17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Broertjes Van der Knaap: samen een topverdediger Met stemmen die behoorlijk op elkaar lijken, moet je regelmatig goed opletten om te weten wie van de twee aan het woord is. Tegenwoordig ook in het veld, want sinds dit seizoen spelen Max en Stef van der Knaap samen in hetzelfde team, bij vierdeklasser Quintus. “In de jeugd liepen we elkaar altijd net mis.” Gezien hun leeftijdsverschil is dat ook niet zo gek. Max is 21, broertje Stef is twee jaar jonger. Al is het natuurlijk niet de eerste keer, dat het tweetal nu samen een balletje trapt. “We hebben een vrij grote achtertuin, daar hebben we vroeger veel gevoetbald”, vertelt de oudste. “Samen met onze vader en ons jongere broertje”, vult Stef hem aan. “Daar is eigenlijk een beetje de liefde voor voetbal ontstaan.” Lid worden van Quintus, was dan ook een kwestie van tijd. Toch? “We moesten eerst ons zwemdiploma halen”, lacht Stef. “Uiteindelijk waren we vijf of zes!” ELKAAR AANVULLEN En nu, jaren later, spelen ze dus samen. Een bijzonder moment. “Het is toch familie, je hebt dezelfde achternaam. Ik ken Stef natuurlijk sinds zijn geboorte, dan ga je vervolgens samen naar de voetbal en nu zit je bij elkaar in het team. Dat maakt me wel trots.” Helemaal, omdat zijn jongere broertje eigenlijk nog vrij jong is. “Vorig seizoen werden we kampioen met de A1, maar van die groep, bleven maar weinig jongens over. Toen is heel de ‘A’ overgegaan naar de selectie.” Begonnen in ‘twee’, moest de negentienjarige Stef best even wennen. “Het voetballen ging wel, maar fysiek ben je nog jong. Het tempo ligt een stuk hoger, dat maakte het wel zwaar.” Gelukkig was daar zijn broer Max, om hem wat tips te geven. “Even geruststellen, dat ik mijn eigen ding moet blijven doen, of meer praten. Hij probeert mij daarin wel te helpen.” Een kwestie van elkaar goed aanvullen, vindt de oudste van het tweetal. “Je hebt met elkaar, minder woorden nodig. Dat is een voordeel. Communiceren is makkelijker. Ik ben in het veld rustiger en beter aan de bal, Stef is een stuk feller in de duels.” Kwaliteiten die samen één uitzonderlijk goede verdediger zouden maken én dat komt goed uit, want de broertjes Van der Knaap vormen samen het centrale duo van Quintus. Stef op de man, Max er net een bee tje achter. “Ik verdedig meer op inzicht, probeer ruimtes dicht te lopen en zorg voor rust aan de bal. Stef is heel anders. Die pakt veel meer kaarten, maar is verdedigend beter dan ik.” NIET KIEZEN Van dat laatste, zou Max best een beetje willen hebben, is hij eerlijk. “Elk duel ingaan, alsof je leven ervan afhangt. Dat heb ik nog niet zo.” Toch kijkt zijn collega-verdediger andersom ook lichtelijk jaloers naar zijn broer naast hem. “Hij heeft in wedstrijden soms gewoon even de rust om een mannetje uit te kappen, daar ben ik dan best wel trots op.” Ondanks al die onderlinge complimenten, maken ze natuurlijk, zoals alle broers dat doen, ook wel eens ruzie met elkaar. Al is dat altijd goedbedoeld, lacht Stef. “Als één van de twee een fout maakt, hoor je dat wel hoor!” Zo ook thuis. “Dan analyseren we altijd nog even de wedstrijd. Onze vader heeft zelf nog nooit gevoetbald, maar komt wel vaak kijken. Samen met onze moeder en ons jongere broertje. Opa is nu 92, die komt ook nog af en toe!” Wat dat betreft komt hun samenspelen maar al te goed uit. “Het is makkelijk voor onze familie, die hoeven niet te kiezen.” Typerend voor een echte dorpsclub, waar iedereen elkaar kent, maar waar ze ook graag willen presteren. “De resultaten vallen wel een beetje tegen. Door blessures, missen we veel doelpunten en kwaliteit in het afwerken. Het doel is handhaving, met werklust moeten we een eind kunnen komen”, denkt Max. Ook Stef houdt hoop. “Achterin staat het goed, nu moeten we alles geven om punten te gaan halen. Dan denk ik dat we in die vierde klasse gaan blijven!” Wat er ook mocht gebeuren, de Honselersdijkse jongens, blijven Quintus voor eeuwig trouw. “Lekker met onze vrienden, er is geen reden om weg te gaan!” De vraag is eigenlijk niet meer of, maar meer wanneer SC Monster dit seizoen kampioen gaat worden. Want met een comfortabele voorsprong op de nummer twee, kan het toch eigenlijk niet meer mis. Al blijft Jurgen Warbout nog even op zijn hoede. “Het is een beetje gezapig, dan wordt het gemakzuchtig.” ‘Jullie worden toch wel kampioen...’ Een mooie uitg a n g s p o s i t i e , niets lijkt derdeklasser SC Monster op weg naar het kampioenschap nog te kunnen gebeuren. Weet ook de 30-jarige Warbout eigenlijk wel. “Overal waar je komt, hoor je: ‘Jullie worden toch wel kampioen’. Daardoor kom je in een soort sleur, dat merk ik bij mezelf ook.” Want, zo is de ervaren buitenspeler kritisch. “De scherpte van de eerste seizoenshelft, is er wel een beetje af. Voor de winterstop wilden we het gevoel van vorig jaar wegpoetsen en wat rechtzetten, dat idee heb ik nu niet meer.” Laconiek en een beetje lacherig de wedstrijd in, ze roepen het bijna over zichzelf af. “Minder scherp, dan krijg je ook nog een paar keer het deksel op de neus. Gewoon omdat je afspraken niet nakomt.” AANWAAIEN Tot boosheid van Marco Meijer, vertrekkend trainer van de ploeg. “Die ging laatst tijdens de rust, echt uit zijn dak: ‘Willen jullie wel kampioen worden?’ Dat was meer dan terecht.” Toch maakt hij, zich niet al te veel zorgen. “Als we gewoon ons niveau halen, winnen we van iedereen ‘makkelijk’. De grootste tegenstander, zijn we zelf.” Dus komt het ze in Monster dit seizoen eigenlijk allemaal een beetje te gemakkelijk aanwaaien, denkt hij. En dat terwijl Warbout in zijn vierde jaar bij de club, nu toch wel een keer wil oogsten. Aangespoord door zijn broertje. “Na zeven seizoenen bij HVC’10, was de uitdaging wel een beetje weg. Jesper hing daar een beetje tussen één en twee in, kende hier veel jongens en had de kans om bij Monster wel een vaste waarde te worden. Dus die zag de overstap wel zitten. En ik ging mee!” Ingegeven door een aantal goede gesprekken. “Waaronder met Marco (Meijer). Voor mij zaten hier ook een aantal bekende gezichten en vanwege mijn werk, kan ik niet altijd meedoen. Dat was bij HVC’10 toch lastiger.” De inwoner van ‘s-Gravenzande werd goed opgevangen én voelt zich inmiddels dan ook helemaal thuis in het blauw met paars. “Het eerste, tweede en derde, is hier echt één grote vriendengroep. Er is geen gezelligere vereniging in het Westland, dan Monster.” EXTRA TRIBUNES Merkte Warbout ook vorig seizoen nog maar weer eens, vertelt hij. “Er worden altijd veel sfeeracties georganiseerd, met vuurwerk, rookbommen en fakkels. Vorig seizoen stond er bij onze laatste wedstrijd 2000 man publiek, werden er extra tribunes gebouwd. Dat geeft aan hoe de club is.” Extra stimulans, om die titel straks alsnog binnen te halen, zou je zeggen. “Puur op kwaliteit, zijn we ook gewoon de beste. Met jongens die op een hoger niveau hebben gespeeld.” Maar, zo merkt Warbout ook. “De derde klasse is wel slechter geworden, minder spelers die het verschil maken. Iedere tegenstander gaat zich tegen ons natuurlijk ingraven.” Tijd om te promoveren dus. “Derby’s zijn leuk, maar die Haagse clubs, daar ben ik wel klaar mee.” Vertrouwen dat het ook een niveau hoger moet lukken, hebben ze in ieder geval voldoende. “In oefenwedstrijden gaat het vaak goed. Je krijgt ook meer ruimte, want die ploegen willen voetballen.” De rechtspoot, die bij HVC’10 als aanvalsleider speelde, is nu belangrijk vanaf de zijkanten. Met een bijzondere reden. “Hier schrok ik van de ruimte die je kreeg als spits, niemand in je rug om te voelen. Dan draaide je open, was je de bal alsnog kwijt, omdat ze te laat instappen.” Acties, snelheid en een man van de assists. Warbout geniet er nog altijd iedere dag van. Vooral dankzij zijn broertje. “We hebben al vaker samengespeeld, maar nu is het extra bijzonder, omdat hij ook heel belangrijk is voor ons team.” Al zijn het niet alleen maar complimenten, lacht de routinier. “Jesper is echt zo’n zeikspeler. Als ik dan een keer te laat bij de tweede paal ben... Dat vind ik mooi. Van hem kan ik het goed hebben.” Precies de instelling die nodig is, om volgend seizoen samen in de tweede klasse te spelen. “De knop moet nu echt om!” Herckenrathstraat 38 • 2681 DG Monster • Tel: 0174 213545 info@autoservice-monster.nl www.autoservice-monster.nl OCCASIONS, APK, ONDERHOUD EN REPARATIE ALLE MERKEN, SCHADE HERSTEL 0283460.pdf 1 22-3-2023 14:46:10 OVERZEELAAN 5 • 2681 RZ MONSTER • 0174-248480 • INFO@WUBBENVOLLEBREGT.NL • GEERT@WUBBENVOLLEBREGT.NL 0274776.pdf 1 29-3-2023 09:38:51
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=