VoetbalJournaal Beveland, najaar 2020
11 In tijden van schaarste is het noodzaak om goed op de portemonnee te passen. Bij voetbalvereniging Apollo’69 plukt men daar momenteel de vruchten van. Sinds ze in 2014 begonnen met de verduurzaming van hun complex, levert dat ze vandaag de dag een fikse besparing op. KRABBENDIJKE – Zelf was ze als speelster actief bij SCWaarde, tot het elftal werd opgeheven. Toen Lisanne Hage daarna bij het bestuur van v.v. Krabbendijke het balletje opgooide om er een jeugdig damesteam te formeren kreeg ze groen licht. Het resultaat was een groep van vijftien enthousiaste dames die nu het tricoloreshirt om de schouders dragen. Een schot in de spreekwoordelijk roos dus. COLIJNSPLAAT – Waar het eerste elftal van Colijnsplaatse Boys als een komeet vertrok in de zaterdag 4e Klasse A en voor blije gezichten zorgde, daar zijn die blije gezichten ook terug te vinden bij de jeugdafdeling van de club. De verder uitgebouwde samenwerking met v.v. Wolfaartsdijk werpt zijn vruchten af, tot tevredenheid van jeugdvoorzitter Klaasjan Boer. Energieneutraal Apollo’69 bespaart als vereniging nu veel geld Opzetten damesteam blijkt schot in de roos bij Krabbendijke ’S GRAVENPOLDER – “Steeds meer verenigingen zijn daar wel mee bezig, om hun sportcomplex te verduur- zamen, maar wij mogen met trots zeggen dat we energieneutraal zijn. Binnen onze vereniging heeft Adrie Bal zich daar enorm voor ingespan- nen en we zijn trots dat we volledig op duurzame energie zijn overge- stapt. Het is een proces waarmee we zes jaar geleden zijn gestart en wat ons inmiddels toch op jaarba- sis zo’n achtduizend euro oplevert. In deze tijd van corona dat er geen kantineopbrengsten zijn en dergelij- ke, is dat voor ons als club natuurlijk een flinke besparing’, zegt voorzit- ter Jacco van de Velde. Maar de kartrekker in het hele ver- duurzamingsproces is bestuurslid Adrie Bal. Hij is trots dat zijn club, met hulp van de gemeente Bors- sele, die transitie heeft gemaakt. Jaren geleden profileerde Apollo’69 zich al als ‘club van de toekomst’ en daar past deze verduurzaming dan ook heel goed bij. “We willen graag als club uitstralen dat iedereen wel- kom is. En daar hoort in onze ogen ook bij, dat je dit ook in de faciliteiten in en om je complex moet laten zien. Toen zich de kans voordeed om ge- bruik te maken van een fonds met aantrekkelijke voorwaarden via de gemeente Borssele hebben we een meerjarenplan opgesteld en zijn in gesprek gegaan met de gemeente. Met positief resultaat.” Met behulp van een investerings- fonds van de gemeente Borsele kon de verduurzaming van de vereni- ging in 2014 in gang worden gezet. Tot nu kwam er per jaar een extra duurzame voorziening bij. Het be- gon met een zonneboiler, daarna zonnecollectoren, zonnepanelen én uiteindelijk ook infraroodpane- len in plaats van gasverwarming. Als laatste is nu ook de (veld)ver- lichting op het complex vervangen door LED-verlichting. “Op diemanier zijn we toekomstbestendig en in alle facetten proberen we als club aan ons milieu te denken én kosten te besparen. Het enige wat nu nog op gas draait, is een extra geiser voor de douches. Op de zaterdag hebben we heel veel water nodig en dan wordt er waar nodig nog wat bij verwarmd. Die geiser vervangen voor een elektrische variant is het laatste stukje wat nog moet gebeu- ren.” Dat er nu weinig activiteit is op en rond de velden, dat voelen veel clubs ook in de clubkas doordat de inkomsten schaars zijn. Maar door hun blik op de toekomst wordt er bij Apollo’69 toch iets anders ge- keken. “We wisten dat dit een las- tige tijd zou zijn en daarom zijn we erg tevreden dat we nu van onze duurzame energie profiteren. Die besparing is nu een fijne financiële meevaller. Het levert ons duizen- den euro’s op jaarbasis op, dus de beslissing om jaren geleden al met de blik op de toekomst vooruit te kijken betaalt zich nu al terug.” “Er waren in de jeugd wel al een paar meidenteams actief en er was een dames 30+ elftal, maar voor jonge dames was er binnen de ver- eniging hier nog niks. Dus meiden moesten óf stoppen of overstappen naar een andere vereniging wilden ze blijven voetballen. Daarop heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de vraag bij het bestuur op tafel gelegd. Dat was twee seizoenen geleden. Toen ze zeiden ‘probeer het maar te