21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Je huis verkopen? www.M2makelaars.nl Zico Harinck kijkt uit moment dat hij met broers samen kan spelen bij VCK KOUDEKERKE – Nadat eerst Jesper Harinck de hoofdmacht van VCK bereikte en later ook Timo de stap naar de eerste selectie maakte had Zico, de jongste van de drie Harinck-broers, maar een doel: samenspelen in het eerste elftal van de zaterdagderdeklasser. Sinds Zico begin vorig seizoen aansloot bij het eerste speelden ze echter nog nooit met z’n drieën een officiële wedstrijd. “Zowel Jesper als Timo zijn aan het revalideren van een zware kruisbandblessure. Jesper raakte vorig seizoen al snel geblesseerde en later ook Timo. Dat was erg zuur voor mij. In het begin was ik voornamelijk wisselspeler en moest het doen met invalbeurten. Het bizarre is ook dat ik pas na de blessure van Timo vrijwel alles in de basis heb gestaan als controlerende middenvelder. Dat is ook de positie waar Timo normaal gezien speelt, dus zijn blessure zorgde bij mij voor speelminuten. Al is dat natuurlijk nooit de manier waarop je basisspeler wilt worden.” Nu heeft de 19-jarige controleur op het Koudekerkse middenrif er een extra doelstelling bij. “We hebben in Jesse de Waal een nieuwe trainer en ik ga er vol voor om ook onder hem vaste basisspeler te worden. Maar het grootste doel voor mezelf is uiteraard om eindelijk samen met Jesper en Timo in één elftal te kunnen spelen. En ook met VCK mee te doen om de prijzen in deze ijzersterke derde klasse. Dat gaat nog een flinke opgave worden, want ten opzichte van vorig seizoen zijn de tegenstanders alleen maar sterker geworden.” De jongste Harinck is in zijn ogen een typische balafpakker en een speler die constant behoorlijk druk kan leggen op zijn tegenstander. “Maar toch ook wel een middenvelder die het spel kan verdelen als het moet. Eigenlijk zie ik mezelf vooral als een typische ‘acht’, al kan ik ook wel op ‘tien’ of als centrale verdediger uit de voeten als de situatie daar om vraagt. Het gaat er mij vooral om dat ik zoveel mogelijk kan voetballen en van dienst kan zijn voor het elftal. Het is aan de trainer om uiteindelijk te bepalen welke positie hij voor mij in gedachten heeft. Ik ga er alles aan doen om dit seizoen in elk geval mezelf te ontwikkelen en hopelijk zoveel mogelijk minuten te maken.” De basisplaats zal misschien wel het doel zijn wat Zico het snelste moet kunnen realiseren. Samenspelen met KOUDEKERKE – Een lange lijst aan zware blessures zorgde ervoor dat Merijn Dek al op zijn zevenentwintigste gedwongen was te stoppen met voetballen bij VCK. Met zijn toenmalige schildersbedrijf kon hij het niet langer veroorloven om van de ene in de andere kwetsuur te rollen en hing zijn schoenen aan de wilgen. Als speler dan toch tenminste.. Rol als assistent-trainer bij VCK past voor nu prima bij Merijn Dek Maar in de afgelopen zeven seizoenen was de gedreven voetbalman wel op tal van ander manieren betrokken bij zijn club. Verschillende vrijwilligersrollen en inmiddels ook als assistent-trainer. Vorig seizoen nog bij Cees Westerweele en sinds de zomer als rechterhand van de nieuwe trainer Jesse de Waal. “Zelf heb ik geen trainersachtergrond in ’t seniorenvoetbal, maar handel vanuit eigen inzicht en praktijkervaring. Mijn ervaringen als speler en de benadering van verschillende trainers, die neem je mee en probeer je nu op je eigen manier over te dragen. Het was ook mede vanuit de spelersgroep dat de vraag kwam of ik niet bij het eerste elftal betrokken wilde