19 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Rob Vuik dacht aan stoppen: ‘Maar toen kwam opeens Spijkenisse’ Het wordt wennen, geeft Rob Vuik toe, om na 21 jaar niet meer als hoofdtrainer voor een groep te staan. Na mooie avonturen bij PFC (11 jaar), Rozenburg (2 jaar), OVV (5 jaar) en GHVV ’13 (3 jaar), gaat de 57-jarige oefenmeester in het seizoen 2024/2025 aan de slag als assistent-trainer van Spijkenisse. Vuik wordt de rechterhand van Peter Wubben. Een avontuur in de eerste klasse/vierde divisie. Vuik steekt zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken. “Ik kijk er enorm naar uit.” En toch dacht de ervaren trainer eerder dit jaar aan stoppen. Helemaal weg uit de voetballerij. Klaar na 21 jaar. Tijd voor iets anders. GHVV ’13 - in 2016 ontstaan na een fusie tussen Bernisse en PFC - is zijn club, maar het plezier ebde in zijn laatste periode op sportpark Guldeland langzaam maar zeker weg. REGELEN “Ik heb een mooie tijd gehad bij GHVV ’13, maar heel eerlijk: ik vond het dit seizoen niet altijd leuk meer. En het moet wel leuk zijn. Ik hoef geen trainer te zijn. Ik doe het voor mijn plezier en van veel plezier was geen sprake meer. Ik was met veel meer bezig dan met een elftal trainen. Het was vooral veel organiseren en regelen. Daar had ik geen zin meer in. Ook omdat ik best een vervelende tijd achter de rug had. Ik kwam even zonder werk te zitten en was het zat. Toen dacht ik: ik stop ermee.” Dat besluit nam Vuik in januari van dit jaar. Twee maanden lang dacht Vuik ook echt dat hij aan zijn laatste maanden bezig was als trainer. Maar toen kwam Spijkenisse op zijn pad. “Natuurlijk moet je even nadenken, van twee naar drie keer per week trainen en een drukke baan, maar mijn vrouw heeft me het laatste zetje gegeven. ‘Ga het proberen’, zei ze. En ja, ik heb er ook echt heel veel zin in. Op een totaal ander niveau. Dat is nieuw. En ik ben echt een van de trainers. Ik kan me puur op het voetbal focussen.” VIDEOANALYSES “Je bent nooit te oud om te leren”, zegt Vuik, want ook voor de trainer zelf gaat er veel veranderen. “Ik zeg je eerlijk dat ik nog nooit met videoanalyses heb gewerkt bij mijn clubs. Dat doet Spijkenisse wel. Vind ik superinteressant en leerzaam. En wat belangrijk is, is dat ik een klik heb met Peter Wubben. We liggen elkaar goed, praten open en eerlijk over voetbal en hebben allebei, denk ik, wel mensenkennis.” Niet alleen Vuik wordt assistent-trainer, zijn neefje Davey van Velzen is dat al enkele seizoenen. “Maar Davey gaat de cursus UEFA-A volgen. Hij kan er niet altijd bij zijn en moet ook stage lopen bij een andere vereniging. Het is wel leuk om met hem samen te werken, absoluut.” TRIGGEREN Vuik denkt dat hij van toegevoegde waarde kan zijn voor Spijkenisse. “Ik denk dat ik spelers wel kan triggeren. Op wat ze fout doen en hoe dingen anders kunnen. Als een soort people manager. Individueel met spelers aan de slag gaan. Daarin voeg ik met mijn ervaring zeker wat toe. Maar het is wel op een ander niveau. Een hoog niveau”, aldus Vuik, die bij Spijkenisse weer met plezier op het veld wil staan. “Dat was ik echt kwijt. Niemand heeft het aan me gewerkt, ik was alleen thuis niet altijd even vrolijk. Maar ik ben bij GHVV ’13 via de voordeur vertrokken. Met opgeheven hoofd.” In het afgelopen seizoen eindigde zijn inmiddels voormalige club als zesde in de vierde klasse. “Een compliment voor de groep, want we hebben echt moeten knokken. Ik heb vier jongens uit de JO19 ingepast in het elftal en die jongens zijn altijd blijven staan. Ik hoop dat de club die lijn doortrekt. Misschien ga ik dat wel missen van het hoofdtrainerschap. Ik hoef het initiatief niet