VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2024

23 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Dennis van den Steen heeft, naast zijn gezin, twee passies: voetbal en werken met jeugd. Passies die veel tijd opslokken. “Als de week een achtste dag had, zou ik wel wat vaker willen sporten”, lacht de trainer van vierdeklasser Maasdijk. “Ik vind padel echt leuk, heb ik ook met wat gasten van de club gedaan, maar het komt er te weinig van.” De passies van trainer Van den Steen Van den Steen werkt al 18 jaar met kinderen. “Zelf heb ik een groot gezin met vier kinderen en ik werk voor welzijnsorganisatie Wijkz met kinderen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Om verschillende redenen. Kan een schoolachterstand zijn, of omdat ze eenzaam thuis zitten en moeite hebben om vriendjes te maken. Met die kinderen gaan wij aan de slag, door leuke activiteiten te organiseren. Knutselen, kettingen maken, sporten. Met als doel die kinderen te raken of te beïnvloeden. Je bent bezig met gedrag en sociale vaardigheden. Het geeft enorm veel voldoening als je kinderen ziet groeien en veranderen.” OORLOG De 43-jarige Van den Steen werkt in het Haagse Laakkwartier, waar veel Oostblokmigranten wonen. “Polen en Oekraïners. Een groot deel is in Nederland geboren, een ander deel niet. Je voert zeker met de Oekraïense kinderen nu heel andere gesprekken vanwege de oorlog met Rusland. Dat kan pittig zijn ja, dat leer je niet tijdens een opleiding, maar ik heb een kinderhart en wil er voor die kinderen zijn. Ik wil ze steunen. Als je kinderen ziet opfleuren, doet dat je heel goed.” Overdag werken met jeugd, ’s avonds het hoofd leegmaken op het voetbalveld. Die combinatie werkt voor Van den Steen. “Voetbal is mijn ontspanning. Lekker het veld op, in de buitenlucht zijn helpt. Bezig zijn met een belangrijke bijzaak, voetbal. Ik zit bij een enorm fijne vereniging. Bij elke Westlandse club zeggen ze dat ze de mooiste van het Westland zijn, dat is bij Maasdijk ook echt zo. Het is heel hecht en intens. Een kleinere club met een eigen identiteit. Het dorp ligt midden in het Westland. De mensen zijn trots op hun club. 95 procent van ons elftal komt ook uit het dorp. Dat zorgt, vind ik, voor een unieke voetbalbeleving. Ook na afloop van een wedstrijd. We vieren het samen. En juist dat dorpse, die hechtheid, zorgt er ook voor dat sponsoren veel voor de vereniging over hebben.” TRAINERSFAMILIE Het trainerschap past bij Van den Steen, dat is wel duidelijk. “Mijn vader Paul is ook 20 jaar trainer geweest en 40 jaar jeugdsecretaris bij Lens, de club waar ik opgroeide. Mijn moeder Marleen is zelfs al 50 jaar handbaltrainer en mijn zusje Laura is trainer van de handbaldames van Verburch en het jeugdteam van haar dochter Milou. Zelf train ik, naast Maasdijk, ook nog het elftal van Matthijs, mijn zoon, bij DSVP. Eigenlijk zijn we allemaal besmet met het trainersvirus.” Van den Steen blijft ook na dit seizoen verbonden aan Maasdijk. Het wordt zijn derde jaar. “Maasdijk is een vierdeklasser, maar alles is perfect geregeld. Dat is prettig werken. Ik heb altijd gezegd dat ik een keer in de tweede klasse wil werken. Die ambitie heb ik nog steeds. Maar ik zit op mijn plek bij Maasdijk, en dat zat ik hiervoor ook bij Verburch en DSVP. Ook bij die clubs heb ik fijn gewerkt. In totaal ben ik al 25 jaar trainer. Werken met jeugd heb ik altijd leuk gevonden. En het is me dus met de paplepel ingegoten.” PRIMA NIVEAU “Met Maasdijk zitten we dit jaar in een leuke competitie. Vroeger was het niveau in de vierde klasse zwak, dat is helemaal niet meer zo vanwege die versterkte degradatieregeling. Het niveau is zelfs prima, met veel voormalig derdeklassers. En wij doen heel goed mee in deze competitie.” Zelf had De Mooij zijn twijfels. Maar niet voor lang. “Ik had nooit de intentie om trainer te worden. Maar wat bleek: ik vond het hartstikke leuk. Ik begon met het tweede team van Forum Sport, dat helemaal opnieuw