VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2024

17 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Keke Stam over toekomst bij Monster: ‘Wil niemand in de weg zitten’ Of Keke Stam (33) nog een jaar doorgaat bij Sportclub Monster? De linksback van de tweedeklasser blijft even stil. “Weet je, ik wil geen speler worden die jongere spelers in de weg zit. Er moet genoeg doorstroom zijn van jeugd. Dat heb ik al heel lang in mijn hoofd”, vertelt de routinier. Remco van der Knaap is bezig aan zijn laatste maanden als voetballer. Na dertien seizoenen in het eerste elftal van Quintus zet de aanvoerder een punt achter zijn carrière. “Ik ben aan het aftellen en dat is heel vreemd. Elke keer als je gaat trainen, of een wedstrijd speelt, besef je dat het eindig is.” Remco van der Knaap telt af bij Quintus: ‘Ik kreeg het mijn strot niet uit’ 31 jaar is Van der Knaap. Niet direct een leeftijd om de schoenen aan de wilgen te hangen. “Het is ook een moeilijk besluit”, geeft hij toe. “Maar sinds twee jaar hebben wij twee kindjes thuis. De combinatie werk, privé en voetballen wordt steeds lastiger. Ik kies voor mijn gezin. Weloverwogen, maar nog steeds supermoeilijk. Fysiek en conditioneel kan ik het nog prima aan en ik heb het ontzettend naar mijn zin bij Quintus, maar het is ook rennen en vliegen. Elke dinsdag en donderdag trainen, heel de zaterdag de hort op, met twee kinderen en een drukke baan is het te veel.” BARCELONA Van der Knaap speelt al zijn hele leven bij Quintus. “Nu al zo’n 25 jaar. Ik was 6 toen ik hier begon met voetballen. Altijd met ontzettend veel plezier. En nog steeds. Dit is mijn club. Van de dertien jaar in het eerste team ben ik ook al tien jaar aanvoerder. Ik heb vrijwel alle wedstrijden gespeeld. Toen we in januari op trainingskamp waren in Barcelona, wilde ik al zeggen dat ik zou stoppen, maar ik kreeg het mijn strot niet uit. Uiteindelijk heb ik het een paar weken later verteld.” De mensen bij Quintus begrijpen Van der Knaap. “Maar ze vinden het wel jammer. Zij zien ook dat ik me steeds vaker moet haasten. Ik ga voorlopig ook niet in een vriendenteam voetballen. Daar ben ik veel te fanatiek voor. Ik wil meer tijd besteden aan mijn gezin en zal wat sneller de racefiets pakken. Dat vind ik heerlijk.” SPONSORCOMMISSIE Van der Knaap is bezig aan zijn laatste maanden in het shirt van Quintus, maar de routinier blijft wel behouden voor de club. “Ik zit in de sponsorcommissie, dat blijf ik voorlopig wel doen. Toen we in Barcelona waren schoot het wel door mijn hoofd dat het mijn laatste trainingskamp als speler was. Maar als lid van de sponsorcommissie kan ik nog wel mee. Dat scheelt”, lacht hij. “Het is aftellen. Raar”, zucht hij. Waarom is Van der Knaap - ‘Ik ben een middenvelder in hart en nieren’ – Quintus altijd trouw gebleven? “Ik denk dat de aanvoerdersband om mijn arm me heeft tegengehouden ergens anders te gaan kijken. Het verantwoordelijkheidsgevoel. Deze club zit in mijn hart. Ik wilde de club niet verlaten, ook niet in de periode dat het een wankelend gebouw was. In één periode had ik het hier niet naar mijn zin. Het was kortstondig. Toen Verburch mij benaderde, heb ik serieus getwijfeld. Maar ik kon het niet. Het gaf me geen goed gevoel om Quintus achter me te laten.” Nu het einde van zijn carrière nadert, heeft Van der Knaap ook tijd om terug te blikken. Op dertien jaar in de hoofdmacht van de vierdeklasser. “Ik debuteerde toen ik nog A-junior was. Prachtig was dat. Dick Boereboom was onze trainer. En ik heb één kampioenschap meegemaakt, zo’n tien jaar geleden, met Wim Baggerman als trainer. Dat vergeet ik ook nooit meer.” AFSCHEID Van der Knaap speelt zijn laatste reguliere competitiewedstrijd op 18 mei, tegen VDL uit. “Daar wil ik nog niet te veel over