speelwijze eigen te maken wel zo prettig. Het enige positieve is, dat de geblesseerden tijd hebben om goed te herstellen. Het vergt veel van iedereen qua geduld, motivatie en voor de trainers ook van de creativiteit in aanbod. Hoe vervelend ook, het is ook wel weer leerzaam.” Bijna jarig? Vraag geen kado maar een donatie. Kijk op kadoneren.nl