VoetbalJournaal Walcheren, voorjaar 2024

21 Je huis verkopen? www.M2makelaars.nl Supermini’s maken vol enthousiasme kennis met het voetbalspelletje bij VCK KOUDEKERKE – Met een verleden als voetbalster en een voetballend zoontje bij VCK was Maaike Matthijsse- de Jonge al bekend met de voetbalsport. Maar ook dochtertje Tess bleek de voetbalgenen in zich te hebben. Ze was alleen nog erg jong, maar wilde graag voetballen. Het was voor Maaike één van de redenen om het trainerschap bij een groepje 3- en 4-jarige Supermini’s op zich te nemen. “Mijn zoontje begon ook ooit in coronatijd bij de supermini’s, en is inmiddels speler bij de JO8-3 waarvan ik ook trainster ben. De supermini’s is gewoon een geweldig leuke groep om te trainen en enthousiast te maken voor het voetbalspelletje. Eerder was ook al een paar keer geprobeerd om zo’n groepje op te zetten maar waren er niet zoveel aanmeldingen. Nu blijkt het wel enorm aan te slaan en dat is heel erg gaaf natuurlijk. Elke week hebben we zo’n twaalftal kinderen die vol plezier op het kunstgrasveld van sportpark De Stoofwei een uur lang lopen te genieten. En daar geniet ik als trainster dan zelf ook enorm van.” Zelf begon Maaike ook ooit met voetballen bij de F-pupillen van GPC, maar vijftien jaar geleden moest ze noodgedwongen door blessures stoppen met voetbal. Toen na een oproepje voor nieuwe supermini’s zoveel aanmeldingen kwamen, heb ik gevraagd aan mijn zus Renske, die nog wel zelf actief is als keepster bij FC Dauwendaele, of ze een keertje wilde assisteren. Zij vond het echter zo gaaf, dat ze is gebleven en we het nu inmiddels samen doen. Onze ouders hebben ook altijd vrijwilligerswerk gedaan en dat zit dan blijkbaar toch wel in ons bloed. Het is prachtig om je in te zetten voor een club en als je dan zoveel vreugde en plezier er voor terugkrijgt, dan is dat prachtig.” Het doel van de supermini’s is simpel: plezier hebben en vooral lekker bewegen en sporten. “We bieden wel tijdens de trainingsmomenten een vaste structuur aan met afwisselende oefenstof en het nemen van penalty’s. Partijtjes dat slaan we nog wel over voorlopig, want dat heeft geen zin. We trainen iedere woensdag van 16.00 tot 16.45 uur op het kunstgrasveld en dat is qua spanningsboog precies lang genoeg. De kinderen zelf en ook de ouders reageren allemaal KOUDEKERKE – Al een aantal is Daan Hokken doordeweeks in Maastricht te vinden, waar hij fysiotherapie studeert en momenteel bezig is met een master sport & voeding. In het weekend keert hij echter steevast terug naar Zeeland, om met VCK aan te treden in de 3e Klasse A van het zaterdagvoetbal. ‘Dat doe ik nu een aantal jaar en die reistijd heb ik er heel graag voor over.’ Hokken keert wekelijks uit Maastricht terug voor wedstrijden van VCK Hokken geeft aan dat het zeker niet alleen is om thuis de was in de machine te kunnen stoppen, maar vooral ook de sociale contacten en het sportieve plezier dat hij beleeft bij de Koudekerkse derdeklasser tellen zwaar mee. “Zeker weten! Ik ben met mijn ouders op mijn vijfde vanuit Berkel en Rodenrijs naar Zeeland verhuisd. Direct ben ik lid geworden op de voetbalclub en sindsdien voetbal ik al samen met een aantal gasten die nu ook hier in het eerste spelen. Dat is gewoon enorm gaaf dat met elkaar te kunnen delen. Het kampioenschap was wel een hoogtepunt overigens, al was het jammer dat we niet langer tweedeklasser zijn gebleven. We hebben een heel leuke en mooie groep, met daarin