VoetbalJournaal Beveland, voorjaar 2020

23 Van samenspelen met Luuk de Jong, naar knokken om van de laatste plaats af te komen in de vierde klasse. Het klinkt gek, maar voor middenvelder Alex Trieling is het de realiteit. Hij speelde in de jeugd van De Graafschap, maar ziet het voetbal nu vooral als bijzaak. “Je weet waar je ja tegen zegt, dan haal je niet meer het onderste uit de kan.” Hij is nu 29 jaar, speelde over ver- schillende periodes verspreid bijna tien jaar in het eerste van Hansweert, maar zijn voetbalcarrière had er dus heel anders uit kunnen zien. In de B’s kwamhij terecht bij De Graaf- schap, maar dat avontuur bleef be- perkt tot één seizoen. “Ik woonde toen in Gelderland, maar voor werk moesten mijn ouders verhuizen naar Zeeland. Toen kon ik in een gastgezin gaan wonen en vol voor de voetbal gaan, maar dat zag ik niet zitten.” Hij ontdekte toen naar eigen zeggen ook andere dingen Van Luuk de Jong naar Hansweertse Boys Voetballende journalist Hans Puik ziet perspectief bij Rillandia Als zesjarige jongen zette hij zijn eerste stappen op het voetbalveld van Rillandia, om er vervolgens niet meer weg te gaan. Hans Puik (32) weet dat je moet genieten van elke dag dat je op het veld staat. Op 10 septem- ber 2005 maak- te Puik tijdens Kapelle-Rillan- dia zijn debuut bij het eerste elftal. “In die tijd kwamen we uit in de tweede klasse. Tijdens de wedstrijdbespreking vertelde trainer Peter Sweres: ‘Je staat in de basis, op nummer 10.’ Dat was schrikken, als A-junior zag ik een basisplek niet aanko- men.” Doelpunten maken was voor Puik in zijn jeugdjaren de normaalste zaak van de we- reld. Bij de senioren verander- de dat. “In de jeugd speelde ik als spits. Bij het eerste elftal werd ik centrale middenvel- der en sinds vorig seizoen centrale verdediger.” Puik is in het dagelijks leven journalist en maakte als voetballer vele hoogtepunten mee. Hij her- innert zich o.a. een wedstrijd met de Reimerswaalse Selec- tie tegen Vitesse en de pro- motiewedstrijden van Rillandia tegen Rimboe (2016). Maar hij kende ook minder vrolijke tijden. Het overlijden van zijn broer Marco in 2010 sloeg in als een bom. “We waren niet alleen broers, ook de beste vrienden. Toen hij verongeluk- te heb ik een aantal jaren niet gevoetbald. Het gemis was te groot om de draad zomaar weer op te pakken.” In de tussenliggende jaren maakte Puik filmpjes van de Leraar De Kroo valt nu wel voor avances van Kloetinge ‘Kap nou eens over die voetbal!’, klonk het de afgelopen maanden een aantal keren in huize Eikenhout. De woorden kwamen uit de mond van Jessie Eikenhout, de vriendin van Goes-speler Mart de Kroo (25) en dochter van Daan Eikenhout, die tot en met begin maart een aantal maanden interim-trainer was bij de rood-witten. Mart de Kroo: ,,Dat was in het begin best wel even apart.” De Kroo en zijn trai- ner/schoonvader maakten vooraf- gaand goede af- spraken over hun samenwerking. ‘Hoe zie jij dat en hoe gaan we dat doen?’, vroeg Daan. Kijk, het was ook niet raar dat hij me opstelde; ik ben eigenlijk altijd basisspeler ge- weest. Maar als er dingen zouden worden gezegd in de kleedkamer dan hoefde hij dat niet allemaal te weten“, zo vertelt De Kroo, die al vier jaar over de vloer komt bij de familie Eikenhout. Eikenhout behaalde prima resul- taten met Goes, maar moest pas op de plaats maken vanwege het ontbreken van het vereiste trai- nersdiploma. Inmiddels staat Mi- chel Leonhart voor de groep bij de zaterdag-derdedivisionist. Een tij- delijke oplossing, aangezien Vlissin- gen-trainer Kevin Hollander volgend jaar de scepter zwaait bij Goes. De Kroo zal dat niet meer meemaken, want hij vertrekt naar de huidig kop- loper uit de zaterdag eerste klasse C: Kloetinge. ,,Het was al het vierde gesprek dat ik met ze had, vanaf dat ik Dauwendaele verliet. Maar destijds ging het in het gesprek vooral over wat ik niét goed kon. Het voetbal van ze sprak me ook nooit zo aan, maar ik denk dat er volgend jaar echt een goede selectie staat. Er zullen vast nog nieuwe spelers volgen (ook Goes-medespelers als Tim de Winter, Job Dekker en Syl- vio Hage zijn al vastgelegd, red.) en ik hoop stiekem ook dat ze dit jaar promoveren.” Gebeurt dat niet dan gaat De Kroo, die ook één seizoen bij VC Vlissingen speelde, er waar- schijnlijk twee niveaus op achteruit. PANNA De middenvelder is zeker niet de enige basisspeler die al te kennen heeft gegeven Goes te verlaten. ,,Natuurlijk praat je onderling wel ’s over volgend seizoen. Maar