25 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Vrijblijvende waardebepaling? www.M2makelaars.nl Maas blij dat hij weer pijnvrij kan voetballen WESTKAPELLE – Wie de jeugd heeft, die heeft de toekomst. Waar De Noormannen dit seizoen als club de 90e verjaardag viert, daar kent het tweede elftal met Cas Joosse een piepjonge goalie. Met z’n vijftien jaar is hij eigenlijk nog jeugdspeler, maar inmiddels vast doorgeschoven naar de senioren. Getooid met keepershelm staat hij daar wekelijks in de basis. En dat smaakt naar meer. Ooit eerste keeper worden bij De Noormannen is doel voor Cas Joosse “Dat was een enorme opluchting, want sindsdien kon ik ook echt weer vooruit kijken en mezelf gaan richten op herstel. Er is niks zo frustrerend dan pijn voelen maar dat niemand kan vertellen wat je mankeert of wat je eraan kunt doen. Doktoren, fysiotherapeuten, specialisten, de orthopeed. Overal ben ik geweest. Ik wilde in Nederland een scan laten maken, maar dat mocht niet. Daarop ben ik naar een Belgische kliniek gegaan, waar de specialist erachter kwam dat de oorzaak een ontsteking was bij de hamstring. Een aanhechting naar de bilspier bleek de boosdoener. Er werd een spuit ingezet en na een bepaalde periode nogmaals. Dat was vlak voor de start van dit seizoen, dus toen kon ik écht gaan revalideren en werken aan mijn terugkeer.” Maas speelt al sinds de jeugd bij Arnemuiden en begon op zijn zestiende mee te trainen bij het eerste. Hij veroverde op zijn achttiende een basisplek, maar dat was voor de jongeling flink aanpoten en resulteerde uiteindelijk al vroeg ik spierklachten. “Ik kreeg last van hamstringblessures en vanuit enthousiasme en jeugdige overmoed een paar keer te vroeg begonnen. Weer pijn, weer klachten en meer blessures. Het ging soms even goed, maar de pijn bleef wel. Het wisselde af tussen trainen, spelen en dan weken niks. Tussendoor heb ik nog een periode in Praag gestudeerd, maar bij terugkeer begon dus deze ontsteking, die meer dan anderhalf jaar heeft gesluimerd.” Maar nadat de cortisonen hun ‘werk’ hadden gedaan, maakte Maas onder de nieuwe trainer Alexander van Keulen aan het eind van de voorbereiding zijn rentree in het elftal. Tot oplichting van de Arnemuidenaar zelf. “De eerste bekerwedstrijden begon ik nog op de bank, maar vanaf de competitiestart kreeg ik het vertrouwen en sindsdien sta ik wekelijks in de basis. Dat is voor mij misschien wel de grootste overwinning tot nu toe. Het gaat nu ook steeds beter en ik maak elke week meer speelminuten. De trainer is voorzichtig en ook zelf heb ik wel geleerd om beter te doseren. Ik speel nog geen volledige wedstrijden, maar daar hoop ik in het restant van dit seizoen wel naartoe te werken.” Naast Arjan Maas, die van origine eigenlijk middenvelder is maar nu voornamelijk rechtsachter speelt in het systeem dat Van Keulen hanteert, zijn nog enkele geblesseerde basispionnen bij de tweedeklasser teruggekeerd. “Dat geeft wel een extra impuls aan het elftal en zowel defensief als in scorend vermogen hebben we nu extra wapens. Het maakt dat ik nu vertrouwen heb om op de ranglijst sprongen omhoog te gaan maken. Want tot op heden hebben we onszelf een aantal maal tekort gedaan en staan we lager dan waar we thuis horen vind ik.” Voor zichzelf heeft de middenvelder/verdediger heel duidelijke doelen gesteld: “Fit blijven, volledige wedstrijden kunnen spelen en daarin voor elftal een aandeel hebben in onze sportieve prestaties. Want ik vind dat de rek er nog niet uit is. En dan doel ik niet op de hamstring, maar uiteraard op hetgeen ik voetballend in mijn mars heb. Als ik die laatste stappen richting fitheid kan zetten en we met