13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Je huis verkopen? www.M2makelaars.nl Voor Bouzambou is de cirkel bij Groene Ster nu rond Vrijwilligerswerk doen is vanzelfsprekendheid voor Inge Lugtenburg VLISSINGEN – Nadat hij eerder maar liefst veertien seizoenen actief was als speler bij ZVV Groene Ster uit Vlissingen, staat Hoessein Bouzambou (36) vanaf aankomend seizoen als hoofdtrainer voor de groep. De voormalig Nederlands zaalvoetbalinternational is al betrokken bij de Vlissingse eredivisionist sinds de oprichting in 2007. Als achttienjarige maakte Inge Lugtenburg (38) van de jongens bij Zeeland Sport de overstap naar destijds Oostkapelle-dames. ‘Het is voor mij een geweldige kans om nu mijn eerste stappen te gaan zetten als trainer. Wie kan nu zeggen dat hij zijn eerste trainersklus mag beginnen bij een eredivisionist? Voor mij is dit nadat ik stopte als speler het juiste moment. Ik heb cursussen gevolgd bij de KNVB en heb in 2019 mijn Uefa Futsal B behaald. Toen was ik echter nog speler dus kwam het te vroeg. Nu ik gestopt ben heb ik de ambitie om er ook als trainer het maximale eruit te halen. Dat Groene Ster me het vertrouwen geeft, daar ben ik ze uiteraard ook erg dankbaar voor.” Als speler van Groene Ster werd Bouzambou, die momenteel ook actief is als assistent-trainer bij VC Vlissingen, maar liefst zes keer kampioen en bereikte hij de hoogste divisie in het zaalvoetbal. “Ik ben nadat ik stopte één jaar eruit geweest, heb bewust wel afstand genomen. Maar ben wel altijd in contact gebleven met de spelers en de club. Dus dat ze bij me uitkwamen met de vraag dat verraste me dan ook niet direct.” Bouzambou , die voor één seizoen heeft getekend met de optie voor nog een extra jaar volgt Azdine Boufrahi die na drie seizoenen stopt bij de club. De onervaren maar tegelijk ook ambitieuze trainer heeft wel en duidelijk idee. “Ik houd erg van discipline en heb wel een idee qua speelstijl die ik wil gaan hanteren. Bovendien heb ik ook wel aardig in kaart welke talenten zich aandienen als het gaat om doorstroming. Want op dat vlak is Groene Ster enorm goed aan de weg aan het timmeren met de jeugdopleiding. Er loopt in Zeeland zo ongekend veel zaalvoetbaltalent rond, het is mooi dat er structuur is qua opleiden om zodoende ook richting de toekomst voor Groene Ster een hoog niveau te kunnen blijven spelen.” Naast de doorkomende talenten uit de eigen opleiding hoopt Bouzambou ook nog enkele oud-spelers van Groene Ster opnieuw richting Baskensburg te halen. “Mijn broer Said heeft helaas voor ons verlengd bij Eindhoven, maar we kijken ook naar andere jongens die een verleden hier hebben. Enerzijds om ze terug te halen als speler of om ze toe te voegen aan de technische staf. Ik kijk er in elk geval enorm naar uit om de volgende stap in mijn loopbaan te zetten en ben trots dat dit bij ‘mijn’ Groene Ster gaat gebeuren.” OOSTKAPELLE – Twintig jaar later is ze nog altijd volop actief als bestuurslid en jeugdleider bij inmiddels fusieclub SVOD’22. Ze vond er bovendien de liefde, woont inmiddels ook in Oostkapelle en heeft twee kinderen die eveneens spelen bij de jeugd. Lugtenburg is momenteel naast jeugdsecretaris ook leidster bij het team van haar jongste dochter én is contactpersoon voor het regelen van clubkleding. “Ik ben begonnen bij onze zoon vier jaar geleden met training geven aan de JO7. Nu ben ik geen trainster meer, maar leidster bij het team van onze jongste dochter. Daarnaast voetbal ik ook nog zelf af en toe wel mee bij de dames, want dat is toch ook nog wel heel leuk moet ik zeggen. Mijn man gaat nu met onze zoon mee, dus de taken zijn in het gezin prima verdeelt en het is veel SVOD’22 wat de klok slaat. Maar dat doen we met heel veel liefde en plezier. Voor ons is vrijwilligerswerk een vanzelfsprekendheid. Als iedereen een klein stukje voor zijn of haar rekening zou nemen, dan zou het niet allemaal op het bordje van dezelfde mensen liggen. Wij proberen ons steentje daaraan in elk geval wel bij te