R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 25 De degradatie van Rockanje in het afgelopen seizoen naar de vijfde klasse voelt niet lekker voor de trainer van de hoofdmacht, Ad Reijtenbagh. “Het was gewoon niet nodig. Dat maakt het zo pijnlijk. Ik denk dat we in het hele seizoen twee keer echt zijn weggespeeld. Maar toen we nacompetitievoetbal moesten spelen, voelde ik de bui wel hangen.” Trainer Ad Reijtenbagh ziet ondanks degradatie wel een écht team In het seizoen 2024/2025 gaat Rockanje op zoek naar eerherstel, vertelt de in Vierpolders woonachtige Reijtenbagh. “De insteek is wel om terug te keren naar de vierde klasse. Bovenin meedraaien en proberen die stap weer te maken. We krijgen er wat nieuwe jongens bij en ook van het onder 19 elftal komen er jongens door. Een leuke lichting, met echt talenten. We moeten er weer een goed draaiend elftal van maken.” Want daar heeft het aan ontbroken in het seizoen van de degradatie. Reijtenbagh kan de afzink wel verklaren. “We hebben zelden in dezelfde opstelling kunnen spelen. Veel jongens draaien continudiensten. Die was ik een keer in de drie weken kwijt of zelfs om de week. Op die manier creeer je nooit vastigheid. Met een bredere groep wordt dat makkelijker. Als je niet afhankelijk bent van spelers.” DENNIS NIJKAMP Reijtenbagh, die er twee seizoenen op heeft zitten bij Rockanje, haalt ook veel positieve punten uit het afgelopen seizoen. “Dit is wel echt een team. Dat vind ik heel mooi om te zien. Ze hebben alles voor elkaar over. Bijna alle spelers komen uit het dorp. Alleen Dennis Nijkamp en René van der Meiden niet. Ook de nieuwe spelers die komen hebben een binding met Rockanje. Dat wil de club graag zo houden en daar ben ik het helemaal mee eens. Nijkamp stopt, hij wordt mijn assistent op trainingsdagen. Hij vindt het echt leuk om te trainen en bij die jongens te zijn, maar de zaterdag kostte hem, met zijn privé-situatie, te veel energie. Dit is een mooie oplossing.” ENERGIE Simonshaven, Stellendam, SC Botlek, Hekelingen, Hellevoetsluis en Rockanje. Bij die clubs werkte Reijtenbagh in de afgelopen jaren. “Ik heb een keer gedacht een stoppen, na mijn periode bij SC Botlek. Door wat strubbelingen verloor ik het plezier. Dat hervond ik weer bij het tweede team van Hellevoetsluis. Een mooie tijd, ook al was het maar een half seizoen. Toen meldde Rockanje zich bij mij. En ja, uiteindelijk vind ik trainer zijn van een eerste elftal toch het mooist. Maar bij Hellevoetsluis kreeg ik in die maanden wel de bevestiging dat ik het zo verkeerd niet deed. Dat had ik even nodig. Mijn drijfveer is dat ik wat van de energie terugkrijg die ik er in stop, als dat stopt is het klaar voor mij. Ik heb een drukke baan, moet ’s ochtends vroeg op en ben laat in de middag weer klaar. Het is vliegen en haasten, om vervolgens weer naar de club te gaan. Dan moet je er wel wat voor terug krijgen.” Die energie krijgt Reijtenbagh ook van Rockanje. “De saamhorigheid bij Rockanje is wel een beetje te vergelijken met Simonshaven, waar ik ook twee keer trainer ben geweest. Het zijn ook vrienden van elkaar. Dat heeft plussen en minnen. Ze doen veel samen. Hartstikke leuk, maar ook soms op vrijdagavond”, lacht de trainer van de Rockanjenaren. VERBAZINGWEKKEND Terug naar de nacompetitie van het seizoen 2023/2024. Rockanje verloor van IJVV de Zwervers, waardoor het degradeerde naar de vijfde klasse. “Ik voelde de bui al een beetje hangen. In die ploeg zat zoveel meer individuele klasse dan bij clubs in onze competitie. Het is voor mij verbazingwekkend dat zij nacompetitievoetbal moesten spelen. In onze competitie hadden ze bovenin meegedraaid, echt.” Arjan Vuik: ‘Genoeg ingrediënten om er wat moois van te maken’ Arjan Vuik startte in februari