R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 26 Vrijblijvend hypotheekadvies www.M2hypotheken.nl Verdediger Yassin el Gauadi hoopt bij VC Vlissingen vaste basiskracht te worden VLISSINGEN – Momenteel pendelt Yassin el Gauadi nog tussen bank en basis, maar toch hoopt de 18-jarige verdediger uiteindelijk dat trainer Thomas Ragut hem wekelijks in de basis opstelt. ‘Dat is wel het doel en daar probeer ik naartoe te blijven werken hier bij Vlissingen.’ VLISSINGEN – Qua leeftijd zou hij feitelijk nog in de jeugd actief moeten zijn, maar omdat er niet voldoende zijn voor zijn lichting, keept Noah Rodrigus zijn wedstrijden dit seizoen bij VC Vlissingen 2. Tot hij vlak voor het uitduel van het eerste tegen Lewedorpse Boys te horen kreeg dat hij daar nodig was. Voorlopig zal hij tijdelijk eerste doelman zijn. Jonge Noah Rodrigus tijdelijk de eerste doelman VC Vlissingen “Eerste keeper Shurmelon Nicolina is al langer geblesseerd. Maar ook Youssef Ben Sellam die bij ons keept, is voorlopig afwezig. Daardoor werd ik die zaterdag pas laat op de hoogte gebracht. Tijd om zenuwachtig te worden kreeg ik daardoor niet en ik mocht dus bij het eerste op goal. Dat ging gelukkig goed en dat is natuurlijk wel prettig als je je basisdebuut moet maken. Hoe lang het gaat duren dat weet ik nog niet. Shurmelon kampt met een blessure dus het kan best nog wat weken duren voordat hij weer terugkeert onder de lat. Tot die tijd ga ik proberen om hem zo goed mogelijk te vervangen.” De achttienjarige goalie begon negen seizoenen geleden in de jeugd van de ambitieuze derdeklasser, waar hij alle lichtingen doorliep, totdat hij vorig seizoen noodgedwongen werd overgeheveld naar de senioren. Doorgaans dus als doelman van het tweede elftal, waar hij het prima naar zijn zin heeft. “Ik keep puur voor mijn plezier, al is het zeker mooi dat ik nu bij het eerste elftal kan laten zien wat mijn kwaliteiten zijn. Het tempo bij het eerste ligt toch wel merkbaar hoger, dat is wel aanpoten maar tot nu toe gaat het me aardig af. Gelukkig krijg ik van de trainers en ook mijn medespelers heel veel vertrouwen en helpen ze me qua coaching enorm.” Juist de coaching is voor een keeper zelf enorm belangrijk. Net zoals het goed inschatten en kunnen lezen van de wedstrijd. ‘Bij het tweede gaat me dat al prima af, mede ook omdat ik daar mijn medespelers een stuk beter ken en in de wedstrijd kan inspelen op hun loopacties bijvoorbeeld. Als de back oploopt, dan weet ik exact hoe ik hem moet aanspelen. Dat automatisme is er bij het eerste nog niet, maar daarin word ik met name door de oudere en meer ervaren jongens prima gestuurd. Dat zorgt ervoor dat ik me niet al te zenuwachtig maakt tijdens wedstrijden, al heb ik daar sowieso niet zo snel last van gelukkig.” Al van jongs af aan wist de linksbenige Rodrigus dat hij keeper wilde worden. En dat is hij tot op heden nog altijd met veel voldoening. “Toen ik vroeger op de veldjes of pleintjes speelde wilde ik altijd al op goal. Dat vonden mijn vriendjes nooit erg, maar ik vind keepen gewoon leuker. Het is ook wel een verantwoordelijke positie, want elk foutje dat je maakt kan fataal zijn. Vooralsnog gaat me dat goed af en vind ik het vooral heel leuk om tussen de palen te staan.” Vroeger stond hij daar naar eigen zeggen ook vaak en was hij een typische lijnkeeper. “Daar probeer ik wel steeds meer vanaf te komen, doordat ik nu ook veel meevoetbal tijdens trainingen bijvoorbeeld. Zo kan ik me breder ontwikkelen en beheers ik de andere facetten van het keeper zijn ook steeds beter. We strijden met het tweede voor het kampioenschap en zijn vaak voetballend de betere ploeg. Ook het eerste is een team dat veelal de bal heeft en wil voetballen. Daarin moet ik als keeper dan uiteraard wel mee. Die handelingssnelheid en inzicht