VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2024

15 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Van den Bos: ‘Ik ben een soort Theo Lucius’ John de Ronde van HVC ’10: ‘Ik was eigenlijk op mijn 23ste al verpest’ Geblesseerde voetballers melden zich bij Van den Bos (29), die sinds 2015 bij het Parademisch Centrum Hoek van Holland werkt en sinds 2023 mede-eigenaar is van die praktijk. “Ik lap mijn eigen geblesseerde ploeggenoten weer op en probeer ze advies te geven. Dat werkt wel fijn, omdat we ook weer samen op het veld staan. Maar het is niet zo dat ik ze spaar hoor, tijdens een training. Ik ben een van de oudere, ook wel hardere spelers, en op een training ga ik me niet inhouden”, lacht de verdediger. PERIODETITEL In maart veroverde HVC ’10 een periodetitel, een prijs die goed gevierd werd op de club. “De derde helft was prima ja. Met een zanger. Nog lekker de kroeg in hier in het dorp. De locals steunen. Voor mij was het rond middennacht wel klaar hoor, maar ik hoorde dat er eentje om tien uur ’s ochtends thuis was. Dat deed ik vroeger wel eens, maar ik moet er nu niet meer aan denken. Bovendien mag het niet van mijn vriendin”, grapt Van den Bos. “Er is een kleine op komst, ergens eind mei. Heel spannend en leuk.” De periodetitel van HVC ’10 moet de opmaat zijn richting het kampioenschap in de derde klasse, vindt Van den Bos. “Je komt niet voor niets uit de tweede klasse. We moeten gewoon kampioen worden. Met Excelsior ’20 en Rhoon moeten we gaan uitmaken wie het wordt. Dat is de top-3. De ploegen daaronder verwacht ik niet meer.” THEO LUCIUS Van den Bos is bij HVC ’10 het slot op de deur. De man die, zo zegt hij zelf, met zijn snelheid de gaatjes dicht loopt. “Ik ben centrale verdediger en relatief snel. Ik heb op veel posities gestaan in het verleden. Als links of rechtsback, middenvelder. Ik ben een soort Theo Lucius”, lacht de bijna dertigjarige speler van HVC ’10. Lucius speelde in zijn carrière onder meer bij PSV en Feyenoord. “Ik ben supporter van Feyenoord, heb een seizoenkaart, en ging ook al naar De Kuip in de periode dat Lucius in Rotterdam speelde. Niet de beste periode van de club. Tegenwoordig heeft Lucius trouwens een kroeg in Brabant hè.” Naast Kay speelt ook zijn broer Michael in het eerste elftal van HVC ’10. “En ook met mijn andere broer, Jeffrey, heb ik samengespeeld. Stonden we met z’n drieën in het eerste. Jeffrey speelt inmiddels in een vriendenteam, maar ik denk dat we wel vijf jaar samen hebben gespeeld. Bijzonder. Michael heeft een zware blessure gehad, een gescheurde kruisband. Ik heb hem als fysiotherapeut ook geholpen om weer terug te keren.” Van den Bos merkt dat HVC ’10 leeft, zeker nu de hoofdmacht promotie in zicht heeft. “Ik werk ook in Hoek van Holland en als ik mensen help met blessures, gaat het vaak over voetbal en de club. Het is een lekker makkelijk onderwerp als het stilvalt, ha ha.” ONTSPANNEN De verdediger van HVC ’10, die bijna vader wordt, denkt nog lang niet aan stoppen. “Nee joh. Je moet ook ontspannen. Ik vind het altijd bijzonder dat mensen stoppen met sporten als er een kleine op komst is. Je sport ook voor je gezondheid, om lekker in beweging te blijven. Dat is zo belangrijk, zeker in een periode waarin zoveel mensen overspannen zijn. Beweeg!” Daarin wordt hij ongetwijfeld gesteund door zijn zwangere vriendin. “Mijn vriendin is ook fysiotherapeut, ze is bezig met haar Master voor kinderfysiotherapeut. Ontzettend gaaf. En bovendien is ze als verzorgster betrokken bij HVC ’10.” Foto: Ron van Oosten HVC ’10 is na de degradatie van vorig seizoen weer hard op weg naar de tweede klasse. De ploeg van trainer John de Ronde pakte al een periodetitel en ook de titel lonkt voor de hoofdmacht van de club. Een van de steunpilaren van HVC ’10 is Kay van den Bos. Niet alleen als speler, maar