9 Vrijblijvende waardebepaling? www.M2makelaars.nl Joanike en Michel Geluk hebben beiden hun eigen rol bij RCS OOST-SOUBURG – Het was in eerste instantie Joanike Geluk die in 2017 bij v.v. RCS als verzorgster aan de slag ging. Ze had de opleiding sportverzorging gevolgd en wilde graag haar kennis in praktijk brengen. Pas later volgde ook haar man Michel, die momenteel elftalleider is bij het eerste elftal. En dus zit het echtpaar niet alleen thuis, maar ook bij RCS naast elkaar op de (reserve)bank. NIEUW- EN SINT JOOSLAND – Een stapje omlaag om er wellicht in de toekomst weer eentje omhoog te maken. Soms is dat om bepaalde doelen te bereiken de beste om te maken. Voor Mats Franke was speeltijd in een eerste elftal de reden om over te stappen van VCK naar Nieuwland. Daar is hij wekelijks basisspeler is het vooralsnog de juiste stap gebleken. Stap naar Nieuwland voor Franke de juiste gebleken “Ik trainde tweeenhalf jaar mee met het eerste elftal bij VCK, maar mijn wedstrijdminuten maakte ik voornamelijk in het tweede. In totaliteit heb ik er in die periode niet veel gespeeld, ook omdat de concurrenten op mijn positie gewoon beter waren. Het leek me echter leuk om te kijken of ik dan elders wel een kans kon afdwingen om basisspeler te worden in een eerste elftal. Nieuwland toonde interesse, heb er een paar keer meegetraind en dat gaf een goed gevoel. Ik werd direct goed opgevangen en een goed gesprek met wat spelers en de trainer overtuigde me om de stap te maken. Tot nu toe bevalt het me enorm goed.” Het enige minpuntje is wellicht dat Nieuwland meer had verwacht van het seizoen tot nu toe. Want waar de ploeg vorig seizoen als tweede eindigde in de 4e klasse A en in de nacompetitie werd uitgeschakeld voor promotie, daar bivakkeert Franke nu met zijn ploeg net boven de rode degradatiestreep. “We begonnen heel lastig, maar de laatste maanden zijn we echt een team geworden en zie je dat we resultaten boeken. Dat is ook noodzaak, want bijna de helft van alle teams degradeert aan het eind van de rit en daar willen we absoluut niet bijzitten!” De 21-jarige middenvelder speelt bij Nieuwland voornamelijk als controleur in een defensieve rol. “Dat is momenteel het beste voor het elftal en dan vul ik die rol zo goed mogelijk in. Van nature ben ik vooral aanvallend ingesteld, maar om toe te werken naar vaste patronen en een vaste formatie is ervoor gekozen om mij op een positie tussen verdediging en middenveld te laten spelen. Nu ben ik er aan gewend en gaat het steeds beter. De balans in het elftal staat en het was mij in eerste instantie vooral te doen om speelminuten in een eerste elftal. Ik speel wekelijks en voel dat ik zo van waarde kan zijn voor het team en dat is mooi.” De doelstelling vooraf voor Nieuwland was handhaving, mede gezien de kwaliteit van de tegenstanders. “Dat doel is nog altijd prioriteit en dat moet gezien de selectie die we hebben en de teamgeest die er in de groep heerst ook zeker mogelijk zijn. De middengroep zit echter heel dicht bij elkaar en het is zaak om toch zoveel mogelijk punten te pakken gaandeweg de rit. Want we willen het zeker niet op de laatste duels laten aankomen.” “Onze kinderen voetbalden toen allebei hier bij RCS. De jongste heeft nog bij Zeelandia Middelburg gespeeld maar voetbalt inmiddels weer hier in Oost-Souburg. Dat maakt het logistiek gezien allemaal wel een stukje makkelijker dan in het begin”, zegt Joanike. Michel en Joanike kwamen in 2008 vanuit Vlissingen in Oost-Souburg en hun kinderen gingen voetballen bij de