15 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Walking Football wordt steeds populairder. Ook bij GHVV ’13 zijn ze vorig jaar gestart met deze nieuwe voetbalvorm. “Ik wist dat aardig wat mensen het er al over hadden, maar het was er nog niet van gekomen om een afdeling op te starten. Tot vorig jaar. Het leek mij een mooi moment om met Walking Football te beginnen”, zegt initiatiefnemer Martin de Groot. Walking Football bij GHVV ’13: ‘Ingewikkelder dan normale voetbal’ De KNVB bedacht deze voetbalvorm om ook oudere mensen, van 65+, actief te houden op een voetbalveld. “Maar bij ons varieert de leeftijd juist van 45 tot en met 65 jaar. Ik weet dat de spelers bij andere clubs ook ouder zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Op een bepaalde leeftijd heb je geen zin meer in fors fysiek contact of slidings. Dan is Walking Football een hartstikke mooi alternatief”, vertelt De Groot. REGELS Nog even ter verduidelijking: Walking Football wordt in een wandeltempo gespeeld. “Rennen mag niet, snelwandelen wel. Slidings maken mag ook niet en de bal mag niet boven heuphoogte komen. De wedstrijden worden gespeeld op een kwartveld met kleine doelen. Het is hartstikke leuk. Sterker nog, eigenlijk is het ingewikkelder dan het normale voetbal”, vindt De Groot. Hij legt uit waarom: “Je moet je echt aanpassen aan dit spelletje. Omdat je niet mag hardlopen en de bal laag moet blijven, moet je slimmer acteren. De bal moet sneller rond gaan en je moet zorgen dat je vrij komt te staan. Dat je slimmer moet spelen maakt het leuk. Maar het is wel gewoon voetbal, maar dan op een andere manier. En na afloop is het weer precies hetzelfde. De voetbalpraatjes in de kantine, gezellig een biertje nemen met z’n allen. Op die manier blijf je voetballend betrokken bij de vereniging en dat is heel belangrijk. De mensen die bij ons Walking Football spelen zijn allemaal vrijwilliger. Op een andere manier al betrokken bij de club. Het is toch fijn dat dat ook op veld nog kan.” GROEIEN GHVV ’13 is nog wel op zoek naar nieuwe Walking Football-spelers. “Eigenlijk speel je, volgens de echte regels, 6 tegen 6. Maar we hebben net te weinig spelers. Zo’n 10. We maken het veld daarom iets kleiner om het behapbaar te houden. Dus we willen zeker nog groeien naar minimaal twaalf spelers en een paar reserves. Er is altijd wel iemand die een keer niet kan.” WOENSDAGAVOND “We spelen elke woensdagavond, onderling tegen elkaar. In de toekomst willen we zeker wel vriendschappelijke wedstrijden spelen tegen andere clubs of een keer een toernooitje organiseren. Dat gaat er zeker wel van komen”, aldus De Groot, die al sinds de oprichting van GHVV ’13 bij de club betrokken. “En voor de fusie ben ik bestuurslid geweest van Bernisse en PFC. GHVV ’13 is een heel mooie club met een prachtige accommodatie. We groeien enorm met onze jeugdafdeling en waar het eerst twee gescheiden dorpen waren, zie je nu dat er door het voetbal een integratie plaats heeft gevonden. Dat is een mooie ontwikkeling.” Smith kan genieten van goede rechte lijn “Het is voor mij ook ontspanning. Dan sta ik op de middenstip van het veld op een doordeweekse ochtend, helemaal alleen, kijk ik om me heen en zie ik roofvogels of ganzen. Dat vind ik prachtig.” Dat zegt Marcel Smith (51), accommodatiebeheerder van OHVV. Al vele jaren loopt de oud-keeper rond bij de Oudenhoornse voetbalvereniging en bekleedde hij diverse functies. Smith was jeugdtrainer van