realiseren, voor ons is het oké’, ben ik meiden gaan be- naderen uit omliggende dorpen zoals Rilland en Waarde. Maar ook meiden uit Krabbendijke zelf heb ik toen gevraagd om bij ons team aan te sluiten. Sommigen hadden we al ervaring met voetbal, een aantal totaal niet. Dat maakt het ook wel leuk, want iedereen is bij ons gelijk en we proberen elkaar allemaal te helpen. Tot op heden loopt het erg goed en zien we dat er af en toe nog nieuwe aanwas bijkomt. Bovendien zijn er ook wat meiden uit die MO19 doorgekomen en dat past allemaal prima in de groep.” Naast haar rol als speelster, heeft ze ook de ‘officiële’ rol van teamma- nager gekregen die ook als zodanig prijkt bij de teaminformatie op de website. “Dat klopt inderdaad, maar zoveel bijzonders is het niet hoor. Ik voer de opstellingen in de app in, regel wat zaken voor het teammaar dat is het ookwel verder. Het techni- sche deel is voor rekening van onze trainer Bram Langedijk en die sa- menwerking is prima. Er wordt seri- eus getraind en de dames willen ook allemaal heel graag. Het feit dat het aantal meiden ook in de jeugd nog steeds groeit, dat geeft ook aan dat er hopelijk voor de toekomst nog de nodige aanwas gaat bijkomen. Dat maakt het alleen maar leuker na- tuurlijk ervoor te zorgen, dat wij het als damesteam goed blijven doen.” Qua prestaties zit er volgens Hage ook nog steeds een stijgende lijn in, wat ook zichtbaar was in het begin van dit voetbalseizoen. “De compe- titiewedstrijden in de zesde klasse gingen naar behoren en we doen leukmee. Veel teams zijn aan elkaar gewaagd en dat is voor iedereen leuker dan wanneer je een ploeg hebt die er overheen walst. Ook zien we dat er, toen het nog mocht ten- minste, steeds meer toeschouwers naar ons kwamen kijken. Men waar- deert onze inspanningen en dat geeft energie om het uit te bouwen. Want we hebben met de opstart van dit team toch bewezen dat er duidelijk een behoefte lag voor een damesteam. En met de groeiende aantallen meisjes ook bij de jeugd hebben we hopelijk iets neergezet, waardoor er nog voor heel wat jaren meiden en dames actief zullen zijn hier op de club.” “Wij hadden te kampen met min- der aanwas binnen onze jeugdafdeling waardoor we sommige teams niet meer vol konden krijgen en zou- den moeten schuiven met spelers. En ook bij Wolfaartsdijk kenden ze dezelfde problemen. Toen hebben we de koppen bij elkaar gestoken, gesprekken gevoerd en vorig jaar eerst gekeken hoe zo’n samen- werking zou bevallen. Dat deden we eerst met één team en dat heb- ben we dit seizoen verder uitge- bouwd tot volle tevredenheid van alle partijen.” Inmiddels zijn er vier teams die gezamenlijk worden bemand en waar dus beide verenigingen bij betrokken zijn: Een JO13, MO13, JO16 en een JO17. Op het eigen dorp hebben ze nog wel zelfstan- dig een JO7, een JO10 en een JO11. “We hebben bewust gekozen om de samenwerking te zoeken van- af de JO13, zodat de jongere jeugd die hier nog op de basisschool zit op het eigen dorp kan blijven voet- ballen. De oudere jeugd hebben we besloten wel samen te laten smel- ten, mede ook omdat we iedereen zoveel mogelijk in zijn of haar ei- gen leeftijdscategorie willen laten voetballen. En tot op heden lukt dat prima zo.” Natuurlijk heeft men bij Colijns- plaatse Boys ook toenadering ge- zocht tot clubs op het eigen eiland voor een samenwerking, maar die bleken op dat moment niet dezelf- de problemen te hebben die er bij Colijnsplaatse Boys lagen. “Daarop zijn we verder gaan kijken en kwamen we bij Wolfaartsdijk uit. Een soortgelijke vereniging als de onze en tot op heden kan ik wel stellen dat die keuze een succes- volle is gebleken. Want in het begin reageerde men sceptisch natuur- lijk en was er een bepaalde ‘angst’, omdat er gereisd moest worden naar een andere club. Maar in- middels is iedereen blij en ziet men er de meerwaarde van. Dat is wel mooi, want ook de spelers en speelsters willen niet anders meer en dáár doen we het tenslotte al- lemaal voor. En wellicht dat in de toekomst er nog meerdere teams zullen samengaan omde leefbaar- heid van beide clubs zo groot mo- gelijk te houden en iedereen zijn of haar voetbalontwikkeling en voor- al plezier te bieden waar ze recht op hebben.” Samenwerking qua jeugd Colijnsplaatse Boys en Wolfaartsdijk succesvol
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=