7 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Hypotheekadvies dat staat als een huis www.M2hypotheken.nl MIDDELBURG – Niels Luteijn is aanvoerder bij het eerste elftal van Zeelandia-Middelburg, maar bovenal is Niels Luteijn ook de trainer van de Middelburgse G-voetballers. Al tien jaar lang is hij één van de drijvende krachten achter het G-team op Sportpark Veerse Poort. En het aantal voetballers met een beperking is in die tien jaar tijd inmiddels gegroeid tot bijna dertig. MIDDELBURG – Al een paar seizoenen is Zeelandia Middelburg één van de voornaamste titelkandidaten in de derde klasse zaterdag. Van een kampioenschap of promotie kwam het telkens niet. Ook dit seizoen kent de ploeg van clubman Dennis Kovacevic een valse start. Het G-voetbal zit bij ZeelandiaMiddelburg nog altijd in de lift Dennis Kovacevic hoopt eindelijk op promotie met Zeelandia Middelburg “Dat is natuurlijk een geweldige ontwikkeling. Het G-voetbal is ooit in 2010 door Dennis But opgestart en zit bij Zeelandia-Middelburg na al die jaren nog altijd volop in de lift. Jammer genoeg zijn er nog niet veel meer clubs in Zeeland bijgekomen waar ze G-voetbal hebben opgezet, maar bij ons neemt het aantal spelers dat wil voetballen nog wel toe. We hebben nu zelfs ook al vijf meiden die bij het G-voetbalteam actief zijn en dat is prachtig toch?” Waar Luteijn elke vrijdag jarenlang samen met ploeggenoot Sander Ouwerkerk als trainers voor de enthousiaste groep G-voetballers stond, daar heeft hij nu alleen de trainersrol op zich genomen. “Sander is binnen de club aangesteld als HJO, hoofd jeugdopleiding, dus moest met pijn in het hart zijn rol bij het G-team neerleggen. Met Melissa van Belzen heb ik er overigens een prima vervangster bijgekregen. Daarnaast hebben we met Stijn en Eric ook nog twee vrijwilligers die meehelpen tijdens de trainingen en onze evenementen die we voor deze spelers organiseren. Het is gewoon elke week iets waar we met z’n allen reikhalzend naar uitkijken.” Het G-team bij Zeelandia Middelburg is bedoeld voor jeugd die door een lichamelijke en/ of verstandelijke beperking belemmerd zijn in hun bewegingsmogelijkheden. Zij kunnen daardoor niet of moeizaam hun plek vinden in het ‘reguliere’ voetbal. Voor de duidelijkheid, G-voetbal is gewoon voetbal! Het enige verschil is, dat bepaalde voetbalvormen worden aangepast wanneer dat nodig is. “We trainen en spelen met ons G-team met heel uiteenlopende leeftijden, die variëren van zeven tot zo’n drieëntwintig jaar. Het is een hele uitdaging ook altijd om iedereen op zijn of haar eigen niveau tijdens de vrijdagtrainingen uit te dagen. We delen ze meestal nu op in twee of drie groepen en kijken dan naar leeftijd of niveau. Het is heel mooi dat we het op die manier kunnen inrichten, want zo kan je het ook voor iedereen leuk, leerzaam en uitdagend houden.” De spelers en speelsters kijken, net zoals Luteijn en alle andere begeleiders, altijd enorm uit naar het trainingsmoment op de vrijdagmiddag. “Zeker weten! Dat is hún moment, hún sportief én sociaal ontmoetingsmoment ook. Waar de een zich een slag in de rondte zweet op het veld, daar kan de ander vooral ook genieten van het puur ‘aanwezig’ zijn op het trainingsveld. Het gaat er ons vooral om dat iedereen mag zijn wie hij of zij is. Het is ook leuk dat het meer en meer ook bij mij in het eerste elftal begint te leven. Ploeggenoten die af en toe vragen om eens mij te helpen bijvoorbeeld, terwijl we ook af en toe een clinic aan de G-voetballers geven als eerste selectie. Dat zijn echt prachtige ervaringen!” Het doel bij het G-voetbal is om lekker te voetballen, waar het plezier voorop staat. “Wij vinden het belangrijk dat de spelers samenspelen, meedoen en binnen hun eigen mogelijkheden kunnen voetballen. Ook proberen wij ieder seizoen leuke dingen te doen naast het trainen, zoals een