Arnemuiden in het restant nog wat plaatsen kunnen klimmen, dan ben ik meer dan tevreden.” ARNEMUIDEN – Een lange zoektocht is voor Arjan Maas (23) uitkomend voor tweedeklasser Arnemuiden eindelijk voorbij. Sinds dit seizoen kan hij zich weer volwaardig voetballer noemen, eentje die pijnvrij kan trainingen en wedstrijden spelen. Na ruim anderhalf jaar blessureleed werd in België de oorzaak ontdekt: een ontstoken aanhechting in zijn bovenbeen. “We zijn met een aantal jeugdspelers allemaal vervroegd doorgeschoven naar de senioren. Enerzijds omdat we er in onze leeftijdsgroep niet voldoende hadden om een elftal samen te stellen en anderzijds ook om de seniorenteam volwaardig te maken. Ik heb er niet zoveel problemen mee, het bevalt me eigenlijk wel. Het is anders voetballen natuurlijk, fysieker en sneller dan in de jeugd. Maar uiteindelijk word je daar als speler wel beter van. Als keeper heb ik daar nog iets minder mee te dealen op het moment dan wanneer je in het veld staat zoals mijn tweelingbroer Sven, die ook in het tweede speelt. Mijn andere broer Luuk speelt overigens in het eerste.” Opvallend detail bij Joosse is, dat hij sinds vorig jaar keept met een helm zoals we die kennen van de oud-Chelsea keeper Petr Cech. “Dat is eigenlijk gekomen door mijn tweelingbroer Sven. In september tijdens de training kreeg ik zijn knie tegen mijn hoofd. Het licht ging toen letterlijk even uit en ik bleek een flinke hersenschudding te hebben. Sindsdien mag ik van mijn ouders nog wel keepen maar moet ik dat wel verplicht doen met die helm. Het ziet er misschien bijzonder uit, maar ik heb er al niet zo’n erg meer in. Het geeft me wel gewoon de durf en het vertrouwen om weer uit te komen en de duels met tegenstanders aan te gaan. Zo bijzonder is het voor mij niet echt, al ziet het wel anders dan anders uit natuurlijk. Tegenstanders stellen er ook wel vragen over, maar hier op de club is iedereen het inmiddels wel gewend.” Zoals Joosse, die altijd in de jeugd van de club uit Westkapelle speelde en daar direct ging keepen, het ook bij de senioren al goed gewend is. “Keepen vind ik gewoon leuk en ik wilde al sinds ik klein was op doel staan. Misschien ook wel omdat ik van mezelf weet dat ik niet zo goed kon voetballen. Al is dat de laatste jaren steeds meer verbeterd, mede ook omdat ik er veel op train. Ik krijg aparte keeperstraining van Willem Alewijnse. Hij coacht me daarop en geeft ook heel veel handvatten om een betere keeper te worden. Bovendien moet je op trainingen bij de senioren toch sneller handelen en veel meer bezig zijn met coaching. Daarin moet ik nog groeien en stappen maken. Ik train ook al af en toe mee met het eerste en dat is super voor iemand die eigenlijk nog in de jeugd hoort te trainen en spelen.” Sinds hij is doorgeschoven naar de senioren heeft hij af en toe meegespeeld bij het derde, maar is hij doorgaans basisspeler bij het twee elftal. Toch zou hij op termijn nog wel een treetje omhoog willen in de hiërarchie van het keepersgilde op Sportpark Prelaat. “Dat is op termijn wel de bedoeling, want het is mijn doel om hier ooit in het eerste te keepen. Dat lijkt me geweldig, al heb ik voorlopig zeker nog de tijd. Ik moet op alle facetten van het keepersvak nog zoveel leren. En bovendien is Levien Minderhoud die nu in het eerste keept gewoon nog in alles veel en veel beter. Ik leer hier elke training en wedstrijd nu zoveel bij, dat ik een steeds completere keeper word. En als ik dan uiteindelijk de kans krijg, dan wil ik er klaar voor zijn.” 06 22 01 1008 | elektrotechniekkrispouwelse@gmail.com 0281109.pdf 1 1-3-2023 16:22:44
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=