blijven. Het is een mooie manier om toch nog dicht op het veld betrokken te blijven.” Dek, vader van twee jonge kinderen, werkt momenteel als calculator/ werkvoorbereider bij een schildersbedrijf en heeft samen met zijn vrouw onlangs ook nog een kledingzaak overgenomen. “Het is dus een drukke bedoening in huize Dek. Maar een plekje inruimen voor VCK en voetbal daar probeer ik altijd wel een mouw aan te passen. Want zonder voetbal leven gaat toch een dingetje worden.” Direct na het stoppen als speler was hij al een keertje nauw betrokken in een assistentenrol, maar toen bleek het nog niet te werken. “Nee, ik was pas vol in de teleurstelling gestopt als speler en dat gevoel zat nog te diep in mijn systeem. Daar had ik moeite me en heb toen bewust gekozen om weer even afstand te nemen. Inmiddels ben ik een stuk verder en kijk ik meer met een blik als trainer naar de verrichtingen. Maar ik ben blij nu dat ik weer onderdeel kan uitmaken van het groepsgebeuren binnen een voetbalteam, want dat is één van de mooie aspecten van voetbal.” Met een verleden als voetballer bij voornamelijk VCK, maar ook RBC en een seizoen GPC kan Dek bogen op aardig wat voetbalervaring. “En ook op een prachtig niveau. Op mijn zestiende debuteerde ik hier in het eerste en wie weet waar ik had kunnen eindigen, balen dat mijn fysieke gesteldheid dat met een reeks blessure in de weg stond.” Binnen zijn rol kan hij momenteel prima zijn idee over voetbal kwijt. Meedenken, discussiëren over tactiek en het geven van oefenvormen tijdens trainingen. “De samenwerking met staf en spelersgroep staat hier bij VCK goed en is vaak genieten. We hebben een mooie groep jongens die leergierig zijn en allemaal willen gaan voor het hoogst mogelijke. Als we ons als team in deze sterke competitie door kunnen ontwikkelen en een goede reeks neerzetten kunnen wij hoog eindigen. En dan hebben we het uitstekend gedaan met z’n allen.” Naast de betrokkenheid bij het eerste elftal is Dek ook trainer van de JO8-1 waarin zijn zoontje actief is. “In totaal loop ik hier al twintig jaar rond als vrijwilliger. Ik begon op mijn vijftiende met training geven en dat doe ik nu nog steeds. Of ik ooit nog hoofdtrainer weet ik niet. Voorlopig past het assistentschap het beste in mijn gezins- en werksituatie. Het is bovendien prachtig om op eigen dorp bij mijn cluppie mijn steentje bij te kunnen dragen.” zijn twee broers zal voorlopig nog niet aan de orde zijn. “Ik heb in de voorbereiding veel gespeeld, dus heb het gevoel dat ik de trainer toch wel heb laten zien wat mijn kwaliteiten zijn. Jesper is inmiddels begonnen mee te trainen met de groep, al is dat nog zonder weerstand. Timo zijn herstel zal nog wat langer vergen jammer genoeg. Hopelijk keren ze beiden na de winterstop terug, want hun kwaliteiten en ervaring kunnen we als team goed gebruiken.” Waar vorig seizoen Zico ook veel basisplaatsen had, is het gevoel en vertrouwen in veel speelminuten dit seizoen voor hem wel anders. “Toen speelde ik veel voornamelijk door blessures van anderen. Nu wil ik basisspeler worden omdat ik op die positie de beste ben. Daar doe ik alles aan op trainingen en in wedstrijden. Elk moment dat ik op het veld sta wil ik beter worden en het maximale uit mezelf proberen te halen. Ik ben nog jong, wil hier doorgroeien als voetballer, heb nog alles te leren en te bewijzen. Als we dit seizoen kunnen meestrijden en wellicht een periode pakken dan zou dat voor ons als VCK een geweldige prestatie zijn.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=