VoetbalJournaal Voorne Putten, voorjaar 2024

17 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Gino Harreman: ‘Mijn hele leven staat in het teken van keepen’ Het leven van Gino Harreman (25) staat volledig in het teken van keepen. Hij is zelf keeper op amateurniveau, heeft een keepersschool met 40 kinderen en maakt video’s met professionele keepers voor social media. Daarmee bereikt hij honderdduizenden mensen op Instagram, YouTube en TikTok. “Ik kan puur doen wat ik leuk vind. En dat terwijl ik helemaal geen profkeeper ben.” Harreman zegt het voorzichtig en lachend: “Het voelt soms alsof ik werkloos ben. Omdat ik altijd met voetbal bezig ben. Ik heb van mijn hobby mijn beroep gemaakt door video’s te maken met profkeepers. Het is fantastisch om te doen en bovendien ontzettend leerzaam. Ik ben bij Lars Unnerstall geweest van FC Twente, Nordin Bakker van Almere City FC, maar ook bij keepers in Duitsland en België. Laatst was ik bij Beerschot in Antwerpen voor een video met een 16-jarige keeper van het onder 23 elftal: Emile Doucouré. Onthoud die naam. Hij pakt ballen, echt geloof me, dat is bijna onmogelijk.” CLEAN SHEETS Zelf keept Harreman in het nieuwe voetbalseizoen bij OVV in Oostvoorne. “Ik woon in Oostvoorne en loop binnen vijf minuten naar de club.” Toen de kans zich voordeed om bij OVV keeper te worden, twijfelde hij niet, ondanks een mooie tijd bij Hekelingen. “Ik heb echt een fantastisch jaar gehad bij Hekelingen. In de vierde klasse. We eindigden als achtste, eigenlijk te laag, maar we hadden wel de minst gepasseerde defensie van de competitie. Voor mij als keeper leuk, daar doe je het ook voor. Voor clean sheets. Maar het was sowieso een mooi jaar met leuke teamgenoten.” Verlaten doet Harreman Hekelingen niet, ondanks zijn overstap naar OVV. Op het complex van de vierdeklasser geeft de doelman zelf iedere zondag keeperstraining. Aan jongeren van 8 tot en met 21 jaar. “Ik heb vroeger zelf keeperstraining gehad van Merrick Leijnse. Een geweldige trainer. Na een tijdje had hij iemand nodig om training te geven, dat deed ik toen. Dat vond ik heel leuk. Ik heb een periode bij Merrick keeperstraining gegeven, maar wilde het daarna echt voor mezelf gaan doen. Inmiddels train ik, samen met twee vrienden die ik dienst heb, tientallen jonge keepers op zondagochtend. Een aantal van hen heeft al een mooie stap gemaakt, het is leuk om daaraan bij te dragen. Dat blijf ik doen bij Hekelingen. Het is een wisselwerking, want ik ben inmiddels ook sponsor van Hekelingen.” VEEL WEG Harreman reist, met zijn onmisbare vrienden die hem assisteren, het hele land af om video’s te maken voor social media. “En dan is het vaak: die keeper kan dan en dan, dus dan moet je er ook zijn. Plannen is heel lastig. Je bent afhankelijk van de clubs. Dat betekent ook wat voor mijn eigen keeperscarrière. Ik ben veel weg en bepaal vaak niet wanneer. Veel hoger spelen is voor mij lastig, maar dat vind ik ook niet heel belangrijk. Als ik op zaterdag speel, wil ik plezier hebben. Lekker in het doel staan. Dat plezier heb ik bij Hekelingen vorig seizoen echt gehad en ik verwacht ik ook terug te vinden bij OVV. Ik woon nu in Oostvoorne, maar heel goed ken ik de club niet zeg ik eerlijk. Ik ben opgegroeid in Spijkenisse. Natuurlijk speelde ik in de jeugd weleens tegen OVV, maar dat is het wel. Ik laat me graag verrassen.” “Ik ben ontzettend dankbaar dat ik kan doen wat ik doe”, vervolgt Harreman, oud-keeper van Alexandria ’66, Hekelingen, Simonshaven, SCO ’63, het Duitse FC Gievenbeck (toen hij een jaar in Duitsland studeerde), Abbenbroek en SC Botlek. “En ik leer er zelf ontzettend veel van. Unnerstall van FC Twente maakte op mij heel veel indruk. Als je met zulke jongens traint, neem je die ervaring zelf weer mee het veld op. Als keeper, maar ook als keeperstrainer. Je wordt er zelf alleen maar beter van. Elke keeper is een mengeling van de keeperstrainers waarmee