daaraan werk ik hard en probeer ik me telkens te verbeteren. Het is erg leerzaam om toch onverwacht nu mijn debuut al te hebben gemaakt. Eerst vanuit de JO17 naar het tweede was al een flinke stap en nu ineens ook al bij het eerste. Het is fysiek wel aanpoten, terwijl tegenstanders vaak veel meer ervaring hebben. Maar ik vind het vooral leuk om dit mee te pakken en hoop er uiteindelijk toch zo lang mogelijk van te genieten.” Bij de derdeklasser is de jonge verdediger één van de maar liefst zesentwintig selectiespelers en is het dus knokken voor een plaatsje bij de eerste elf. “Normaal ben ik eigenlijk een centrale verdediger, maar bij het eerste speel ik meestal rechts- of linksback. Voor mij geen probleem, want ik vind het vooral belangrijk om minuten te maken. Op die manier kan ik ervaring opdoen en hoop ik er op termijn mijn voordeel uit te halen. Het is erg leerzaam om te kunnen trainen en spelen met jongens die al zoveel ervaring hebben en waarvan er veel ook al jarenlang op een heel hoog niveau hebben gespeeld.” Doordat hij eind vorig seizoen een blessure had opgelopen, begon hij het huidige seizoen bij het tweede elftal. Al snel werd hij weer overgeheveld naar het eerste en sindsdien traint en speelt hij er wekelijks mee. Basisplaatsen heeft hij nog niet zoveel gehad, maar dat deert hem voorlopig nog niet. “De trainer geeft me veel vertrouwen en is veel met me bezig. Ook de andere ervaren spelers voorzien me van tips en aanwijzing hoe ik mijn spel kan verbeteren. Dat is erg leerzaam, want het is toch wel een mooi niveau waarop we spelen. Bovendien willen we zelf altijd mooi voetballen en dat vraagt ook van verdedigers meer dan alleen maar je tegenstander uitschakelen of een bal diep naar voor wegtrappen. De manier van spelen bij het eerste past ook wel goed bij mij als voetballer, want ik ben een verdediger die over het algemeen wel rust heeft aan de bal.” De concurrentie bij VC Vlissingen is stevig, zeker ook in de verdediging waar er voor El Gauadi dus een flinke uitdaging in het verschiet ligt om wekelijks zichzelf in de basisopstelling terug te zien. “De stelregel die de trainer hanteert is, dat je twee keer moet trainen om écht zeker te zijn van een basisplek. Een paar keer kreeg ik complimenten van trainer en spelers en zeiden ze dat ik het echt had verdiend. Dat is wel leuk om te horen, maar zegt me ook gelijk dat ik nóg harder wil werken om beter te worden. Ik speel al heel mijn leven bij de club en het lijkt me dan ook echt geweldig om hier wekelijks als basiskracht het hoofdveld op te kunnen stappen.” Als klein ventje kwam El Gauadi dus terecht op Sportpark Irislaan en is er sindsdien veelvuldig te vinden. De club is voor hem meer dan een plek om te voetballen. “Zeker weten! Ik heb er vrienden gemaakt en er komen heel veel culturen samen. Nederlanders, Marokkanen, Surinamers, Antillianen. Het is een bonte mix en daar voel ik me fijn bij. Het is een soort familie voor me, waar ik me gewaardeerd en thuis voel. Ik word op een zodanige manier gecoacht, dat ik sinds ik ben overgestapt van de JO17 naar de senioren ook echt een betere speler ben geworden. Maar ik heb zeker het besef, dat ik in alles nog veel beter kan en moet worden. Die drive heb ik absoluut en daar ga ik alles aan doen om waar te maken.” De verdediger merkt dat hij fysiek, conditioneel en ook voetballend nog altijd stappen maakt. “Om fysiek mezelf op dit niveau nog beter te kunnen wapenen ga ik nu extra naar de sportschool. Want naast een hoger tempo dan bij de JO17 is het fysieke stuk in onze klasse ook heel belangrijk. Er zitten veel sterke ploegen bij en we willen graag proberen om toch een prijs te pakken. Als dat lukt dan hebben we ons doel voor dit seizoen zeker bereikt.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=