VoetbalJournaal Voorne Putten, voorjaar 2023

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 9 De jeugd is terug bij Simonshaven Rondhuppelende jongetjes van zeven, acht, negen en tien jaar in het oranje en zwart op zaterdagmorgen. Lange tijd was dat beeld niet te zien bij Simonshaven, maar de dorpsclub heeft sinds de zomer van 2021 weer een jeugdtak. Jeroen Nieland (39) is trainer van de JO11 en ook trainerscoördinator bij de jeugd van Simonshaven. Hij vindt dat zelf een groot woord, zeker voor een club met drie competitieteams. “We zijn met een enthousiaste groep vrijwilligers, allemaal vaders. We doen het echt met elkaar. Die saamhorigheid past ook bij een kleine club als Simonshaven.” Simonshaven had jarenlang geen jeugdteams. “We hebben dat in het verleden wel gehad”, zegt Nieland, die als consulent werkzaam is in de energiesector. “We hebben ooit een periode zelfs een uitgebreide afdeling gehad met in iedere leeftijdsklasse een team. Dat is nu ook ons ideaalbeeld. We weten ook dat dat niet in één of twee jaar is gerealiseerd. Daar gaan misschien wel vijf of zes jaar overheen.” Simonshaven moest helemaal op ‘nul’ beginnen met de jeugd, want de jeugd die de club had, voetbalde in het tweede, derde of vierde en waren zestien jaar of ouder. “We zijn heel voorzichtig begonnen met de voetbalschool. In het begin hadden we een paar kinderen. Langzaam hebben we dat uitgebouwd.” De grootste klapper kwam in de zomer van 2021. Nederland zuchtte nog onder de coronapandemie, maar de enthousiaste vrijwilligers van Simonshaven staken de koppen bij elkaar met als doel het jeugdvoetbal bij de club nieuw leven in te blazen. “We hebben actief aan ledenwerving gedaan”, vertelt Nieland. “We hebben open dagen gehouden, vriendjesdagen en zijn gaan flyeren op de scholen in Spijkenisse. We hebben constant mensen aangesproken met de vraag of hun kinderen bij ons wilden voetballen.” Die actieve houding leverde Simonshaven veel nieuwe leden op. “Zeker twee teams”, weet Nieland. “Met de kinderen die uit de voetbalschool doorstroomde, konden we vorig seizoen drie teams in de competitie inschrijven, een JO7, JO8 en JO9. Ook dit seizoen hebben we weer meer kinderen en hebben we een JO9, JO10 en JO11. Het aantal teams is niet toegenomen, maar omdat we van de 6 tegen 6-cpmpetitie naar de acht tegen acht zijn gegaan, is het aantal spelertjes weer gegroeid. Ook hebben we een groepje van acht kinderen bij de voetbalschool lopen.” Nieland, die zelf ook bij Simonshaven speelde, maar een carrière in de selectie afgebroken zag door een loopbaan bij de Nederlandse defensie, traint en coacht zelf ook een team: de JO11. “Mijn zoontje speelt in dat team. Toen hij vier was, is hij begonnen bij Hekelingen. Hij is even gestopt geweest en bij Simonshaven weer gestart.” Rustig achterover leunen en wachten op nieuwe jeugd kan Simonshaven niet, zegt Nieland. “We zullen ons best moeten doen om de club op de kaart te houden. Dat betekent leuke dingen blijven organiseren en blijven flyers op de scholen. Als de JO11 JO12 of J)13 zullen we ook meer spelers nodig hebben, want je komt dan elf tegen elf te spelen.” Nieuwe jeugd binnenhalen is één, ze voor langere tijd binnenboord houden is twee. Nieland: “Die jongens moeten het hier naar hun zin hebben. Natuurlijk proberen we ze voetbalvaardigheden bij te brengen, maar plezier staat voorop.” Ryanne Mol maakt al jaren als trainster