11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Berns is er voor de jeugd én senioren Scheidsrechters regelen, kleedkamers indelen en op die manier alle wedstrijden in goede banen leiden. Het werk als wedstrijdsecretaris bij Hellevoetsluis is vrij breed. Maar gelukkig zijn de taken netjes verdeeld, aldus Erwin Berns. “Ik haal er veel voldoening uit, als alles weer goed verlopen is.” Hij speelde voor Jong RKC Waalwijk, ging op stage bij verschillende profclubs, maar stopte niet veel later met voetballen. Gelukkig heeft Tim van der Lijn het plezier in het spelletje in het shirt van Hellevoetsluis weer helemaal teruggevonden en dus is de linkshalf bezig aan een soort tweede jeugd. “Die speler begin ik weer te worden.” ‘Die speler begin ik weer te worden’ Evertsenplein 94, Hellevoetsluis | 0181-321820 0295830.pdf 1 17-1-2024 15:42:29 En met alles, bedoelt de 50-jarige Berns eigenlijk ook wel echt alles. Want sinds november, is hij als wedstrijdsecretaris verantwoordelijk voor de jeugd én de senioren. “In oktober 2022 werd ik gevraagd om die functie voor de jongste teams in te vullen, maar we merkten al snel dat die twee toch wel veel met elkaar te maken hadden. Toen hebben we het breder getrokken. Dus sinds november vorig jaar is het eigenlijk gecombineerd.” GOEDE BAND Logischerwijs zit daar dan ook flink wat regelwerk bij. “Contact met tegenstanders om wedstrijden te verplaatsen, zorgen dat er een scheidsrechter aanwezig is, de velden inplannen en de kleedkamers verdelen. Dat gaat qua tijd met pieken en dalen. Vaak toch wel zo’n vier tot zes uur per week.” Want vooral het regelen van scheidsrechters, is soms een uitdaging. “Voor de teams vanaf de JO11, deel ik een scheidsrechter in. Dat is soms best lastig. Je bent afhankelijk van mensen die dat vrijwillig doen, dus daar probeer je ook vooral een goede band mee te houden en zuinig op te zijn.” Best een geregel, zo weet Berns inmiddels zelf. “We hebben een vaste groep vrijwilligers, maar je bent er altijd wel even mee bezig. De senioren regelen dat gelukkig zelf.” Toch bevalt het de inwoner van Hellevoetsluis tot nu toe allemaal prima. “Het is leuk om contact te hebben met andere mensen, van andere verenigingen. Maar ook met de KNVB. Dat verbreedt toch je horizon.” Iets wat Berns in het verleden sowieso al meer dan eens heeft gedaan. “Ik kom zelf oorspronkelijk uit de regio Delft, dus heb daar ook altijd gevoetbald. In 2012 ben ik naar ‘Hellevoet’ verhuisd.” LEUK TEAM Toen zijn zoontje zes jaar later lid werd van de plaatselijke voetbalvereniging, begon het balletje in eerste instantie nog niet meteen te rollen. “We hebben ook nog drie jaar in Zuidland gewoond. Hij heeft daar toentertijd gevoetbald en ik was actief als jeugdtrainer. Nu zijn we alweer een tijdje terug. Wat dat betreft heb ik toch de meeste binding met Hellevoetsluis.” En dat is niet voor niks. “Het is gewoon een gezellige vereniging. Het type mens dat hier ‘rondhobbelt’, spreekt me aan. Daardoor voel ik mij thuis.” Ook een tijdje als trainer van zijn zoontje bij de JO11-2 en de JO11-1. “Daar heb ik inmiddels een stapje terug gedaan, onder andere omdat ik het te druk kreeg als secretaris. Het geeft wat rust, dat ik mij daar niet meer druk om hoef te maken.” Want als algemeen bestuurslid, heeft Berns genoeg om zich wél druk over te maken. “Het is mooi om op bestuurlijk niveau mee te denken en de club verder te helpen. We hebben binnen het bestuur én de jeugdcommissie, ook een ontzettend leuk team.” Bij de sport, die in zijn hart zit. “Ik heb het natuurlijk zelf altijd gedaan, dan wil je graag iets met voetbal blijven doen. Deze functie leek me wel wat. Dingen organiseren en op die manier een steentje bijdragen.” Ook richting de toekomst. “Het ontbreekt ons soms een beetje aan ruimte. Met de kleedkamers kom je dan bij het indelen wel eens in de knel. Daardoor heb je vaak dubbele bezetting. Uitbreiding zou dan ook wenselijk zijn.” Met hem zoveel mogelijk langs de lijn. “Juist om die binding te krijgen!” De Schoof 180 (078) 711 10 00 De Hypotheker Hellevoetsluis | T: 0181 391 291 De Hypotheker Brielle | T: 0181 391 298 0208075.pdf 1 20-4-2018 13:21:07 De flegmatieke linkspoot weet het nog goed. Zo ongeveer rond corona. “Het plezier werd minder