VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2023

21 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M ‘Dat is geen vraag meer, maar een must’ Een bredere organisatie, meer mensen om op terug te vallen en alles onder één stichting. Als het straks 1 januari is, moet dat het beeld zijn bij OMNI-vereniging VELO. En dus is Ton van den Berg daar samen met voorzitter Richard Wolf nu, op de achtergrond, al meer dan druk mee bezig. “We zijn eigenlijk gewoon een soort bedrijf met bijna 2500 leden.” Het staat volgens hem allemaal weliswaar dan nog in de kinderschoenen, de plannen zijn duidelijk. En dus neemt de 67-jarige Van den Berg ons daar graag in mee. “We willen bij VELO van twee stichtingen, naar één stichting met een breed bestuur.” Waarom? “Dat is overzichtelijker, zorgt voor een bredere organisatie en meer mensen om op terug te vallen. Zo gaan we samen sterker de toekomst in.” NOODKLOK Want als er iemand is, die dat graag wil, dan is het Van den Berg wel. Op zijn elfde begonnen én nooit meer weggeweest. “VELO is een echte familieclub, van de jeugd tot aan de senioren. Voor de Wateringers voelt dit echt als thuis. Hier zijn heel wat relaties ontstaan, waaronder die van mijn eigen dochters. Zelf heb ik mijn vrouw ook bij de club ontmoet. Mijn vader en broers, hebben er altijd gevoetbald. Net als nu de kleinkinderen.” Zelf was hij een middenvelder die graag aan de bal was, maar ook buiten het veld, was de vrijwilliger van waarde. “Als leider, bestuurslid en later voorzitter van ‘Stichting Vastgoed’.” Precies daar, moet nu dus iets aan gebeuren. Samen met ‘Stichting Exploitatie Accommodatie’. “We zijn, met alles wat we bij VELO hebben, gewoon een bedrijf met bijna 2500 leden. Dat heeft natuurlijk zijn zorgen.” Van den Berg vertelt wat die zijn. “Hoe krijg je de exploitatie rond? Hebben we genoeg vrijwilligers? Mensen die iedere dag het nodige bij onze club doen, die zijn goud waard. Onmisbaar voor onze vereniging.” Maar, zo luidt hij de noodklok. “Die worden ouder, dan moet de jongere generatie het overnemen. Dat is geen vraag meer, maar een must.” En dus is er werk aan de winkel. “We moeten mensen bewustmaken, dat het niet vanzelfsprekend is wat er bij VELO gebeurt. Als dat soort vaste vrijwilligers wegvallen, en er zijn geen opvolgers, is het gewoon klaar.” SLAPENDE REUS Een bredere organisatie, onder de vlag van één stichting, Van den Berg legt het nog maar eens uit. “Kantine-inkopen, onderhoudswerkzaamheden, verzekeringen, personeelszaken, beveiliging en bankzaken. Net als in een bedrijf, hebben wij daar bij VELO ook mee te maken. Wij doen dat allemaal net zo goed, maar dan met vrijwilligers.” En dat kan overzichtelijker, denkt de Wateringer. “Het managen van dit alles, is onze grootste ‘zorg’. Het is echt veelomvattend. Daar heb je een stichting voor nodig, met daaronder verschillende commissies.” Zodat je op meer mensen terug kunt vallen. “Langzaam maar zeker, gaat iedereen wel beseffen dat het niet vanzelfsprekend is. Dat de ‘ouderen’ het hier allemaal wel even doen.” Enthousiasmeren en gesprekken voeren, Van den Berg is er maar druk mee. “Ik wil best twee of drie jaar de kar trekken, daarna moet de organisatie staan en kunnen anderen het overnemen.” Voor nu richten ze zich op uiterlijk 1 januari van volgend jaar, geen tijd te verliezen dus. “VELO is altijd mijn club geweest, nu heb ik meer tijd, dus vind ik dit leuk om te doen. Vanuit mijn werk heb ik ook altijd in besturen gezeten, daar blijf je mee besmet.” Als Van den Berg dan na een dag organiseren, vergaderen én overleggen op de bank ploft, ziet hij weer waar ze het allemaal voor doen. “Vanuit mijn woonkamer, zie ik de lampen van het trainingsveld. VELO is een slapende reus, die langzaam aan het wakker worden is!” Met een periode op zak en strijdend voor het kampioenschap, kunnen er in de laatste weken van het seizoen voor VELO zomaar nog een hoop mooie