deel uit van de jeugdopleiding van VV Brielle. “Ik haal er veel voldoening uit om jongens verder te helpen in hun ontwikkeling.” Ryanne Mol verafschuwt de lange bal Uw schilder voor de zakelijke markt! Veerweg 38, 3231 CW Brielle | 06 - 53 795 275 | info@sterrenburgonderhoud.nl www.sterrenburgonderhoud.nl 0281706.pdf 1 10-2-2023 09:46:52 De Schoof 180 (078) 711 10 00 De Hypotheker Hellevoetsluis | T: 0181 391 291 De Hypotheker Brielle | T: 0181 391 298 0208075.pdf 1 20-4-2018 13:21:07 “Uit elkaar. Links, vooruit.” De commando’s volgen elkaar in snel tempo op. Tijdens een wedstrijd van de JO13-1 van Brielle geeft Mol rustig, maar duidelijk aanwijzingen aan haar pupillen in het veld. Wat opvalt is dat haar team zorgvuldig opbouwt, geen linie overslaat en goed in formatie speelt. Mol (35) is een aanhanger van de Hollandse school waarbij het systeem 4-3-3 heilig is. “Ik verafschuw de lange bal. Negen van de tien keer is ie net zo snel weer terug”, weet zij. Mol traint al jaren de hoogste teams, de afgelopen seizoenen had ze JO11, JO12 en nu dus voor het tweede jaar de JO13 onder haar hoede. “Ik ben al trainster vanaf het seizoen 2004/2005”, zegt Mol, die enkele jaren geleden haar UEFA C-oefenmeestersdiploma haalde. Voetbal zit bij Mol, die in het dagelijkse leven werkt in een revalidatiecentrum, in de genen. Ze was negen jaar toen ze lid werd van Nieuwenhoorn. “Ik heb jarenlang tussen de jongens gespeeld. Ik begon in de E8, maar werd al snel overgeheveld naar de E3. Ik heb daarna alle selectieteams doorlopen tot en met de B1. Daarna ben ik overgestapt naar het vrouwenvoetbal.” Ze was jarenlang bij de vrouwen van Wit R o o d W i t en na de fusie bij VV Brielle een toonaangevende speelsters binnen de lijnen. Nu voetbalt ze nog bij het dertig-plus team of beter gezegd voetbalde. Ze liep vorig jaar een zware knieblessure op. “Dat zou je net zien. Jarenlang heb ik niets gehad en nu, bij de 30-plus, zwaar geblesseerd.” Mol baalt omdat ze daardoor beperkt is om oefenvormen voor te doen bij de training bij de JO13-1. Over ‘haar’ elftal is ze vooral lovend. “Het zijn talentvolle jongens die altijd zin hebben om te trainen. Dat komt goed uit, want ik hou niet van een speeltuin.” Op de training, zo is de filosofie van Mol, moet gewerkt worden en het liefst flink. “Je bent niet voor niets het eerste elftal in de leeftijdsklasse. Uiteraard staat plezier voorop, maar dat kan prima gepaard gaan met veel inzet en motivatie.” De JO13-1 komt in de voorjaarscompetitie uit in de eerste klasse. Tot teleurstelling van Mol en haar spelers, die in de laatste fase voor de winterstop beslag legde op het kampioenschap in diezelfde eerste klasse. “Ik en met mij de jongens ging er vanuit dat kampioen automatisch promotie betekent. Niet dus. Voor de ontwikkeling van de jongens zou het goed zijn geweest als we in de hoofdklasse waren ingedeeld.” Komend seizoen wacht Mol een nieuwe uitdaging, want dan wordt ze trainster van de JO15-1. “Veel jongens heb ik al onder mijn hoede gehad. Het lijkt me interessant en vooral leerzaam om weer een oudere leeftijdsgroep te trainen”, aldus Mol, die Brielle betitelt als een fijne club. “Je krijgt veel vrijheid en je wordt altijd in je waarde gelaten. We hebben een leuke groep selectietrainers die voornamelijk bestaat uit mannen en waar ik als vrouw als volwaardig wordt aangezien.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=