ook veel kwaliteit. Hopelijk kunnen we op termijn nog een keer die stap maken.” Met VCK heeft Hokken een heel duidelijke rode stip aan de horizon gezet, namelijk promotie afdwingen. “Dat gaat zeker niet eenvoudig zijn, want in mijn ogen is deze derde klasse ongekend sterk. De helft zijn allemaal afkomstig uit de tweede klasse en hebben de ambitie om terug te keren. Het is aan ons dus om dan vooral aan te haken en zo lang mogelijk in de race te blijven. Wil je minimaal een periode pakken of overnemen, dan zullen we vierde moeten worden denk ik. Gezien de sterkte van de tegenstanders en kijkend naar onze eigen kwaliteiten in de selectie dan moet dan haalbaar zijn.” Waar andere teams beschikken over een heel ruime kern van spelers om uit te kiezen, daar moet VCK volgens de 23-jarige linksback proberen om de boel zoveel mogelijk fit te houden. “Wij missen nu al een geruime tijd bepalende jongens zoals Jesper Harinck en Joshua den Dolder. Die ervaring moeten we nu zien op te vangen en dat is soms best pittig. Toch doen we het niet onaardig. Net voor de winter zaten we even in een mindere fase, maar zeker na de winter hebben we het weer goed opgepakt.” In het begin van het seizoen begon de linkspoot nog als bankzitter, daarna kwam hij als linksachter in het elftal en de laatste periode krijgt hij vooral speeltijd als middenvelder. “Ik weet zelf ook niet echt wat ik van nature het beste beheers. Het bevalt me beide wel, al is het belangrijkste dat ik speel en mijn waarde kan hebben voor het team. Natuurlijk is het wel eens lastig dat ik doordeweeks in Maastricht train bij Sporting Heerlen. Ook dat is een derdeklasser, dus het is fijn om op soortgelijk niveau als VCK actief te zijn. Ik ben blij dat ik daar de kans krijg om mee te trainen en op conditie te blijven.” Hij is bezig aan zijn laatste jaar in Maastricht en heeft dan plannen om terug te keren naar Zeeland en naar Koudekerke in het bijzonder. “Dat is de bedoeling en om dan werk te gaan zoeken hier. Dan kan ik ook weer volledig bij de club terugkeren en meetrainen. Want dit is voor mij echt een fijne plek om mijn vrije tijd door te brengen. Hopelijk heb ik als het goed is nog heel wat jaren voor de boeg hier bij VCK.” heel enthousiast en positief op de trainingen, dus dat geeft ons als trainsters ook weel voldoening en energie.” Dribbelen met de bal, balletjes afstoppen, op doel schieten en juichen na een doelpunt. Het komt allemaal tijdens de trainingen voorbij. Na elke trainingen mag er door de spelertjes een sticker wordt geplakt op de VCK Supermini stickerkaart. “Dat is een mooie motivatie en wordt in de najaars- en voorjaarscompetitie toegewerkt naar een volle kaart én een diploma. In het najaar afgesloten met een speciale ouder-kind training. En dat zullen we aan het eind van de voorjaarsreeks opnieuw doen.” De aanpak van Maaike en Renske zorgt voor veel extra plezier bij de mini’s en ze zien dat ook de ouders dat wel kunnen waarderen. “Het gaat erom dat ze zoveel mogelijk dingen van het voetbalspelletje op een leuke, speelse en ongedwongen manier onder de knie krijgen. Maar het allerbelangrijkste is spelplezier beleven en in beweging zijn. Het feit dat er nog altijd zo’n grote groep supermini’s wekelijks komt én er veel interesse is van nieuwe aanwas geeft aan dat we op de goede weg zijn. En dat we met een groep in deze leeftijdsgroep duidelijk ook in een behoefte voorzien.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=