plaatselijke voetbalclub. Zonder enige voetbalachtergrond was Michel, die op hoog Zeeuws niveau aan tafeltennis deed, wel een vader die de verrichtingen van zijn zoons vol trots volgde en gaandeweg het spelletje begon te kennen en waarderen. “Ik vond het zo leuk dat ik bij de KNVB een cursus jeugdvoetbaltrainer heb gevolgd en ben daarna trainingen gaan geven. Ik wilde graag iets voor de vereniging betekenen en ben er zo stilaan ingerold.” Joanike, die bij Swift in Middelburg op hoog niveau korfbalde, had eerder al bij Sepia in Heinkenszand een opleiding sportverzorgende en masseur gevolgd. Doordat hun zoons bij RCS voetbalden vroeg ze aan Alex Verdonk of ze met hem mocht meekijken en assisteren met de verzorging. “Zo raakte ik bij de club betrokken en ben sindsdien op trainingsavonden altijd bij het eerste aanwezig en natuurlijk ook op zaterdagen tijdens de wedstrijden. Heel gaaf om te doen en je bouwt ook een mooie vertrouwensband op met de spelers. Om op die manier ervoor te zorgen dat ze fit zijn, hun klachten kan verhelpen of een onderdeel te zijn van hun herstel bij een blessure geeft mij veel voldoening.” Bij het eerste was toen nog Jeffrey van den Berge elftalleider, maar na een jaartje of vijftien wilde hij een stapje terug doen. Omdat Michel altijd langs de lijn stond en bekend was binnen de club is het balletje gaan rollen. “Ik kreeg de vraag of ik geen elftalleider wilde worden. Tot die vraag kwam had ik er nooit over nagedacht. De jongste was toen naar Zeelandia gegaan en ik was toen niet actief als jeugdtrainer bij RCS. De vraag moest ik toen even laten bezinnen, want op dat vlak lag niet direct een ambitie bij mij. Bij Zeelandia heb ik nog een jaartje een rol gehad als assistent-trainer, maar ik wilde ook mijn steentje wel bijdrage bij RCS. Toen heb ik toegezegd om als elftalleider aan de slag te gaan en dat bevalt tot nu enorm goed.” Het zorgde er wel voor dat er met twee puberende zoons goede afspraken moesten worden gemaakt hoe Joanike en Michel hun verschillende rollen bij de eerste selectie van RCS zouden invullen. “Omdat Joanike sowieso beide trainingsavonden aanwezig moet zijn als verzorgster ga ik alleen op donderdagavond pas na aan het eind van de training naar de club. Dan nemen we met de technische staf de wedstrijdselectie voor zaterdag door en regel ik de benodigde zaken. Daarnaast ben ik er elke zaterdag ook bij. Daarvoor gaan we altijd bij onze jongens in de JO19-2 en JO15-1 kijken als dat qua speeltijden mogelijk is. Want we willen geen ouders zijn die hun kinderen bij de club droppen en dan weggaan. We zijn echt betrokken en ook trots om hun verrichtingen te volgen. Dat verdienen ze ook en we vinden het ook geweldig om te zien hoe de jeugd het doet.” Het eerste elftal doet bovenin mee in de derde klasse en maakt na de degradatie van vorig seizoen weer volop kans op promotie. “Goede resultaten zorgen logischerwijs ook voor een goede sfeer in de groep. Maar we hebben sowieso enorm veel plezier in wat we allebei doen bij het eerste elftal. We dragen ons steentje met liefde en plezier bij voor de club. Bij het eerste worden we daarbij ook geweldig geholpen door Tom de Kam. Als materiaalman is hij ook onmisbaar en regelt enorm veel. Hij is een steun en toeverlaat. Een stille kracht die je pas mist als hij er niet bij is. Met z’n allen proberen we het voor de spelersgroep zo goed mogelijk te regelen. Het is een geweldige groep en daar zetten we ons met heel veel plezier voor in.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=