van dit jaar als trainer van Vierpolders, als opvolger van Jan Lecker. Ook in het nieuwe seizoen is Vuik de eindverantwoordelijke bij de derdeklasser. “We hebben echt een goede ploeg.” Zeven jaar geleden stapte Vuik ook halverwege in bij Vierpolders. Hij volgde destijds Jerry en Dave de Jong op. “Ik werd toen op een zaterdag ontslagen bij GOZ, een dag later belde Vierpolders. Dat moest ik toen wel even laten bezinken hoor, ik zat nog met GOZ in mijn hoofd. Maar het voelde in de gesprekken gelijk goed. Er was een klik, met de club en de spelers. En dat was ook in februari zo, toen ik weer tussentijds instapte. Vierpolders is gewoon een mooie vereniging.” PRIJSJE Het enige verschil met zeven jaar geleden is dat Vuik zijn verblijf bij Vierpolders nu wel verlengd heeft. “Toen, zeven jaar terug, had ik al getekend bij SC Botlek. Iedereen wist dat het bij een paar maanden zou blijven. We deden het toen wel aardig in de vierde klasse, er zat echt kwaliteit in het elftal, en ik denk dat er meer in had gezeten. Misschien wel promotie. Ook in de huidige groep zit kwaliteit. We zijn als vijfde geëindigd in de derde klasse en ik vind dat we een periode hadden kunnen pakken. Voor het komend seizoen moeten we weer bij de eerste zes kunnen spelen en gaan voor een prijsje. Dat zit er in. Toen ik kwam stond Vierpolders derde van onderen, later speelden we mee in de strijd om een periodetitel. Dat ligt niet aan mij, echt niet, we hebben gewoon goede spelers. We speelden echt goede wedstrijden, ook tegen kampioen HVC ’10, ondanks een 3-2 nederlaag.” Vuik heeft bij mooie clubs op Voorne-Putten gewerkt, met ook twee uitstapjes naar de Hoeksche Waard bij SHO (jeugd) en GOZ. Bij Vierpolders keerde de oefenmeester als hoofdtrainer, na mooie jaren bij Spijkenisse, de club waar hij als begin twintiger ook ooit startte als jeugdtrainer. “Bij Spijkenisse trainde ik het toenmalige tweede elftal en later het onder 23-team. Een fantastische tijd. Met een promotie naar de tweede divisie. Ik wilde eigenlijk helemaal niet weg bij Spijkenisse. Het is een prachtige club. Maar in de gesprekken over volgend seizoen is het niet fijn gegaan. Dat had in de communicatie beter gekund. Vind ik nog steeds ontzettend jammer, want nogmaals, Spijkenisse is een mooie vereniging om te werken.” AANTREKKELIJK Vuik stopte halverwege het seizoen bij Spijkenisse, maar zat niet lang zonder club. Vierpolders meldde zich bij de 52-jarige trainer. “Het is anders werken dan bij Spijkenisse, waar ik in de laatste jaren met jonge talenten werkte. Super leuk werk, aan de slag gaan met jongens met alle basiskwaliteiten. Het hoofdtrainerschap is anders, maar natuurlijk ook heel mooi. Vierpolders is een aantrekkelijke club voor spelers, misschien wel meer dan veel omliggende verenigingen. We spelen op een leuk niveau (derde klasse, red.), de sfeer op de club is hartstikke goed en alles is prima geregeld. De selectie blijft zo goed als intact en er komen wel wat jongens bij. Genoeg ingredienten om er iets moois van te maken.” Als Vuik de afgelopen jaren als trainer de revue laat passeren, komt hij tot de conclusie dat hij het over naar zijn zin heeft gehad. “Ook bij GOZ, ondanks mijn ontslag daar. PFC was een geweldige tijd, samen met mijn broer (Rob, red.) en met Rockanje ben ik kampioen geworden. Dat waren drie fantastische jaren. Bij Spijkenisse heb ik, verdeeld over drie periodes, het langst gezeten, maar ik heb het echt overal naar mijn zin gehad. Ook nu weer bij Vierpolders. Ik weet niet hoe lang ik nog trainer blijf. Echt niet. Ik zal geen verrassende move meer maken. Misschien is het over een tijdje wel genoeg en ga ik lekker voetbal kijken en kritiek leveren”, grapt hij.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=