dragen en dat zullen we onze kinderen ook meegeven.” Toen de vorige secretaris ermee stopte, werd ze gevraagd of ze het niet zag zitten om die rol op zich te nemen. Zonder enige administratieve achtergrond zei ze ‘ja’ op de vraag. Tot op heden zonder een moment spijt. “Het is niet zo heel veel werk en ook niet echt lastig. Ik ben prima ingewerkt door mijn voorgangster en we hebben als bestuur ook regelmatig overleg. Alleen aan het begin en het eind van seizoen is het vaak wat drukker, maar dat kan ik inmiddels al goed kaderen. Toen ik ermee begon was de jeugd van beide clubs al samen. Ik vond het ook wel weer een uitdaging, want ben graag iemand die bepaalde zaken en processen ook zelf wel wil uitzoeken en ontdekken.” Nieuwe dingen ontdekken, grenzen verleggen en zich inzetten voor de club waar je lid van bent. Het waren de ingrediënten voor Inge om zichzelf als vrijwilliger te verbinden aan de club die haar na aan het hart ligt. “Ik vond het leuk dat ze me vroegen voor de functie en wil altijd meedenken. Vanuit de positieve zin van het woord het beleid mede vormgeven, dat trok me ook enorm aan. En zolang het me bevalt én het te combineren is met gezin en werk, dan zal ik dat ook nog wel even blijven doen.” MIDDELBURG – Als supporter van MZVC verhuisde Coert de Munck jaren geleden mee van de Nadorst naar de Veerse Poort. Hij was daarnaast bij de vierdeklasser al een tijdje actief als vrijwilliger toen hij acht jaar geleden de vraag of hij het zag zitten om elftalleider te worden. ‘Dat was voor mij een heel mooie kans om op zo’n manier bij het eerste een rol te kunnen vervullen.’ Coert de Munck heeft zelfs MZVC-tattoo als de ultieme vorm van clubliefde De Munck speelde zelf nooit voor de club, maar was in een ver verleden wel even actief bij Dauwendaele. Toch had hij veel meer gevoel bij MZVC en was dan ook erg trots toen vanuit de club de vraag kwam. “Zeker weten! Dit is gewoon echt mijn club! Het is een hechte en echte familieclub, klein en vooral gemoedelijk. Plezier en presteren gaan hand in hand en bovendien is de derde helft hier ook meer dan uitstekend.“ In een enthousiaste bui riep De Munck ooit eens hardop, dat hij wel een MZVC-tattoo durfde te laten zetten. Dat kwam er nooit van, tot in 2021. “Ik had dat ooit inderdaad eens gezegd en blijkbaar was dat bij mensen wel blijven hangen haha. Als bedankje van de club voor alle werkzaamheden en vrijwilligerstaken de ik had vervuld, kreeg ik dus een bezoekje aan de tattooshop cadeau. Toen was er natuurlijk geen weg meer terug en sinds twee jaar draag ik met trots een MZVC-tattoo op mijn arm. Voor mij toch wel de ultieme vorm van clubliefde.” Voordat hij acht jaar geleden elftalleider werd was De Munck, die in het dagelijks leven werkzaam is in de bouwsector, jarenlang actief bij de schoonmaakploeg. Daarmee is hij gestopt. “Maar naast elftalleider, ben ik ook verantwoordelijk voor het bijvullen van de voorraden in de kantine. Dat is ook wel nodig, want het kan in de weekenden en ook na trainingsavonden behoorlijk gezellig zijn. Verder haal ik de tenues van het eerste elftal op en zorg dat die gewassen zijn als we in het weekend weer wedstrijd hebben. Ze noemen me op de club ook wel eens gekscherend ‘ons manusje van alles’ en dat is eigenlijk wel een bétje zo. Maar ik doe het met liefde voor mijn club.” Sportief kent de ploeg ook een meer dan aardig seizoen in de vierde klasse, waar het vorig seizoen een periodetitel pakte en vierde eindigde. “Hopelijk kunnen we dat dit seizoen nogmaals realiseren, dat zou een knappe prestatie zijn. Ik kan soms langs de lijn best intens meeleven en moet me wel eens inhouden. Dat weet ik gelukkig vaak wel, al krijg ik wel eens een ‘seintje’ dat het wel een tandje minder mag. Aard van het beestje denk ik. Ik geniet gewoon van mijn huidige rol en als het aan mij ligt blijft ik hier elftalleider voor de komende veertig jaar.. Wie weet krijg ik dan ooit nog eens een MZVC-tattoo cadeau….”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=