voetbalwedstrijd uit de 1e divisie bezoeken, G-team toernooien of een bingo- en pannenkoekenfeest te organiseren. De dankbaarheid en de liefde die je van iedereen elke week terugkrijgt is onbetaalbaar. Daarnaast zijn ze zo puur en hebben er zoveel plezier in. En wanneer zij onbezorgd plezier beleven aan hun sport in de puurste zin…. Dan kan het niet anders dan dat wij daar ook intens veel voldoening uithalen”, zegt Luteijn. “Dat we niet zijn begonnen zoals we hadden gehoopt, dat is nog zwak uitgedrukt. We hebben een nieuwe trainer, kenden een behoorlijk goede voorbereiding en gingen met vertrouwen de competitie in. Daar hebben we nog niet gebracht wat we in ons vermogen hebben en dat is wel op zijn zachtst gezegd teleurstellend.” De 27-jarige Kovacevic begon ooit bij SV Walcheren, maar speelt (op een seizoen bij VC Vlissingen en twee bij Serooskerke na) al jaren bij Zeelandia Middelburg. “Op de middelbare school heb ik destijds de overstap naar Middelburg gemaakt en daar ben ik nog altijd enorm blij mee. Het is echt mijn cluppie geworden door de jaren heen. Toen ik de kans kreeg om bij VC Vlissingen in de hoofdklasse te spelen, die kon ik niet laten lopen. Ik had er nooit een basisplaats omdat ik een Josimar Pattinama in topvorm voor me had. Toch heb ik veel geleerd en daar pluk ik nu nog altijd de vruchten van.” Toch koos de ervaren aanvallende middenvelder na zijn hoofdklasse-avontuur nog een keer voor een tijdelijk vertrek uit Middelburg. Hij vertrok naar Serooskerke te gaan spelen. Ook dat werden, om niet sportieve redenen ook twee bijzondere seizoenen. “We kregen toentertijd te maken met de coronapandemie en die beide seizoenen werden daardoor voortijdig stilgelegd. Dat was jammer, want ik had het daar best naar goed mijn zin. Mooie en gezellige club, maar uiteindelijk ben ik toch teruggegaan naar Zeelandia Middelburg om te proberen daar de stap omhoog te maken. Tot op heden jammer genoeg nog niet met het gewenste resultaat.” Twee seizoenen geleden lag hij met zijn ploeg op kampioenskoers, totdat op het eind de motor begon te sputteren en VCK verrassend de titel pakte. Vorig jaar bleek uitgerekend Serooskerke voor iedereen te sterk en strandde Zeelandia opnieuw in de nacompetitie. “Het is zonde dat we het telkens niet weten af te maken. We hebben een prima selectie en ook vanuit de jeugd komen er geregeld talenten door. Maar om écht kampioen te worden moet je een heel jaar lang constant zijn en dat is vooralsnog ons manco. Ook dit seizoen belonen we ons tot nu toe niet tijdens de wedstrijden.” Vorig jaar scoorde Kovacevic als spits maar liefst vierentwintig goals en kreeg hij de waardering met de uitverkiezing als Speler van ’t Jaar. “Dat is een mooie waardering, net zoals ik bij afwezigheid van Niels Luteijn een seizoen lang aanvoerder was. Een eervolle taak, die ik met trots zo goed mogelijk heb geprobeerd te vervullen. Nu Niels terug is ben ik weer reserve-aanvoerder en dat is prima, want Niels is een geboren aanvoerder en leider binnen de groep.” In de persoon van Daan Eikenhout staat er nu een nieuwe eindverantwoordelijke voor de selectie en Kovacevic is te spreken over de nieuwe wind die waait. “Iedereen is op nul begonnen en traint enorm scherp. Dat wordt ook geëist. Alles gaat er enorm competitief aan toe en Daan kijkt met de opstelling gewoon per week welke elf het beste hebben getraind. Niemand krijgt privileges en dat zorgt ervoor dat iedereen er vol op klapt. Ik vind dat mooi en zorgt voor perfecte concurrentie. Dat het tot nu toe nog niet in wedstrijden tot het gewenste resultaat heeft geleid is jammer, maar ik ben er van overtuigd dat we dat snel gaan ombuigen. Want het doel is voor Zeelandia nog altijd om de tweede klasse te bereiken. Alleen zal dat ook dit seizoen weer geen eenvoudige opgave worden.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=