ook als fysiotherapeut. John de Ronde is bij HVC ’10 bezig aan zijn eerste klus als hoofdtrainer van een eerste elftal. En met die club boert hij goed. De oud-speler van Barendrecht, Smitshoek en CION is ambitieus. “Ik ben 37 jaar en leer heel veel bij deze club. Maar ik wil verder, dat klopt, ooit zou ik wel een divisieploeg willen trainen”, zegt De Ronde, die komend seizoen verbonden blijft aan HVC ’10. Zijn actieve voetbalcarrière was er een met veel hoogtepunten. Bij Barendrecht speelde De Ronde op het hoogste amateurniveau, won hij prijzen, en maakte hij Jack van den Berg mee als trainer. “Eigenlijk was ik op mijn 23ste al een beetje verpest. Met Barendrecht werden we kampioen van de hoofdklasse B, toen het hoogste amateurniveau, en speelden we voor het algehele kampioenschap voor zaterdagamateurs. IJsselmeervogels pakte die titel helaas, maar het was wel een fantastische tijd.” VOETBALINTELLIGENTIE Met een gelouterde trainer dus, Van den Berg, die De Ronde zes jaar meemaakte bij Barendrecht. “Zonder twijfel de trainer waar ik het meest van geleerd heb. Het grappige is dat ik me soms als trainer weleens afvraag hoe Jack zou handelen in een bepaalde situatie. Dat betekent dat hij veel impact heeft gehad. We bellen regelmatig, dan vertel ik waar ik tegenaan loop. Jack was tactisch bijzonder sterk. Hij dwong spelers tot nadenken met bepaalde oefenvormen. En door vragen te stellen. Je moest bij Jack een bepaalde voetbalintelligentie hebben, anders paste je simpelweg niet bij hem. Ik heb veel respect en ontzag voor Jack.” VEEL HUMOR Een andere trainer waar De Ronde veel van heeft opgestoken is Raymond Frehe. “Dat was in mijn periode bij Smitshoek. Raymond heeft ontzettend veel humor. Zeker op het niveau waar wij werken is dat heel belangrijk. Spelers doen het niet voor de centen, dus er hoort een kwinkslag bij. Daar was hij een meester in. Raymond had bepaalde trucjes en zinnen, op een heel slimme manier. Heel ad rem. Het was bij hem altijd wel raak. Ik vond dat onwijs knap. Ik zit zelf denk ik een beetje tussen Jack en Raymond in als trainer. Ik denk heel veel na over het spelletje en heb ook oog voor het individu, net als mijn oude trainers.” De Ronde ademt voetbal. “Op werk ben ik als docent dagelijks met sport en voetbal bezig, ik ben docent bij de KNVB, sta elke zaterdagochtend met mijn zoontje op het voetbalveld bij Westlandia en ik ben trainer van HVC ’10. Zondag is mijn vrije dag, maar dan kijk ik vaak naar voetbal”, lacht De Ronde. “Ja, je maakt me er nu eigenlijk bewust van dat ik echt heel vaak met voetbal bezig ben. Het zegt genoeg over mijn liefde voor het spelletje, denk ik.” EINDE CARRIÈRE “Mijn laatste club als speler was CION. Daar stopte ik tijdens een coronaseizoen. Noodgedwongen dus eigenlijk. Dat voelde toen helemaal niet goed. Zo wilde ik mijn carrière niet eindigen. Het voelde niet als af. Uiteindelijk heb ik daar vorig jaar nog gevoetbald en nu is het oké. Maar ook dat geeft wel hoe gek ik op het spel ben. Die liefde voor de sport blijft ook. Dat zie je bij veel jongens, ook spelers waarmee ik samen heb gespeeld. Alexander van Dommelen bijvoorbeeld. Hij is van mijn leeftijd en voetbalt nog steeds. Volgend seizoen bij Hellevoetsluis. Ik vind dat mooi.” Bij HVC ’10, dat goed meedraait in de derde klasse, zit De Ronde - samen met assistent-trainer Jeroen Verkade – op zijn plek. “Jeroen en ik werken op dezelfde school, ROC Mondriaan Lifestyle, Sport & Bewegen. Hij noemde mijn naam als kandidaat hoofdtrainer bij HVC ’10. En we gaan volgend seizoen ook samen door. We willen met deze club richting de tweede klasse. Promotie is ons doel.” Foto: Ron van Oosten BUIJS BALLOTSTRAAT 9BU1, 2693 BD GRAVENZANDE T: 06-29564801 E: ROBERT@GIGABOREN.NL 0298861.pdf 1 4-4-2024 10:28:26

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=