17 SHOP NOW ‘Ik denk soms nog steeds: Ah Leroy, wat heb je de plank hier misgeslagen’ Leroy de Visser (32) heeft veel geleerd van zijn eerste periode als hoofdtrainer bij Zwartewaal. “Je pakt zoveel op in zo’n jaar”, vertelt hij. “Natuurlijk heb ik ervaring als trainer, met tweede elftallen en met jeugd, maar het hoofdtrainerschap is totaal iets anders. Het gaat me steeds makkelijker af.” Zwartewaal durfde het in 2023 aan om met een heel jonge trainer in zee te gaan. De Visser was de dertig net gepasseerd en werd de eindverantwoordelijke bij de vierdeklasser. “Ja, dan word je er ineens mee geconfronteerd dat je zelf beslissingen moet nemen. Je weet dat het erbij hoort, maar het is wel een proces waarin je moet groeien. Dat is gelukt. Met vallen en opstaan, dat wel. Maar ook ik leer elke dag weer bij. Gelukkig maar.” De Visser maakt het verhaal concreter. “Een goed voorbeeld was onze spitspositie vorig seizoen. Rowan van Heijst stond aanvankelijk bij ons in de punt van de aanval. Dat heb ik later geswitcht. Ferry van der Spuij in de punt, Rowan naar de flank. Ik vond dat hij daar beter rendeerde. Maar die boodschap moet je hem wel vertellen. Kijk, ik ben een beginnend hoofdtrainer, hoe pak je dat aan? Hoe breng je zo’n verhaal en zorg je ervoor dat iemand wel geprikkeld blijft? Ik vind dat een interessant proces. Het is gelukt hoor, en het heeft ook zijn vruchten afgeworpen, want we pakten een periodetitel, maar het zijn wel dingen waar je als trainer doorheen moet.” PLANK MISGESLAGEN! De Hellevoetse hoofdtrainer heeft er geen moeite mee om zich kwetsbaar op te stellen. “Ik denk soms nog wel eens: Ah Leroy, wat heb je de plank hier misgeslagen! Wat is dat lullig. Maar je hoopt altijd dat je het de volgende keer beter doet. Wat ik zeg, je pakt zoveel op in een jaar trainerschap. Ik vind het een fascinerend vak, heb ik altijd al gevonden.” De Visser stopte op jonge leeftijd moet voetballen. “Ik speelde zelf bij Nieuwenhoorn, en het grappige is dat ik twee jaar geleden weer ben gaan voetballen, in het derde elftal. Ik wilde het toch weer proberen, lekker op het veld als speler. Maar voor ik het wist was ik de trainingen aan het uitzetten en stond ik meer training te geven dan zelf te trainen. Dat gebeurde gewoon, en dat is niet zomaar. Het trainerschap zit in me. Ik vind het mooi om kansen te zien in een groep en daar wat van te maken.” De docent lichamelijke opvoeding geniet op het vak. “Nou, laatst bijvoorbeeld hè, op een dinsdagavond. Dan loop je het trainingsveld op, is het vijf graden en een beetje heiig, dan kan ik echt genieten. Dat vind ik heerlijk. We zetten een training uit voor die gasten, we trainen lekker, en genieten met elkaar van het spel. Ik heb daar zo ontzettend veel lol in, om met een groep bezig te zijn en ergens naartoe te werken. Naar de wedstrijd van zaterdag. Weet je, uiteindelijk is het ook gewoon het ergens bij horen en iets bereiken met elkaar. Dat gevoel.” EEN GROTE ROL “Er is niets mooiers dan het voetbalspelletje”, vindt De Visser. “Ik voetbal al vanaf mijn zesde. Het speelt al mijn hele leven een grote rol. Tot met 21ste heb ik gevoetbald, dat ene jaar daarna even niet meegerekend, en daarna ben ik het trainersvak ingerold. Iedereen die voetbalt of verbonden is aan een voetbalclub, kent het gevoel: er is een moment geweest dat je voor het eerst tegen een balletje trapte en dacht: dit wil ik doen! Zo is dat bij mij ook gegaan. Voetballen was alles voor mij. Zelf spelen en op televisie kijken