R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 26 De broers Wouter (26) en Maarten Laan (22) zijn twee gewaardeerde krachten van vierdeklasser Maasdijk. Wouter speelt al behoorlijk wat jaren in de hoofdmacht, op het middenveld, zijn jongere broer Maarten is sinds dit seizoen echt een vaste waarde. Hij staat linksback in het elftal van trainer Dennis van den Steen. Wouter en Maarten Laan van Maasdijk: ‘Wij hoeven niet zo op te vallen’ 0299056.pdf 1 3-4-2024 13:39:11 Honderdland 220 | 2676 LV Maasdijk | 0174-525170 | www.werkenbijstaalduinen.nl 0292712.pdf 1 1-3-2024 15:44:24 “Het is niet echt mijn positie, in de jeugd speelde ik altijd op het middenveld. Maar als ik dat nu ook in het eerste team wil doen, moet ik mijn broer van de trap gooien”, lacht Maarten. “Ik vind het prima om linksback te staan. Ik speel liever dan dat ik op de bank zit. En spelen doe ik tegenwoordig. Dat is in de afgelopen jaren niet altijd zo geweest. Zat ik bij het tweede team of op de bank bij het eerste.” JONG TEGEN OUD Wouter is al jaren niet weg te denken uit Maasdijk 1. “Ik ben met mijn 26 jaar al een van de oudere spelers. We hebben twee dertigers in de ploeg en daarna kom ik al snel wat met jongens. Dat voelt verder niet zo hoor. We zijn één groep. Leeftijd speelt niet echt een rol”, vertelt hij. Om daaraan toe te voegen: “Maar als we oud tegen jong spelen zit ik wel dik bij oud.” Wouter en Maarten voelen zich thuis bij Maasdijk. De jongste is nooit weggeweest (“Niemand wil mij hebben, haha”), de oudste wel. “Ik heb in de jeugd ook bij Excelsior Maassluis gevoetbald. Een leuke tijd hoor, maar toen ik naar de senioren ging wilde ik weer terug naar Maasdijk. Naar mijn vrienden. Naar het fijne sfeertje. Iedereen kent elkaar. Het is echt een dorpsclub waar iedereen voor elkaar wil werken en waar gezelligheid hoog in het vaandel staat.” ALTIJD DRUK Maarten beaamt dat. “De meeste jongens blijven hier. We zijn niet alleen een team, maar ook echt een vriendenteam. Dat vind ik mooi.” Wouter: “Het is ook altijd druk bij thuiswedstrijden. Sterker nog: bij uitwedstrijden zijn er vaak ook meer Maasdijkers dan toeschouwers van de thuisclub. En die mensen gaan na een uitwedstrijd ook weer naar Maasdijk, om in de kantine wat te drinken. Maarten: “Dat klopt wel ja. Als we na een uitwedstrijd terugkomen op de club, is de kantine nog halfvol. Het is gewoon gezellig.” FAMILIE Dat Wouter en Maarten nu samen in het eerste elftal spelen, als vaste krachten, vinden ze leuk. “Maar onze familie vindt het nog leuker geloof ik. We komen niet echt uit een voetbalfamilie, maar onze ouders, opa en soms ook oom, staan wel vaak langs de kant”, aldus Maarten. Wouter lacht: “Opa vindt altijd dat we goed hebben gespeeld. Hij is snel tevreden, al heeft hij wel regelmatig commentaar op de scheidsrechter.” Maarten: “Nou, hij is wel wat rustiger geworden, we horen hem al minder dan vroeger.” Wouter: “Opa vindt het helemaal geweldig dat we in hetzelfde elftal spelen. Vroeger ging hij alle wedstrijden af, tegenwoordig hoeft hij nog maar naar één wedstrijd te kijken. Ziet hij ons samen voetballen.” Maarten: “Voor onze ouders is het natuurlijk ook leuk. Mijn moeder was in de E-tjes mijn leider. We konden toen niemand vinden en mijn moeder wilde het wel doen. Ze moest het niet echt van haar voetballende kwaliteiten hebben”, grapt Maarten. “Nee, maar het was wel leuk. Ze deelde vooral snoepjes uit. Dan was het allang goed.” Dennis van den Steen, de trainer van de broers Laan, typeert Wouter en Maarten als rustige jongens. “Wouter is introvert, een gezellige nuchtere Maasdijkse jongen. Maarten is eigenlijk precies hetzelfde. Ook rustig en niet op de voorgrond.” Maarten: “Dat klopt wel ja. Ik hoef niet zo op te vallen. Ik ben niet iemand die alles van de daken schreeuwt. Niets voor mij. Wouter doet dat ook niet en mijn ouders zijn ook rustige mensen.” Wouter haakt in: “Maarten is soms wel een beetje dromerig.” De jongste reageert: “Ha ha. Ik kan soms een beetje laks zijn. Dat ik heel even niet bij de les ben ofzo. Dat klopt.” Wouter: “We zijn allebei nuchter en rustig. Dat is wel een beetje Laan-eigen. Het zit in de familie.” MIDDENVELD De 26-jarige Wouter speelt bij Maasdijk op het middenveld, op ‘6’. “In mijn eerste twee jaar stond ik centraal achterin, daarna kwam ik op het middenveld. Dit is wel echt mijn positie. Maar Maarten zou ook op mijn plek willen staan”, lacht Wouter. Maarten: “Tja. Ik denk niet dat jij ooit nog bij Maasdijk vertrekt, en ik ook niet, dus wordt het voor mij lastig op die positie, ha ha. Ik vind linksback nu ook prima en misschien zoek ik in de toekomst wel naar een andere plek op het veld. We zullen zien.” Maarten is onder de indruk van de voetballende kwaliteiten van zijn vier jaar oudere broer. “Wouter is heel rustig aan de bal. Je ziet dat hij ervaring heeft. Zijn aanname is altijd goed, zijn pass strak en hij hanteert een hoog baltempo. Daarnaast is Wouter een harde vechter.” Wouter: “Ik vind dat jij je ook goed hebt ontwikkeld. Jij bent ook rustig aan de bal en je laat je niet snel gek maken. En je hebt een goede traptechniek.” Maarten: ”Nou, dank je wel. Het valt mij altijd op dat jij zo geconcentreerd bent op het veld. Daar kan ik nog wel wat van leren.” PROMOTIE De Laan-broers zien zichzelf niet snel meer vertrekken bij Maasdijk. “Ik kan het me niet voorstellen”, zegt Wouter. “Ik wil wel op een hoger niveau spelen, maar dan met deze club. We willen graag een keer naar de derde klasse. Ik speel al acht jaar in het eerste elftal, maar we zijn nooit echt heel dicht bij promotie geweest.” Maarten: “We willen wel naar de derde klasse. We doen mee in de top van de afdeling, dat is leuk. Ook ik ga niet meer weg bij Maasdijk. Ik vind het ook echt leuk om samen met mijn broer te voetballen. Als broers kan je soms goed boos worden op elkaar. Hij zegt het wel als ik iets verkeerd doe. Op een goede manier hoor.” Scoren doen Wouter en Maarten zelden in het shirt van Maasdijk. “Ik maakte er één dit seizoen”, zegt Wouter. Maarten: “Maar dat was wel een hele mooie.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=