nadenken. Als we geen nacompetitievoetbal spelen, is dat mijn afscheid. En een week eerder is mijn laatste thuisduel. De club gaat ergens in juni een afscheidswedstrijd voor mij organiseren. Daar ben ik wel trots op, want dat wordt niet voor iedereen gedaan. Ik laat het allemaal maar gebeuren.” Vlotlaan 132, 2681 TV MONSTER Tel: +31 (0)6-20001867 Dat gevoel is bij Stam ontstaan in zijn periode bij FC ’s-Gravenzande. “Ik heb daar een heel mooie tijd gehad. Het is een prachtige club. Maar bij elke club heb je een paar oude rotten. Jongens die altijd de grootste bek hebben. ‘Zo wil ik niet eindigen’, zei ik vroeger altijd tegen mezelf. Zo zit ik niet in elkaar. Ik dacht juist: horen jullie nog wel in het eerste team? En dat heb ik nu ook een beetje, over mezelf. Fysiek red ik het wel, ik ben vrijwel altijd fit. Maar toch slaat de twijfel een beetje toe. Dat weet de trainer, Marc Dijkhuizen, ook. Ik wil de jeugd niet in de weg zitten. Mijn doel is altijd om 100 procent voor het team te geven en de rest daar in mee te krijgen.” VERGELIJKBAAR Stam groeide op bij Monster en keerde in 2018 - na diverse avonturen - terug bij de vereniging waar hij leerde voetballen. “Ik heb onder meer zeven jaar bij FC ’s-Gravenzande gespeeld. Altijd met heel veel plezier. We pakten prijzen, de accommodatie daar is schitterend, de sfeer op de club ook, en ik vind eigenlijk dat ze op een te laag niveau voetballen als je kijkt naar de mogelijkheden die zij hebben. Monster is als vereniging wel met FC ’s-Gravenzande te vergelijken. Alleen Monster is kleiner. Bij FC ’s-Gravenzande is het professioneler, grootser.” PUBLIEKE BELANGSTELLING Met Monster boert Stam goed. Vorig seizoen werd de hoofdmacht kampioen in de derde klasse en ook een niveau hoger doet Monster bovenin mee. “Dat is op zich wel verrassend, want we zitten in een sterke competitie. Ik dacht echt dat het pittig seizoen zou worden. De eerste wedstrijd verloren we ook dik, maar we jagen nu bovenin mee en bungelen niet onderin. We winnen veel. De publieke belangstelling is ook toegenomen. In de kampioenswedstrijd in 2023 was het hier afgeladen. De club leeft. Wat ik mooi vind is dat de vereniging wordt geleid door jonge gasten.” Dat Stam ooit zou terugkeren bij Monster stond vast. “In 2018 vond ik dat het moment daar was. Ik speel alweer vijf jaar bij Monster, maar dat zitten natuurlijk wel coronajaren tussen. Het voelt minder lang. Ik heb ook nooit spijt gehad van mijn terugkeer. Zeker nu niet, we doen het geweldig. We hebben een goede trainers, een goede voorzitter en goede selectie. Het staat echt en alles is goed geregeld. Het maakt me wel trots dat Monster het zo goed doet. In mijn eerste jaar degradeerden we, was het allemaal niet zo best, maar sindsdien is alles veranderd.” Stam staat bij Monster als linksback geposteerd. “Maar ik heb overal wel een keer gestaan in het verleden. Ik ben ook nog een rechtsbenige linksback, dat zie je niet vaak, maar ik vind het prima. Zeker als we goed presteren. Dan maakt het helemaal niet uit.” VIERDE ELFTAL Terug naar de toekomst van Stam. “Ik weet echt nog niet wat ik ga doen. Het is lastig om een knoop door te hakken. Als ik doorga, dan echt nog één jaartje. Als we promoveren blijf ik zeker. Ja, dat wel! We zien het wel. De jongens waarmee ik in de jeugd heb gespeeld, spelen tegenwoordig in het vierde elftal. Ze vragen soms wel of ik hun elftal wil komen voetballen. Dat gaat waarschijnlijk wel een keer gebeuren. Misschien dat ik ooit ook als jeugdtrainer aan de slag ga. Dat was ik al eens bij FC ’s-Gravenzande. Nu in ieder geval niet. Ik heb een kleintje thuis, voetbal zelf nog en heb mijn werk. Dat is allemaal niet te combineren.” 0291889.pdf 1 26-1-2024 11:32:23

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=