R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 5 0181 - 21 24 34 0294695.pdf 1 13-12-2023 12:30:43 Witgoed Repareer . Service 0294874.pdf 1 13-12-2023 12:37:17 Na een tegenvallende eerste seizoenshelft, moeten ze bij derdeklasser Rozenburg in het restant van de competitie nog flink aan de bak. Toch maakt de achttienjarige Sam Jongejan zich voorlopig nog geen zorgen om mogelijke degradatie. “Het gat is best groot, maar ik heb nog steeds vertrouwen dat we het om kunnen draaien.” Het begon jaren geleden ooit als traditioneel zaaltoernooi, maar is inmiddels verworven tot een compleet evenement. Want het Kerstballentoernooi van Rozenburg, is sinds drie seizoenen veel meer dan alleen voetbal, vertelt Bert van der Vecht. “Naast natuurlijk de wedstrijden, hebben we nu ook muziek en spelletjes op de Playstation.” Rozenburg moet nog flink aan de bak ‘Je bent meer dan een voetbalvereniging’ En dat het gat best groot is, leert een blik op de ranglijst al snel. Met slechts vijf punten en een dertiende plaats, is de achterstand op een veilige plek flink opgelopen. Zeven punten om precies te zijn. “We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden, maar dat we zo ver onderaan zouden staan, had ik niet zien aankomen.” Want als één na laatste, moet er na de winterstop flink wat gaan gebeuren. “De eerste seizoenshelft was slechter dan gedacht, nu moeten we er alles aan doen om van die onderste plekken af te komen.” HOGER TEMPO Al weet Jongejan, dat het een flinke uitdaging gaat worden. “We hebben eigenlijk een heel nieuw elftal, met veel nieuwe spelers. Jongens die voor het eerste of misschien tweede seizoen bij de senioren voetballen. De ervaring zijn we wel een bétje kwijt.” Eén van de redenen voor het beperkte aantal punten, zo denkt de jongeling. “Er zijn nu zeker nog spelers met ervaring, maar in vergelijking met vorige jaren wel minder. Die kwaliteit en ervaring mis je.” Ook bij hem. “Dit is mijn eerste seizoen. Het bevalt goed, al is de overstap behoorlijk groot. Dat verschil merk je enorm.” Aan wat vooral? “Het tempo ligt hoger en het is een stuk meer fysiek. In de jeugd kon je nog wel eens rustig een balletje ophalen en een keuze maken, hier zit er dan meteen iemand kort op je. Je moet sneller handelen.” Toch lukt Jongejan dat ondertussen steeds vaker. “Er zijn nog wel dingetjes waar ik aan moet wennen, maar het gaat al beter dan in het begin van het seizoen.” De middenvelder kan dan ook tevreden zijn. “Ik heb heel veel minuten gemaakt, dus dat is mooi. Over het algemeen heb ik een prima eerste seizoenshelft gespeeld. Gewoon een voldoende.” Bij een club die Jongejan ondertussen maar al te goed kent. “Ik ben bij Rozenburg begonnen in de F2000, daarna ga je hier naar de F’jes.” Ergens anders, speelde de tiener nooit. “Het is lekker dichtbij en ik zat altijd in de selectieteams. Dus speelde je met vrienden op een mooi niveau. Ik had eigenlijk geen reden om weg te gaan.” RUST HOUDEN Om dat mooie niveau ook nu bij het eerste te kunnen handhaven, moeten ze dus nog aan de bak. De basis daarvoor werd begin januari gelegd tijdens het trainingskamp in het Spaanse Benidorm. “We willen in die derde klasse blijven! Wat er dan beter moet? Vooral minder slordige fouten maken. In veel wedstrijden krijgen we weinig kansen tegen, maar door foutjes verlies je dan alsnog. Dat heb ik zelf ook een keer gehad. Daardoor geef je heel lullig doelpunten weg. Zulke dingen zijn gewoon zonde.” Steeds net aan verliezen, dat moet eruit. “Maar ook voetballend kan het nog beter. Omdat er te weinig beweging is, slaan we vaak het middenveld over en gaan we meteen voor de lange bal in de diepte. Daarin moeten we niet te snel de verkeerde keuzes maken.” Geldt ook voor Jongejan zelf, is hij kritisch. “Ik moet meer aan de bal komen. En als ik de bal dan heb, rust houden en daarna doorspelen. Niet te gehaast.” Toch beschikt de linkspoot op zijn leeftijd al over een hoop kwaliteiten. “Iemand met een sterk linkerbeen en goede passes. De laatste tijd heb ik geregeld op tien