7 Hypotheekadvies dat staat als een huis www.M2hypotheken.nl MIDDELBURG – Als vijfjarige meldde hij zich als lid bij Zeelandia Middelburg en dat is Daley Lievense vandaag de dag nog steeds. Nooit overwoog hij om de derdeklasser te verruilen voor een andere vereniging. Vanuit de jeugd sloot hij aan bij de tweede selectie, maar inmiddels heeft het prestatieve aspect niet meer de prioriteit, maar voetbalt de Middelburger puur voor zijn plezier in het vijfde elftal. MIDDELBURG – Elke week in de basis starten, dat is één van de sportieve doelen die Joost Meijer zichzelf heeft gesteld. De 21-jarige verdediger wil wekelijks laten zien aan trainer Daan Eikenhout dat hij in het elftal thuishoort. ‘Ik voel en krijg veel vertrouwen, maar het is wel aan mezelf om de kansen die ik krijg ook te pakken.’ Voor Daley Lievense is plezier nu het allerbelangrijkste aspect van het voetbal Verdediger Meijer hoopt op promotie én een vaste basisplaats bij Zeelandia “Maar dat wil absoluut niet zeggen dat we niet willen winnen! Want zodra we het veld opstappen gaan we er vol voor, alleen niet meer zoals in de prestatieteams dat alles ervoor in het teken staat. Het resultaat is niet heilig, al smaakt de derde helft toch net even beter als je met drie punten het veld af bent gestapt. Dat is bij ons niet anders haha.” Als jeugdspeler was Lievense altijd speler van de selectieteams uit zijn leeftijdscategorie, waarna hij uiteindelijk drie seizoenen speelde bij het tweede elftal van de zaterdag derdeklasser. “Toen de overstap werd gemaakt van het zondag- naar het zaterdagvoetbal gingen er een hoop spelers weg bij het eerste en tweede. Toen heb ik bewust een stap teruggedaan naar het derde elftal. Een geweldig leuke groep en daar spelen we nu nog altijd mee samen in de reserve-klasse puur voor het plezier. De verplichting van twee keer trainen per week dat wilde ik niet meer en dus koos ik bewust voor Zeelandia 5.” De verplichtingen van twee trainingsavonden heeft plaatsgemaakt voor één trainingsavond op donderdagavond, inclusief kantineafsluiting, en daarnaast doet Lievense nog op verschillende andere manieren aan sport. “Ik werk op de HZ en met een aantal collega’s duiken we ook geregeld de sportschool in voor circuittrainingen, zit ik geregeld op de racefiets of sta op de baan om een potje te padellen. Dat ik nu zelf naar eigen inzicht mij vrije tijd kan indelen, dat bevalt me uitstekend. Voetballen is leuk, zeker met deze groep spelers die in het verleden toch ook op een mooi niveau hebben gespeeld. We voetballen in de Reserve 4e Klasse B en een groot deel van het team is al bij elkaar sinds de jeugd. Wanneer we op het veld stappen is er de wil om te winnen en dat zal er altijd wel in blijven zitten, maar zodra de wedstrijd klaar is begint voor ons de minste zo belangrijke ‘derde helft’. Want het sociale karakter van het voetbal dat staat ook op een voorname plek.” De 26-jarige middenvelder heeft nooit ergens anders gevoetbald dan in het groenwit van Zeelandia Middelburg en dat zal ook in de toekomst niet veranderen. “Mijn vader en broer hebben hier gespeeld, mijn vader was trainer in de jeugd en ik heb hier heel veel vriendschappen opgebouwd. Dat is voor mij belangrijker dan voor een niveautje hoger de stap naar een andere club maken. Deze spelersgroep is ook een echte vriendengroep en we ondernemen ook veel met het team of zetten ons in voor de club. Zo hebben we onder andere het clubhuis geschilderd en de barkrukken opnieuw gespoten. Dat is wel het minste om te doen want die krukken hebben we ook zelf aardig ‘versleten’ na trainingen en wedstrijden, dus een likje verf aanbrengen deden we graag hahaha.” Vaak wordt gezegd dat rond je achtentwintigste voetballers op hun top zijn, maar dat gaat er voor de Middelburger prestatief gezien dus niet meer inzitten. “Nee, het prestatieve is voor mij een gepasseerd station. Ik heb in de jeugd onder meer in de vierde divisie gespeeld en dat was flink aanpoten. Nu is het allemaal ongedwongener en een stuk meer relaxt. Dat bevalt me prima en dat hoop ik hier nog heel wat jaren vol te houden.” Tot nu toe mag het product uit de eigen jeugdopleiding niet klagen en vindt hij zichzelf meer dan geregeld terug in de basisformatie bij de ambitieuze derdeklasser. Meijer speelt al zestien jaar op sportpark Veerse Poort, waar hij in 2019 voor het eerst bij de hoofdmacht speel- en trainingsminuten begon te maken. “Sindsdien heb ik wisselend in het eerste en het tweede gespeeld en ook getraind. Het eerste seizoen toen de club op zaterdag ging spelen had ik een basisplaats en daarna heb ik wat heen en weer gependeld tussen het tweede, de reservebank en basis bij het eerste elftal. Onder Daan krijg ik weer veel kansen en heb ik voornamelijk als centrale verdediger of als rechtsback gespeeld.” Maar ook dit seizoen heeft Meijer nog meegespeeld met het tweede elftal, wat inmiddels niet meer in competitie actief is. “Dat is jammer want dat was wel een mogelijkheid om sowieso negentig minuten te kunnen voetballen. Want ik ben jong en wil vooral voetballen. Trainen is leuk, maar het gaat toch om de wedstrijden op zaterdag. Nu er geen tweede elftal meer is wil ik er alles aan doen om elke zaterdag basiskracht te zijn bij het eerste, daar ga ik vol voor. Ik voetbal vooral voor mijn plezier, al wil ik toch proberen er het maximale uit te halen op sportief gebied.” Dat maximale zou voor de club met de ambitie die Zeelandia Middelburg heeft niet moeten liggen in de derde klasse van het zaterdagvoetbal. Toch gaat het een hels karwei zijn voor Meijer en zijn ploeggenoten om de stap omhoog te zetten. “In onze competitie spelen een achttal ploegen die allemaal de ambitie hebben om te promoveren, daar horen wij ook bij. Dit is het vierde seizoen als derdeklasser en we willen graag naar de tweede klasse toe. Het is soms nog te wisselvallig en dat zal eruit moeten. In de directe topwedstrijden hebben we teveel punten laten liggen en dan wordt het moeilijk om bovenin een rol van betekenis te spelen. Toch blijf ik er vertrouwen in houden dat we mee kunnen strijden voor een prijs. We hebben een goede mix van jonge spelers en ervaren krachten. Het is aan ons als selectie om op beslissende momenten het kwartje de goede kant op te laten vallen.” Meijer beseft ook heel goed dat het eigenlijk nu na vier jaar derde klasse het juiste moment is om de stap te zetten. “Met die versterkte degradatieregeling wordt het steeds moeilijker om te promoveren en moet je ook waken om weg te blijven van plaats tien wat nacompetitie tegen degradatie zou betekenen. Zover gaan we het zeker niet laten komen, dat besef is er wel bij iedereen. We hebben nog een hoop wedstrijden te gaan om de weg naar de subtop weer in te zetten. Want de hoop op promotie hebben we nog zeker niet opgegeven.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=