11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M ‘Samen met je dochter, maakt het helemaal mooi’ Plezier, ontwikkeling en een hoop gezelligheid. Trainer zijn van de MO13 bij Naaldwijk, is een feestje. En dus weet Leen Vreugdenhil, bezig aan zijn derde seizoen, voorlopig nog lang niet van ophouden. “Ze worden steeds feller én beter, die meiden gaan er echt voor!” Na 25 jaar als actief voetballer bij FC ‘s Gravenzande, belandde Vreugdenhil (41) een seizoen of zes geleden bij Naaldwijk. Aangestoken door zijn zoontje. “Als je in Naaldwijk komt wonen, ‘moet’ je daar ook wel gaan voetballen. Hij ging op voetbal, ze zochten een trainer, dat heb ik toen eerst een aantal jaar gedaan.” Tot ook zijn dochtertje dezelfde liefde voor het spelletje kreeg. “Sinds dat moment ben ik, vanaf de MO11, betrokken bij het meisjesvoetbal.” NIET VERSTOPPEN En dat bevalt tot nu toe, meer dan goed, vertelt Vreugdenhil. “Bij FC ‘s Gravenzande werd presteren bijna belangrijker dan plezier. Terwijl ik echt voorstander ben van dat laatste. Dat merk je bij Naaldwijk heel goed.” Met hem dus als trainer, nu bij de meiden. “Als je dochter dan gaat voetballen, is het lullig om ze zonder trainer te laten zitten. Al was het ook voor mij wel even schakelen.” Inmiddels is dat aardig gelukt. “Jongens zijn over het algemeen iets meer gedreven, meisjes gaan vaak pas later voetballen. Die doen eerst een andere sport en komen er daarna dan achter hoe leuk voetbal is.” Het zorgt voor flinke onderlinge verschillen, weet hij. “Sommige speelsters hebben daardoor een achterstand, maar dat maakt het ook wel weer mooi. Onze groep is al drie jaar bij elkaar, een ontzettend leuk team. Ze gaan er echt voor!” Want, zo weet Vreugdenhil uit eigen ervaring. “Het maakt niet uit of je goed kunt voetballen, als je maar je best doet. Ik was zelf ook geen ballerina, gewoon een hardwerkende verdediger.” Maar van trainen, word je natuurlijk wel beter. “Dat doen we twee keer in de week. Veel passen en aannemen. Als de basis goed is, gaat de rest ook makkelijker.” En daarnaast, positiespel en partij. “Vaak met terugveroveren, daardoor worden ze steeds feller. Dan kun je jezelf ook niet meer verstoppen.” LEEFT ENORM Al doen ze dat bij Naaldwijk over het algemeen, sowieso al niet, zo blijkt. “Voor de winter hadden we twee meisjesteams, dat zijn er nu drie. Er is hier ontzettend veel aanwas van nieuwe meiden. Ook de opkomst bij trainingen is enorm, dus dat is heel positief.” En mocht er een team toch een keer moeilijk zitten? “Dan helpen we elkaar, dat doen we graag.” Kortom, het meidenvoetbal leeft enorm. “Trainers van de meiden zitten altijd bij het overleg en er worden continu activiteiten georganiseerd. Laatst zijn we nog naar de vrouwen van Ajax tegen Feyenoord gegaan. Met twee bussen vol!” Gezelligheid dus, maar ook het niveau gaat omhoog, merkt Vreugdenhil. “We zijn groeiende. Eerst was puur plezier echt het belangrijkste, zat je lekker bij een vriendin in het team, nu is het eerste team ook wel echt prestatief.” En dus hebben ze bij Naaldwijk, eigenlijk maar weinig te klagen. “Het gaat op dit moment hartstikke goed. Helemaal qua aantallen. Bij Westlandia en Honselersdijk hebben ze geen meiden, dus die komen zo naar ons.” Hij ontvangt ze dan ook met open armen. “Het is leuk om ze iets te leren en die meiden te zien groeien. Dat je zoiets dan ook nog samen met je eigen dochter kunt doen, maakt het natuurlijk helemaal mooi.” Van stoppen, wil de inwoner van Naaldwijk voorlopig dan ook niets weten. “Ik heb naast ‘deze’ nog drie kinderen, die willen misschien ook wel een keer training krijgen. Dan moet je wellicht gaan kiezen... Maar stiekem hoop ik dit nog heel lang te doen. In ieder geval volgend seizoen bij de MO15, daarna zien we wel weer verder!” Hij begon op zijn vijfde met voetballen bij Lyra, speelde een aantal jaar in de jeugd van ADO Den Haag en is inmiddels terug bij de club als lid van de TC. En ook binnen de lijnen, is Johnny Vermeer nog altijd net zo fanatiek. Al is het tegenwoordig in het derde. “We kunnen nog aardig mee