het team van zijn zoon Tobias, trainer van het tweede elftal, hij stond zo nu en dan zelf nog als doelman onder de lat, en is al vele jaren accommodatiebeheerder aan de Eeweg, met nog drie mensen. “Ja, dat klinkt leuker misschien, accommodatiebeheerder, maar vroeger noemden we dat gewoon een terreinknecht”, lacht hij. “Bij OHVV voel ik me op mijn gemak.” BETAALD VOETBAL Smith heeft een mooie carrière achter de rug als speler van Nieuwenhoorn, SC Feyenoord, FC Dordrecht, Capelle, Nieuwenhoorn, Hellevoetsluis én OHVV. Hij rook aan het betaald voetbal – en speelde één officieel duel voor FC Dordrecht – en was jarenlang actief in de top van het amateurvoetbal. Zo’n 16 jaar geleden belandde Smith bij OHVV, waar zijn zoontje op 5-jarige leeftijd ging voetballen. “Via een vriendje kwam Tobias bij OHVV terecht. Ik kende de club natuurlijk wel, ik ging vroeger ook weleens kijken. In de periode van Adrie Poldervaart en Eddy de Regt. OHVV vond ik altijd heel leuk, klein, dorps, vriendelijk en gezellig. En toen Tobias daar ging voetballen voelde ik me ook direct huis. Je weet hoe dat gaat als je voetbalt of gevoetbald hebt, dan vragen ze je weleens om iets te doen. Dat is bij mij ook gebeurd. Ik liep eerst alleen als vader rond bij OHVV, toen ik nog bij Hellevoetsluis speelde, maar daarna werd ik spelend lid en veel meer.” DOOR WEER EN WIND Jarenlang vervulde Smith meerdere functies bij OHVV, maar de voormalig keeper gaat het wat rustiger aan doen. Minder voetballende inbreng. “Maar accommodatiebeheer blijf ik doen. Iemand moet het doen hè. Nee hoor, ik vind het leuk om te doen. We mogen bij OHVV echt onze handen dichtknijpen met de vrijwilligers die op de club rondlopen. Ik trek de lijnen van onze twee velden. Dat doe ik met veel plezier. Ook in de wintermaanden, door weer en wind. Ik kan genieten van een goede rechte lijn. Dan kijk ik achterom en denk ik: het is weer mooi gelukt. En laten we eerlijk zijn, het is belangrijk dat iemand het doet. Zonder die lijnen wordt voetballen lastig. Je kunt roepen dat het moet gebeuren, of je doet het gewoon zelf.” ALLEEN OP DE CLUB Elke week trekt Smith de lijnen van de twee velden op het sportpark van OHVV. “Tot twee jaar geleden was dat wel echt gepriegel. Moest je een touwtje spannen van de ene naar de andere kant van het veld. Sinds twee jaar zet een bedrijf met een apparaat de lijnen uit, maar die lijnen moeten wel zichtbaar blijven. Dat doe ik. Kalk verdwijnt snel, zeker met slecht weer, of als er gemaaid moet worden. Vaak doe ik het op dinsdagochtend. Dan ben ik helemaal alleen op de club. Ik doe het hek open en sluit de boel weer af. OHVV is een kleine vereniging, het wemelt daar niet iedere dag van de mensen. Voor mij is het ontspanning. Het complex ligt prachtig, in de polder. Je ziet van alles voorbij komen. Dat neem ik wel in me op. Na ongeveer anderhalf uur ben ik klaar en ga ik weer naar huis. Voetballer zijn was leuk, maar ik haal net zoveel plezier uit vrijwilligerswerk.” Rust vindt Smith bij OHVV, toch houdt hij ook van drukte en volle stadions. “Ik heb al jaren een seizoenkaart van Sparta, samen met mijn zoon en dochter. We zitten op de Denis Neville-tribune, tegen de harde kern aan. Er niet middenin, maar aan de zijkant. Je krijgt de sfeer wel goed mee. Ook daar kan ik van genieten. Sparta is een gemoedelijke club, ik voel me daar op mijn gemak.” 0294832.pdf 1 11-6-2024 13:44:06
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=