opgetuigd moest worden. Ik moest van een lege huls een elftal formeren. Zelf spelers bellen. Vond ik echt interessant. De club vroeg mij al snel om ook de A1 te doen, dat in de tweede divisie speelde. In die periode merkte ik snel dat ik mezelf verder wilde ontwikkelen in dit vak. Ik voelde zoveel adrenaline. Om op zoek te gaan naar trainingsvormen bijvoorbeeld. Maar ook de energie die ik kreeg vanuit een spelersgroep.” Inmiddels is De Mooij een geroutineerde trainer met een mooi cv. Derdeklasser Lyra is zijn nieuwe uitdaging en ook komend seizoen blijft hij verbonden aan deze vereniging. Club en trainer kwamen al snel een verlenging overeen. “Hiervoor zat ik bij KMD, vier jaar, en daar weer voor bij Oliveo, ook vier jaar. Dat is wel zo’n beetje de houdbaarheidsdatum van een trainer. Enerzijds begrijp ik dat. Een nieuw gezicht, een nieuw geluid. Heel begrijpelijk, maar ergens vind ik het ook jammer. Als ik het ergens naar mijn zin heb, wil ik blijven.” GEEN CLUBHOPPER “Ik ben van nature niet echt een clubhopper. Ik werk niet voor niets ook al 35 jaar bij dezelfde werkgever. Toen ik trainer werd, besefte ik me wel dat als ik stappen wilde maken, je ook afscheid moet nemen van een club. Je verdwijnt uit het cluborgaan. VUC en Forum Sport zijn mijn verenigingen, maar inmiddels ben ik daar al jaren weg. Die band is veranderd. Het zijn grotendeels andere mensen, een andere lichting. Je groeit niet mee en kunt niet meer ergens op terugvallen. Wat dat betreft is het trainerschap best een eenzaam avontuur. En dat vind ik soms best lastig, zeg ik eerlijk.” HECHTE GROEP Voordeel van het kijken in verschillende keukens is wel dat De Mooij nieuwe vriendschappen maakt. “Wat ik bij Lyra merk is dat de groep enorm hecht is. Ze gaan echt voor elkaar door het vuur. Word ik wel heel gelukkig van, om daar deel van uit te maken. Lyra heeft veel goede jeugd en volgend seizoen krijgen we er een derde selectie elftal bij. Dat geeft aan dat veel voetballers bij deze club willen spelen.” Martin de Mooij: ‘Lyra hunkert naar de tweede klasse’ Martin de Mooij was 33 jaar toen hij noodgedwongen zijn actieve carrière moest beëindigen nadat zijn kruisband het begaf. De huidige trainer van Lyra, 54 inmiddels, speelde op dat moment bij Forum Sport in Voorburg. Bij die club startte ook zijn trainerscarrière. “Andre Lourens, een clubman, belde mij op een dag op. Hij vond het wel iets voor mij.” HUNKERING Lyra komt uit in de derde klasse. Als het aan De Mooij ligt - en eigenlijk heel de vereniging - niet lang meer. “De club speelt nu zeven jaar op dit niveau en ik voel binnen de club de hunkering naar de tweede klasse. Om derby’s te spelen tegen Verburch en Monster, in een mooie competitie. Ik denk dat we redelijk op koers liggen om een (vervangende) periode te pakken, maar met de versterkte degradatie wordt het wel steeds moelijker om te promoveren. Echte zwakke broeders zie je niet meer in deze poule, elke week moet je vol aan de bak.” “De samenwerking tussen de staf en spelersgroep is goed. Het is in het begin altijd een beetje zoeken, wat wil of zoekt een trainer. Wat wordt de speelwijze? Als dat meer eigen wordt, zie je dat het resultaat oplevert.” “Lyra is een fijne club. Dat zie je al als je het complex oploopt. Het is prachtig. Een mooie kantine, een mooi veld. Je voelt ook aan alles dat Lyra een grote sociale rol heeft. En als het goed gaat met de vereniging, slaan ze de stof uit je jas, maar als het minder gaat kunnen mensen ook redelijk kritisch zijn. Dat alles bij elkaar maakt het wel mooi.” Essies Verse Vis, Uw Westlandse Visspecialist Wij staan op de volgende locaties: Dinsdag: Kwintsheul, Heulweg Woensdag: Maasdijk, Oranjeplein Donderdag: De Lier, Pastoor van Rooijplein Vrijdag: Rotterdam, Stadhoudersplein Zaterdag: Honselersdijk, Dijkstraat Cornelis Houtman plein 11,13,15 2676 BA Maasdijk  @hetwapenvanmaasdijk 0291264.pdf 1 11-3-2024 11:50:12

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=