jon- gens waar ik vrij close mee ben wa- ren ook verrast over m’n overstap naar Kloetinge.” Toch kan De Kroo zijn keuze voor de lager spelende club makkelijk verklaren, aange- zien Goes waarschijnlijk weer gaat overstappen naar de zondag. ,,Het zaterdagvoetbal biedt me een vrije vrijdagavond én zondag. Er is voor mij echt meer dan alleen voetbal. Een keertje bowlen met vrienden, een wandelingetje met m’n vrien- din, of zoals laatst die skivakantie (De Kroo miste tijdens een inhaal- weekend daardoor het duel met Ter Leede). Enm’n vriendin voetbalt ook op zaterdag.” De Kroo neemt dus na vier seizoe- nen (verdeeld over twee periodes) afscheid van Goes. De aanvallende én creatieve speler ziet zichzelf nog steeds als dezelfde voetballer. ,,Kijk, je wordt wel wat slimmer en ik ben me meer bewust van het houden van balbezit. Én ik moet iets meer meeverdedigen dan vroeger. En toch doe ik nog steeds gewoon een beetje m’n eigen ding”, lacht de Mid- delburger. Sinds dit schooljaar doet De Kroo ook ‘z’n eigen ding’ voor de klas. Hij heeft voor het eerst zijn eigen klassen als leraar, bij de groepen vijf, zes en zeven op Het Vlot in Vlis- singen. ,,Pittig, maar heel dankbaar werk. Zewetenwel dat ik voetbal, en sommigen proberen me dan op het plein een panna te geven. Zoals het broertje van Hoek-speler Abdoe Ab- dendi bijvoorbeeld. Dan krijgen ze er netjes één terug”, aldus de lachende technicus. Foto: Frans van Pagee Foto: Ren+® van der Vliet wedstrijden van het eerste elftal. ,,Dat deed ik als jeugdspeler ook al. Sommige mensen bekijken de video’s nog steeds op YouTube, al zijn het beelden van jaren geleden.” Het huidige voetbalseizoen ty- peert de routinier als ‘teleurstel- lend’. Rillandia speelt een bijrol in de vierde klasse. ,,In de eerste sei- zoenshelft wonnen we bij DWO’15 met 0-8. Twee weken later ver- loren we met 2-0 bij Wemeldin- ge. Het contrast tussen die twee wedstrijden kon niet groter.” Het is volgens Puik tekenend voor het seizoen van Rillandia. ,,We naast het voetbal. “Uitgaan, leuke dingen doen. Danwordt voetbal iets minder belangrijk.” In die tijd speel- de hij samen met Luuk de Jong, die brak zoals bekend wel door, hij stak er toen al bovenuit. Letterlijk en fi- guurlijk. “Hij was onze aanvoerder. Was toen al lang en koppend heel sterk. Het is wel leuk om te zien waar hij nu voetbalt, zijn broer Siem kende ik toen ook best goed.” TEAMGEVOEL Een profcarrière zat er voor Trieling dus niet in, hij begon dan ook pas op latere leeftijd met voetballen. “Ik heb eerst altijd getennist, pas in de D’tjes ging ik op voetbal.” Dat deed hij in zijn jeugdjaren dus niet in Zeeland, uiteindelijk kwam hij met een groepje vrienden terecht in het eerste van Hansweertse Boys. “Het is een warme club, echt een mooie vereniging. Ik haal nog steeds mijn plezier uit het spelletje zelf.” Toch vallen de resultaten wel een beet- je tegen dit seizoen. “Voorafgaand aan het seizoen hadden we er natuurlijk wel wat anders van ver- wacht, maar het is lastig om de vin- ger op de zere plek te leggen.” Na het lastig verlopen vorige seizoen, is de positiviteit in ieder geval weer terug. “Het draait weer om voetbal bij Hansweert. Meer teamgevoel en de gezichten staan weer dezelfde kant op.” MENTAAL De linksbenige aanvallende mid- denvelder speelde vorig seizoen nog in een lager team, maar keer- de dus terug. Hij vindt dat de ploeg moet gaan stijgen op de ranglijst. “We horen niet op deze plek, boven- kant rechterrijtje moet haalbaar zijn.” Dan zal er volgens Trieling wel een knop om moeten. “Het is vooral mentaal. Je hebt elkaar no- dig, resultaten zorgen ook voor een stukje motivatie.” Hij haalt nog wel steeds voldoening uit het spelletje, ondanks dat de aanvoerder van Hansweert dit seizoen qua resul- taten beschouwt als een verloren seizoen. “Hopelijk kunnen we dit team bij elkaar houden en zaadjes planten voor volgend jaar. We moe- ten er het beste van maken, want veel mensen zijn toch trots op deze club!” hebben een smalle selectie en veelal jonge spelers. Met talenten als Lars Klootwijk (16) en Gijs Heppe (18) is er voldoende potentie aanwezig, maar je mag niet verwachten dat zij wekelijks beslissend zijn. Toch zie ik perspectief. Trainer Edwin in de Weij is af- gelopen seizoen overgeko- men vanWaarde en met leider Bas Heppe staat er een stille kracht naast hem. Zij zorgen dat alles rondom het eerste elftal perfect geregeld is. Als we constanter worden doen we volgend seizoen weer mee om de prijzen.”