naar de profs. Ik wist daarna redelijk snel dat ik van het trainerschap mijn hobby wilde maken.” En de toekomst? “Ik wil heel graag een keer richting een ploeg in de eerste of tweede klasse. Het lijkt me mooi om op dat niveau een ploeg te trainen. Ja, daar mik ik wel op!” OVV heeft sinds dit seizoen een meidenelftal. De MO15 doet mee aan de competitie onder leiding van trainer Peter Klein Hesselink. “We hebben zelfs achttien speelsters en we zijn eigenlijk op zoek naar meer meiden. Achttien is veel voor één elftal, maar met nog een paar extra meiden kunnen we twee teams maken. Dat zou ontzettend leuk zijn”, zegt hij. Peter Klein Hesselink: ‘Leuk om de club te helpen daar waar het kan’ De meiden die al jaren bij OVV spelen, speelden tot voor kort in gemengde elftallen. Dat is verleden tijd. “Het grappige is dat ze er eigenlijk niet allemaal zo happig op waren om in een meidenelftal te spelen. Dat is nu compleet anders. Ze vinden het geweldig en willen niets anders meer. Sommige meiden waren best sceptisch, maar we hebben nu een heel leuk elftal. En voor OVV is het ook leuk natuurlijk.” De club kon een meidenteam formeren door de meiden van meerdere gemengde elftallen samen te voegen. “Het slaat aan, en dat wilden we. Maar heel eerlijk: het zou toch geweldig zijn als we deze afdeling kunnen uitbreiden. We hebben veel wissels momenteel, en eigenlijk zijn we heel erg op zoek naar meiden die het ook leuk vinden om te verdedigen. Of te keepen! Dat is best lastig, iedereen wil vooral aanvallen”, lacht hij. VERDER GROEIEN Eigenlijk heeft OVV MO15 maar drie echte verdedigers in de selectie. “Waaronder mijn dochter Elise. En we zoeken ook een keeper, want momenteel zijn we vooral aan het rouleren in het doel. Heel ideaal is dat niet. En ja, voetballen is verdedigen én aanvallen. Dat hoort er ook bij. Het team is ontzettend leuk en het lijkt ons echt leuk om verder te groeien. Zo gek veel nieuwe leden hebben we daar niet voor nodig om een extra team in te schrijven.” Klein Hesselink is een betrokken lid van OVV én bovendien sponsor van de club uit Oostvoorne. “Voor mij is het een soort hobby geworden. Ik train naast het MO15 team ook de JO1-3 van mijn zoon Pieter. Op maandag train ik beide elftallen achter elkaar, op woensdag alleen mijn zoon en op zaterdag probeer ik ook altijd bij beide teams te zijn om wedstrijden te coachen. Ik vind het heel leuk om te doen. En ja, er gaat veel vrije tijd in zitten, maar ik krijg er vooral energie van. Dus dat is alleen maar goed.” HOUVAST Zoals het zo vaak gaat, is die betrokkenheid gestart toen zijn zoon ging voetballen. “En na het eerste jaar ben ik de vaste trainer geworden. En daar is later het team van mijn dochter bijgekomen. Het is leuk om te doen en de voetballers hebben houvast. Met vaste trainers. Want ik doe het niet alleen. We doen het met z’n vieren!” Waar het meidenteam van Klein Hesselinks dochter op zoek is naar een keeper, hoeft het team van zijn zoon dat niet te doen. “Mijn zoon staat in het doel. Dat vindt hij hartstikke leuk. Hij is niet zo van het lopen, maar keepen vindt hij schitterend.” PRACHTIGE FACILITEITEN Het complex van OVV ziet er schitterend uit na een opknapbeurt van het clubgebouw. “Met mijn bedrijf Elektro Klein Hesselink, heb ik daar een steentje aan bijgedragen. Ik vind het leuk om de club te helpen daar waar het kan. OVV heeft prachtige faciliteiten, een feest om te voetballen. De uitstraling is heel fijn.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=