25 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Vrijblijvende waardebepaling? www.M2makelaars.nl Jannick Schaier wil zo lang mogelijk van waarde zijn voor Arnemuiden WESTKAPELLE – Samen met nog een aantal jeugdspelers werd Ivo Dekker (17) vorig seizoen doorgeschoven naar de senioren van De Noormannen. Een blessure gooide roet in het eten en op dit moment is het nog afwachten hoelang de liesblessure hem van voetballen gaat afhouden. Doorgeschoven jeugdspeler Ivo Dekker hoopt eindelijk op pijnvrij seizoen Schaier mag met recht dus een routinier genoemd worden bij ‘Erremuu’, dat dit seizoen uitkomt in de 2e Klasse E van het zaterdagvoetbal. “We willen graag een stabiele tweedeklasser blijven en weten ook dat de huidige klasse enorm sterk is. Sinds ik bij het eerste elftal speel hebben we de meeste seizoenen in de tweede klasse gespeeld en toch altijd prima resultaten geboekt.” Vorig seizoen had de Walcherse club voor het eerst in zeventien jaar tot op bijna het allerlaatste moment zicht op de eerste klasse, toen het in de nacompetitie vriend en vijand wist te verrassen. Arnemuiden strandde in de halve finale doordat Schaier en zijn ploeggenoten bij Nivo Sparta met 7-1 onderuit gingen. “In de jaren dat ik bij het eerste speel hebben we wel vaker nacompetitie gespeeld, maar tot een promotie leidde het nooit. Vorig seizoen waren we er dichtbij en van de andere kant ook heel ver vandaan. Als je met 7-1 verliest dan heb je natuurlijk ook geen recht op meer en proberen we ook dit seizoen opnieuw om zo ver mogelijk te komen. Want ik vind dat we zeker een talentvolle selectie hebben, dus een plek bovenin de linkerrij moet mogelijk zijn.” Toch is de start van Arnemuiden niet spetterend te noemen, maar vooral wisselvallig. De openingswedstrijd tegen SVOD’22 ging met maar liefst 10-1 verloren, niet direct de competitiestart die men bij de geelhemden voor ogen had. “Dat is nog zacht uitgedrukt. We hadden echt collectief een totale offday. We begonnen zelf met het maken van persoonlijke fouten, pakten een snelle rode kaart en stonden na twintig minuten met 4-0 achter. Alles wat mis kon gaan viel de verkeerde kant op. Anderzijds kunnen we zo’n tik op de kin maar direct gehad hebben, dan is het zaak om in het restant van de competitie de weg omhoog in te zetten.” Schaier, fysiotherapeut van beroep, is al zijn gehele voetballende leven actief aan de Pereboomweie. “Ik heb wel één seizoen bij JVOZ getraind en oefenpotjes gespeeld, maar toen speelden ze nog niet zoals nu in competitieverband. Andere jongens hebben die stap hogerop wel gemaakt, maar de meesten zijn allemaal weer teruggekeerd hier. Dat zegt in mijn ogen ook veel over de club, waar over het algemeen de selectie al jarenlang vrijwel intact is gebleven. Het zorgt ook voor herkenbaarheid bij de supporters en maakt het tot een echte ons-kent-ons vereniging. Precies waar ik mezelf als persoon en als voetballer prima thuis voel.” De centrale verdediger hoopt nog zeker een aantal seizoenen in het geelrood aan vast te kunnen plakken. Voorlopig bij het eerste en als het moment daar is om een stapje terug te doen dan zeker in een lager elftal. “Bij het derde elftal spelen een hoop vrienden. Jongens waarmee ik in de jeugd en ook in het eerste mee heb gespeeld. Maar zolang mijn lichaam het toelaat en ik fit blijft, wil ik proberen om op een zo hoog mogelijk niveau te blijven spelen. Daarna lijkt het me leuk bij die vriendengroep aan te haken. Voor nu wil ik proberen om bij het eerste mijn steentje bij te dragen op een positieve manier. Want we moeten met deze groep minimaal toch stabiel in de tweede klasse kunnen eindigen. Daar hebben we de kwaliteiten voor, al moeten we het als groep wel elke week laten zien.” ARNEMUIDEN – Momenteel is Jannick Schaier (33) bezig aan zijn zeventiende seizoen in de hoofdmacht van v.v. Arnemuiden. In al die jaren speelde hij met zijn club op verschillende niveaus en beleefde tal van sportieve successen. ‘Zo lang ik fit blij hoop ik zo lang mogelijk van waarde te zijn bij het eerste elftal. Maar ik bekijk het wel van seizoen tot seizoen.’ “Het is wellicht een combinatie van overbelasting en groeiproblemen die voor een bepaalde pijn zorgen in de lies. Steeds als ik er druk op zet dan geeft het pijn. In het begin was het nog wel te behappen en heb ik ook getraind en gevoetbald, maar op dit moment doe ik niet want het belemmert me teveel. Binnenkort ga ik naar het ziekenhuis om te onderzoeken wat het exacte probleem is en wat het behandeltraject zal zijn.” De liesklachten begonnen voor de middenvelder zo’n twee jaar geleden en werden dus steeds erger en hardnekkiger. “Het was in die periode af en aan. Dan deed ik weer een aantal wedstrijden mee om vervolgens een paar weken niet te kunnen spelen. In die periode heb ik nooit echt pijnvrij kunnen voetballen en dat is best frustrerend. Het lijkt me gaaf om uiteindelijk in het eerste elftal te spelen hier op het dorp, maar ik heb nog steeds niet kunnen laten zien wat ik echt kan en dat is balen.” Naast het spelen bij het tweede elftal, trainde Dekker ook een keer per week mee bij de eerste selectie. “Daar leer ik heel veel van en doe er ook zeker mijn voordeel mee. Vanuit de jeugd naar de senioren overstappen dat was zeker wennen, vooral op fysiek vlak. Daarin moet ik zeker nog groeien maar dan moet je wel wedstrijden kunnen spelen natuurlijk.” Sinds zijn negende is de jonge middenvelder actief op Sportpark Prelaat, al zag het er daarvoor niet naar uit dat hij voetbalschoenen zou gaan dragen. “Ik ben inderdaad relatief laat gaan voetballen, maar dat kwam omdat ik daarvoor op korfbal zat. Net als de rest van de familie overigens. Doordat een aantal vrienden van mij op voetbal zaten of gingen voetballen ben ik ook bij De Noormannen gaan spelen. Mijn ouders hebben vroeger ook altijd gekorfbald, maar het is wel leuk dat mijn vader nu toch wekelijks op het voetbalveld als supporter langs de lijn staat om te kijken. De overstap was destijds absoluut wennen. In het begin helemaal. Want alles is anders. Het is toch een andere dynamiek op het voetbalveld en de spelregels zijn ook totaal verschillend. Gelukkig heb ik nooit de neiging gehad om ineens de bal op te pakken en weg te gooien haha.” Het doel om dit seizoen vaker aan te sluiten bij het eerste elftal is voorlopig even ‘geparkeerd’ door de liesblessure, maar het is wel datgeen waar hij op termijn naartoe wil werken. “Eerst maar eens afwachten wat er uit de onderzoeken komt en hoelang ik moet herstellen. Daarna kijk ik wel verder. Eindelijk weer eens pijnvrij kunnen voetballen dat zou vooral fijn zijn. Op die manier kan ik weer in mijn ritme komen en laten zien wat ik als middenvelder in me heb. Of ik ook basisspeler kan worden bij het eerste dat durf ik niet te zeggen, al hoop ik er wel op. En of dat dan als centrale middenvelder is waar ik bij het tweede speel óf als linkshalf waar ik meestal sta bij het eerste, dat maakt me niet zoveel uit. Fit worden is het enige wat nu telt en elke pijnvrije wedstrijdminuut die ik dit seizoen ga maken in het eerste of het tweede elftal is pure winst.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=