hij heeft gewerkt.” De klap kwam begin juni hard aan bij FC Vlotbrug. Debbie van Duin (43), een echte clubvrouw, overleed op veel te jonge leeftijd. Ze was al enige tijd ziek. “Iedereen op de club kende haar”, zegt voorzitter Alexander van den Wijngaarden. “Ze was een van mijn beste vriendinnen. Haar afscheid was voor een groot deel bij FC Vlotbrug. Dat is wat ze wilde. Het was heel mooi.” Alexander van den Wijngaarden: ‘FC Vlotbrug is echt bijzonder’ Van Duin zat jaren in het bestuur van de Hellevoetse vereniging en beheerde de kantine. “Dit was haar tweede thuis. Haar kist stond bij haar afscheid op de middenstip van het veld. Heel indrukwekkend. Er waren 200 mensen aanwezig. Dat tekent FC Vlotbrug. Daar zijn we heel dankbaar voor. Er was een erehaag, fakkels, en een minuut stilte. Het afscheid was prachtig en na de uitvaart deden we nog een borrel en hapje op de club. Ook dat wilde Debbie. Het zijn altijd momenten dat je gaat relativeren. Wat echt belangrijk is in het leven.” Sportief heeft FC Vlotbrug een vrij beroerd seizoen achter de rug in de vijfde klasse. “Daar baalden we allemaal van, maar na dit alles ben je dat snel weer vergeten. We gaan een prachtig mens missen. Want dat was Debbie. De eensgezindheid, de massale opkomst, met 200 mensen, dat kan alleen bij FC Vlotbrug. Dat gevoel hebben wij altijd. Deze club is bijzonder. Echt waar.” FC VLOTBRUG-HART Van Duin had een FC Vlotbrug-hart. En zo zijn er meer op het Schelpenpad. “Het is heel lastig uitleggen wat dat gevoel is”, vertelt Van den Wijngaarden. “Ik geef een voorbeeld. Op de uitvaart van Debbie hield ik een toespraak. Debbie en ik hadden eerder eens onze bestuursfuncties neergelegd. Binnen een minuut hadden we spijt. Zo diep zit FC Vlotbrug. De gezelligheid, de sfeer, het familiegevoel. Dat FC Vlotbrug-hart klopt. We vinden de vereniging heel belangrijk. We willen sportief presteren, maar die gezelligheid is het allerbelangrijkste. De saamhorigheid.” NIEUWE TRAINERS Het neemt niet weg dat Van den Wijngaarden – en met hem heel FC Vlotbrug – hoopt dat er snel sportief betere tijden aanbreken. “We hebben twee nieuwe trainers, Dennis en Robin Bredius. Jongens met een verleden bij FC Vlotbrug. In het afgelopen seizoen zaten ze bij Stellendam, dat deden ze heel goed. Met de Bredius-broers hopen we de weg omhoog weer in te slaan. We denken dat dat mogelijk is. En het is nodig, na het afgelopen seizoen en de twee degradaties in de jaren ervoor. We gaan flink verjongen en verwelkomen een flink aantal nieuwe spelers. Zeker twaalf. En ook vanuit de jeugd komen spelers door. Dat ziet er goed uit”, denkt Van den Wijngaarden. “We gaan er niet vanuit dat we kampioen worden, maar we willen wel weer leuk meedoen. Niet onderaan bungelen.” JEUGDAFDELING GROEIT FC Vlotbrug is een bloeiende vereniging met ruim 650 leden. “Onze jeugdafdeling groeit. Bij de senioren is het al jaren stabiel. Zeker bij de jonge jeugd hebben we aanwas. Uiteindelijk moeten we zaaien, voor de doorstroming. Dat willen we graag. Op een bepaalde leeftijd is het lastig om jeugd voor de club te behouden, maar daar doen we wel alles aan. En dan kom ik toch weer terug op die gezelligheid van FC Vlotbrug. Op die manier bind je mensen langer aan je vereniging. Ze kunnen bij ons altijd rondlopen. We organiseren dingen, ook voor oudere jeugd. En wat we heel mooi vinden is dat we in het nieuwe seizoen twee JO19-teams hebben. Van nul naar twee. Dat is mooi. Het betekent ook dat we iets goed doen. Het goede contact tussen de jeugd- en seniorencoordinatoren werpt vruchten af. Voor de doorgroei. Niet alleen voor het eerste team, maar ook voor het tweede, derde, vierde of vijfde.” Van den Wijngaarden heeft er bijna een jaar als voorzitter op zitten bij FC Vlotbrug. “En ik was al drie jaar jeugdvoorzitter. Het is heel leuk om te doen. Zeker als je de juiste mensen om je heen hebt.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=