meer te nemen. Dat zit wel een beetje in me, om de touwtjes in handen te hebben. Maar die touwtjes heeft nu iemand anders. Maar joh, ook dat went vast snel.” Ralf Tjon Sien Kie (49) is sinds een jaar jeugdvoorzitter van SC Botlek, maar hij loopt al sinds zijn zestiende rond bij de club uit Spijkenisse. “Dit is mijn cluppie. Toen ik hier kwam ben ik als een van de Botlekkers opgevangen. Dat probeer je zelf ook weer door te geven aan mensen die komen voetballen.” Jeugdvoorzitter SC Botlek: ‘Het plezier van het kind staat voorop’ Tjon Sien Kie is soms vijf dagen in de week bij SC Botlek te vinden. “Maar ik ben niet de enige. Als je iets met plezier doet, is het niet zwaar. Ik kan niet ontkennen dat het soms best druk is, met mijn werk en thuis, maar je hoort mij niet klagen. We willen het de mensen zo goed mogelijk naar hun zin maken. En in mijn geval, als jeugdvoorzitter, dus de kinderen. Wat wij belangrijk vinden is dat kinderen zich veilig voelen bij SC Botlek. Ze moeten op hun gemak zijn. Het plezier van het kind staat voorop.” BADMINTON Zelf begon Tjon Sien Kie pas op 16-jarige leeftijd met voetballen. “Daarvoor zat ik op badminton. Dat heeft ook wel met mijn Aziatische achtergrond te maken. Mijn vader komt uit Suriname, maar met een Chinese achtergrond. Mijn moeder komt weer van de Antillen. Ik ben zeg maar een mengelmoesje, maar groeide in Nederland op. Ik speelde op aardig hoog niveau badminton, met districts- en regiowedstrijden, maar al mijn vrienden voetbalden. Uiteindelijk heb ik die stap ook gemaakt, toen ik 16 was.” “Ik voetbalde al wel daarvoor. Dat doet iedereen op jonge leeftijd. Je pakt een bal en gaat de straat op. Of een veldje. Met vrienden. Zo is met bij mij ook gegaan. Ik heb bij SC Botlek nog drie jaar in de jeugd gevoetbald. Als tweedejaars B en twee jaar in de A-jeugd. Daarna debuteerde ik in het eerste elftal en daar heb ik tot mijn 30ste in gespeeld. Toen stopte ik met selectievoetbal. Een mooie tijd. We hingen altijd een bétje tussen de derde en vierde klasse in.” AANDACHT GEVEN SC Botlek is een belangrijk deel van het leven van Tjon Sien Kie geworden. “En een van de mensen die ik bij de club heb leren kennen, is een van mijn beste vrienden geworden. Dat gebeurt ook. We hebben nu zo’n 325 jeugdleden. Als vereniging doen we er zoveel mogelijk aan om jeugdgroepen bij elkaar te houden. Dat het contact blijft bestaan. Dat moet je wel aandacht geven. Als dat lukt, is er weinig of minder verloop. Ik ben bijvoorbeeld ook trainer van de jeugd, nu de JO17-1. De meeste spelers uit dat team train ik al acht jaar. Vanaf de jongste jeugd. Dat is voor kinderen heel belangrijk. Die chemie. Kinderen moeten het fijn hebben. Vaak helpt het ook als ze met bepaalde trainers te maken hebben die ze kennen. En dat ze met spelers spelen waar ze al jaren mee optrekken. Dat lukt niet altijd, maar we proberen het wel.” MOND-OP-MOND Het vinden van vrijwilligers is voor veel verenigingen lastig. Dat merkt ook SC Botlek. “Maar we zijn er wel veel mee bezig. Een mailtje sturen of een oproep doen op social media, werkt niet. Dat slaat niet aan. Mondop-mond is veel beter. Echt het gesprek aan gaan met mensen. Ja, dat kost tijd, maar je krijgt er wel iets voor terug.” “Als je op zaterdag langs de lijn staat, even een lijntje leggen. Je moet het warm maken. En herhalen. Ik vind het heel leuk om te doen. Voordat ik jeugdvoorzitter werd zat ik al jaren in de jeugdcommissie. Ik ambieerde deze rol niet, maar toen deze positie vrij kwam, heb ik het toch gedaan. Ik deed al dingen in de begeleiding, alleen nu ben ik echt het eerste aanspreekpunt.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=