en ik kreeg het druk met werk. Eigenlijk lag daar meer de focus op. En we speelden natuurlijk ook geen wedstrijden, het was alleen trainen.” Een combinatie van dus. “Als ik naar de training ging, was dat meer met irritaties dan zin.” De nu 27-jarige Van der Lijn besloot, inmiddels een aantal seizoenen geleden, dan ook te stoppen. Tot zijn vader, trainer bij het tweede van Nieuwenhoorn, hem wist over te halen. “Die bleef aandringen, toen heb ik het daar maar weer opgepakt. In anderhalf jaar, zijn we uiteindelijk twee keer gepromoveerd.” FITTER Een mooie tijd en mede daardoor, begon het vlammetje bij Van der Lijn toch weer langzaam te branden. “Ik wilde wel weer in een eerste elftal spelen, maar Nieuwenhoorn vierde divisie, die fitheid had ik nog niet...” Het werd uiteindelijk tweedeklasser Hellevoetsluis. “In het begin was het echt aanpoten, dan heb je wedstrijdminuten nodig. Nu begin ik weer fitter te worden.” En dus voelt hij zich sinds dit seizoen thuis in ‘Hellevoet’. “Met de mensen in het bestuur, de technische staf. Het is een open vereniging en alles staat goed. Met een leuk team.” En goede prestaties. “Er had nog wel meer dan die vierde plek ingezeten, maar dat zullen vast meer teams zeggen. We zijn snel een groep geworden, iedereen is fit en de trainer fanatiek.” De lat ligt dan ook hoog. “Het doel was wel om bovenin mee te doen. Als we dat vol blijven houden, komen er nog mooie wedstrijden aan.” Ook voor hem. “Ik ben fitter, dus het gaat weer een stuk makkelijker in het veld.” Op zijn favoriete positie. “Als linkshalf. Meer een man van de assists. De hoeken induiken, box-to-box en voor de goal komen. Zo’n speler was ik én begin ik weer te worden. Goed in de combinatie, een goede voorzet en snel als ik eenmaal op gang ben.” In een team dat zich steeds meer begint te vormen. “Het is een heel nieuwe ploeg. Voetballend zijn we enorm vooruitgegaan. Soms vergeten we nog wel eens dat we gewoon lekker moeten gaan voetballen. Bij vlagen ziet het er echt goed uit. En we scoren makkelijk.” GEEN SUCCES Het is voor Van der Lijn een nieuw hoofdstuk, in een toch al flink volgeschreven boek. “In de jeugd speelde ik altijd bij Spijkenisse, via Nieuwenhoorn, ben ik toen bij Jong RKC beland.” Een bijzondere periode, herinnert hij. “Na een aantal testwedstrijden, mocht ik komen. Zat ik daar, op een appartementje.” Een mooie kans, zou je zeggen. “Wat een beetje jammer was, de mensen die mij hadden gehaald, gingen dat seizoen weg. En mijn concurrent op mijn positie, was verder dan ik.” Verder dan wat invalbeurtjes bij de beloftes en wedstrijden voor de A1, kwam Van der Lijn dan ook niet. “Aan het einde van het jaar wilden ze niet verder. Daarna heb ik nog wel stages gehad bij Sparta en Cambuur, maar dat werd niks. Toen ben ik weer lekker naar een amateurclub gegaan.” Al werd Spijkenisse vervolgens ook niet echt een succesverhaal. “Na drie duels scheurde ik mijn kruisband. Eerst vier maanden opgetraind, maar bij de eerste wedstrijd zakte ik weer door die knie. Moest ik toch opereren, daarna waren we tien maanden verder.” Wat invalbeurtjes later, besloot Van der Lijn voor zijn geluk bij Nieuwenhoorn te gaan. “Ik wilde weer lekker minuten maken.” GEVOELIG De afsluiting van een gedenkwaardige periode. “RKC was echt een leuke tijd! De hele week bezig zijn met voetbal. Twee keer per dag trainen en alles was goed geregeld. Had ik profvoetballer kunnen worden? Aan de ene kant wel, al zat het qua blessures ook niet echt mee. Misschien als ik er nog meer voor had gedaan, maar ik hield ook wel van stappen en doen.” Heel groot, was de teleurstelling toentertijd dan ook niet. “Het was ook wel weer lekker om gewoon terug naar huis te gaan. Ik was zeventien jaar...” Zijn tweede jeugd bracht hem dit jaar uiteindelijk dus bij Hellevoetsluis. Lag die overstap van Nieuwenhoorn nog gevoelig? “Dat valt tegenwoordig wel mee, vooral bij de oudere garde speelt dat nog. De meesten begrepen het gelukkig goed.” En dus ligt de focus van de Expediteur weer lekker op het veld. “Ik vind het hier prima zo, hoef niet per se naar een andere club om hoger te spelen. Ons doel is om een periode te pakken en bovenin mee te draaien. Als dat lukt, ben ik blij!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=