gespeeld, dan moest ik vooral ballen doorkoppen.” Al is hij naar eigen zeggen beter, met de bal aan zijn voet. “Ik heb eigenlijk heel mijn jeugd op acht gespeeld en één seizoen op zes. Het balletje ophalen bij de verdediging en dan passen. Naar de spits of in de diepte.” Wie weet kan de inwoner van Rozenburg zich ook op die positie, nog verder ontwikkelen. “Dan moet je, zeker bij de senioren, nog meer om je heen kijken voordat je de bal krijgt. Scannen en daarna sneller handelen.” Bij ‘zijn clubje’. “Mijn ambitie is om hier zo lang mogelijk in het eerste te spelen. Lekker op het fietsje. En ik kan het niveau nu soms nog niet helemaal bijbenen, dan kun je niet gaan nadenken over een stapje hoger. Eerst wat ervaring opdoen!” Dat terwijl het ooit dus begon, als zaaltoernooi voor de jeugd én senioren. “Ik ben in 1988 bij de club gekomen, toen was het toernooi er al. Eerst in De Rozet, maar die zaal is er niet meer.” En ook het nieuwe onderkomen, bleek eigenlijk geen optie. “Die prijzen waren gigantisch! Toen hebben we het een keer op ons eigen complex gedaan, met binnen- en buitenactiviteiten. Dat was zo’n succes, dat we het hebben voortgezet.” ALTERNATIEF Halverwege december, voor het derde jaar op rij dus. “Dit keer hadden we 29 teams, de nodige vrijwilligers en een FIFA-toernooi.” Allemaal dankzij een ietwat gelukkige samenloop van omstandigheden, zegt Van der Vecht (70). “Als het slecht weer is, moet je toch een alternatief hebben. Die activiteiten binnen sloegen de eerste editie zo aan, dat we dachten: Waarom niet allebei?” Want met de steun van de Vrienden van Sparta, is er veel mogelijk. “In principe subsidiëren die, sinds een jaar of elf, onze activiteit. Daar speelt Arie van Oudheusden een heel belangrijke rol in.” Een activiteit puur gericht op de eigen jeugd van de club. “Tot en met de JO13. We spelen zeven tegen zeven en de ouderen, helpen de jongere teams mee.” Het doet Van der Vecht als secretaris van de club vanzelfsprekend goed. “Ik zorg dat alles online komt, maak de hele dag foto’s en heb contact met Arie.” Want de organisatie is in goede handen, vertelt de inwoner van Rozenburg. “Met een mannetje of vier, vijf.” En dat gaat, steeds professioneler. “Inmiddels gebruiken we de app van ‘Tournify’, om alle uitslagen en standen bij te houden. Dit jaar hingen er ook drie grote schermen, als een soort proef. Dat willen we de komende edities graag verder uitwerken.” MAATSCHAPPELIJK Op het afgelopen Kerstballentoernooi, kijkt Van der Vecht opnieuw met veel tevredenheid terug. “Het was heel gemoedelijk en lekker druk. De hele kantine zat vol. Echt een geslaagde dag, los van het trieste weer.” Daar is de clubman, logischerwijs blij mee. “In deze tijd moet je meer dan een voetbalvereniging zijn. Dan ben je ook maatschappelijk betrokken. Daarom werken we bij Rozenburg samen met onder meer scholen, fysiopraktijken, Rotterdam Sportsupport en de Sportspullenbank.” En dat is niet voor niks. “Naar de toekomst toe, moet je op die manier zien te overleven. Dat zie je terug in het ledenaantal. Dan is het je plicht om dat soort dingen te doen.” Want Van der Vecht weet als oud-trainer maar al te goed: “Kinderen moeten kunnen sporten. Iedereen krijgt bij ons hetzelfde trainingspak, zodat er geen onderscheid is. We proberen zo de club onderdeel van de gemeenschap te laten zijn. Een soort tweede huiskamer.” Waar iedereen welkom is. “Die gezelligheid is leuk om voor elkaar te krijgen. Door signalen op te pikken en mee te bewegen met de maatschappelijke veranderingen. Zodat we ook in de toekomst voldoende sportaanbod hebben.” Wat dat betreft zit het bij Rozenburg wel goed. “We doen dit voor de jeugd, dat is onze drijfveer om door te gaan. Zolang dat enthousiasme er is, blijven we het gewoon doen. Verslapt de aandacht? Dan bedenken we gewoon weer een ander format. Dit hoort ondertussen zó bij onze vereniging, dat we er alles aan moeten doen om het voort te zetten!” Foto: Ruud Vermeer Foto: Bert van der Vecht
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=