met die jonge gasten!” Vermeer zorgt voor de echte sfeer van Lyra Gezien de samenstelling van de selectie, ook niet zo vreemd, moet de 34-jarige Vermeer meteen bekennen. “Ons team bestaat uit bijna allemaal oud-selectiespelers, dus de basis is goed. Eén keer trainen is genoeg!” Want, zo begint hij zelf al een beetje te lachen. “Het is eigenlijk een ouderwets bierelftal, maar als we spelen, zijn we nog net zo fanatiek.” Zelf doet de middenvelder daar bij het derde sinds een seizoen of vier, vrolijk aan mee. “Ik wil graag de bal hebben, een soort spelverdeler. Af en toe het spel verleggen, met een crossbal.” En met succes. “Het eerste halfjaar, werden we kampioen van de tweede klasse. Alles gewonnen en een keer gelijk. Nu hebben we in een moeilijkere competitie meer moeite, maar wel veel leuke potjes!” FANATIEK Want hoe fanatiek ze ook zijn, niet alles draait meer om winnen. “Het is een echte dorpsvereniging en je kent iedereen door en door, helemaal binnen ons team. Eigenlijk een soort grote vriendengroep.” Voor Vermeer misschien wel het mooiste van allemaal. “Voetballen met je vrienden, op een leuk niveau. En als je een keer een weekendje weg wilt, kan dat ook!” Al gebeurt dat laatste, niet zo heel vaak, vertelt hij. “De opkomst is echt goed! We zijn met zestien of zeventien man, een paar zijn soms weg, de rest is er altijd. Nog net zo fanatiek...” En zoals bekend, is Vermeer dat bij Lyra niet alleen binnen het veld. “Vroeger heb ik de jeugd training gegeven, sinds dit seizoen ben ik lid van de TC.” Wat houdt dat in? “Het technische beleid voeren voor het eerste en tweede. Trainers kiezen, gesprekken doen, het trainingskamp regelen en zorgen voor goede randvoorwaarden. Als er dingen worden gemeld, probeer ik te helpen.” Zo ook bij het samenstellen van de selecties. “Hier en daar, hebben we een aantal oud-spelers gebeld, om te vragen of ze terug wilden komen. Want in principe, willen we het vooral met Lyra-jongens doen.” Desondanks zijn de ambities groot. “We mogen wel een keer promoveren! Die derde klasse is eigenlijk te laag, als je kijkt naar onze accommodatie en hoe alles geregeld is. Een grote club, met enorm veel leden. Wat dat betreft duurt het wel wat te lang...” HERKENBAAR Al steekt Vermeer daarbij de hand een klein beetje in eigen boezem. “Er zijn te veel spelers die te snel stoppen, ikzelf ook. Ik was 29. Dat soort jongens moeten we langer zien te behouden.” Een mooie klus voor hem nu dus. “Ik heb zelf in de selectie gezeten, dan weet je als TC wat er speelt. Op die manier probeer je iets terug te doen voor de club.” Als een echte Lyra-jongen, zoals Vermeer zichzelf noemt. “Die sfeer wil je graag terugbrengen. Dat hebben ze vroeger ook voor mij gedaan.” Een uitdaging. “Het is ook een stukje zelfontwikkeling, al die gesprekken met spelers en trainers. Je weet wat er gevraagd wordt in een selectie, daar kun je bij helpen.” En dat is nodig ook. “Promoveren is al jaren het doel, het zou leuk zijn als dat een keer gerealiseerd wordt.” Al begint dat misschien wel van onderop, weet de inwoner van De Lier. “Er is nu meer aandacht voor jeugdtrainers en de jeugd in het algemeen, zodat ze vaker en beter kunnen trainen. Daar maken we stappen in.” Allemaal met maar één doel: met Lierenaren de stap zetten naar die tweede klasse. “Een eerste elftal vol eigen jongens, dat is voor het publiek ook herkenbaar.” Tijd om stil te zitten, heeft Vermeer in de laatste maanden van het seizoen dan ook niet. “De nieuwe voorbereiding in elkaar zetten, plannen maken, maar vooral praten met spelers. Met twijfelgevallen, om te motiveren of gewoon om te peilen. Het grootste deel blijft en ook vanuit de jeugd, stromen potentiële toppers door!” e Schoof 180 (078) 711 10 00 Hypotheker Maassluis Wagenstraat 31-33 | 3142 CR Maassluis | 010-5900083 Hypotheker Naaldwijk Molenstraat 37 | 2671 EW Naaldwijk | 0174-266367 0224229.pdf 1 28-1-2019 16:5 info@westsolarservices.nl www.westsolarservices.nl 0283378.pdf 1 7-4-2023 08:26:59 Foto: Chris Rijnbeek
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=