dingen gaan gebeuren. Verdediger Mike Das is er in ieder geval alvast klaar voor: “Het gaat echt spannend worden!” Weken van de waarheid voor VELO Spanning die ze bij de eersteklasser uit Wateringen toch vooral zelf hebben gecreëerd. Met goede resultaten welteverstaan. “Ik denk dat niemand dit vooraf had durven dromen. We hebben best veel nieuwe gasten, een jonge groep, maar dat pakt fantastisch uit. De sfeer is goed en de prestaties natuurlijk ook.” Vooral dat laatste, helpt altijd mee, weet ook de 22-jarige Das. “Het is één team, op en buiten het veld. Meer dan vorig jaar.” PROFDROOM Met een gemiddelde leeftijd die rond de 25 ligt, voelt de inwoner van Wateringen zich inmiddels weer helemaal thuis. “Ik ben begonnen bij VELO in de F12, toen ik vijf of zes jaar oud was. Na twee seizoenen bij ADO Den Haag, in de JO16 en JO17, kwam ik weer terug.” Sneller dan gepland, vertelt hij. “Een gebrek aan plezier. Ik kwam in een nieuwe lichting, dat liep het eerste jaar niet echt en in de JO17 was dat eigenlijk een beetje hetzelfde. De sfeer was niet top en ook de minuten werden minder. Dan zit je in de bus naar Twente, voor nul speelminuten...” Na driekwart seizoen, hield Das het voor gezien en keerde hij dus terug op het oude nest. “VELO was eigenlijk alles wat ik in die tijd gemist had. Je kent iedereen en het is gezellig, dat is me heel goed bevallen.” Spijt om zijn profdroom vroegtijdig te laten varen, heeft de centrale verdediger dan ook niet. “Met al die bekenden om je heen, komt de zin om te voetballen dan vanzelf weer terug. Op donderdagavond lekker blijven hangen, een muziekje, wedstrijdje kijken.” Kortom, de lach op zijn gezicht is er weer helemaal. “Qua faciliteiten, de uitjes, alles wordt hier voor je geregeld. Dat is echt een pluspunt van VELO.” Helemaal nu hij zelf, speler is van het vlaggenschip. “Ik stond vroeger altijd langs de lijn te kijken, toen nog op zondag. In de D1 met lootjes langs de deuren, kreeg je een paar consumptiebonnen en ging je vervolgens kijken bij het eerste en zelf een balletje trappen. Nu loop ik hier.” SCHERP HOUDEN Al duurde dat nog wel even, vertelt Das. “Dit is nu mijn tweede seizoen. Ik begon in het tweede, maar mocht na corona bij het eerste mee gaan trainen. Eerst als rechts- of linksback, nu centraal achterin.” Op die plek doet de jongeling overigens meer, dan alleen maar verdedigen. “Opbouwend sterk, leiding proberen te geven en iemand die weinig overtredingen maakt. Afgelopen week kreeg ik pas mijn eerste gele kaart.” Toch zou Das best een plekje naar voren willen schuiven, zoals in zijn tijd bij ADO Den Haag. “Achterin is leuk, maar ik zou graag als middenvelder meer betrokken willen worden bij het spelletje. Acties maken en naar die goal.” Maar voorlopig moet hij dus als slot op de deur, zorgen voor dat kampioenschap. “Die periodetitel is mooi, toch blijft ons doel om kampioen te worden. Dat we hier nu staan, is al een prestatie op zich. Als je dan zo dichtbij bent, moet je er natuurlijk ook vol voor gaan.” Met de bovenste ploegen nog altijd kort op elkaar, kan ieder klein misstapje dodelijk zijn, beseft ook Das. “We krijgen te veel goals tegen uit standaardsituaties, we moeten elkaar daarin echt negentig minuten lang scherp houden.” Als dat lukt, kunnen het nog wel eens een paar heel mooie weken gaan worden. “Het is natuurlijk wel in de groep gegooid, dat we willen gaan voor dat kampioenschap. Het leeft echt!” De allrounder wil dan ook maar één ding: “Met VELO naar die vierde divisie.” En het vertrouwen dat het kan lukken, is groot. “Als we dit volhouden, gaat het nog spannend worden!” Herckenrathstraat 38 • 2681 DG Monster • Tel: 0174 213545 info@autoservice-monster.nl www.autoservice-monster.nl OCCASIONS, APK, ONDERHOUD EN REPARATIE ALLE MERKEN, SCHADE HERSTEL 0283459.pdf 1 22-3-2023 14:45:52 0283260.pdf 1 17-3-2023 12:21:07

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=