13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Voor Suzanne Nieuwpoort zijn haar jongens heilig Suzanne Nieuwpoort is al jaren de grote en drijvende kracht achter de jeugdafdeling van OHVV. Ze traint de onder 10, onder 15 en de onder 19, die ze haar jongens noemt. “Ik doe alles voor ze.” Haar echtgenoot beaamt dat: “Kom niet aan haar jongens, want dan begint ze te grommen.” Peter HoekenMarcovanDiënbeginnennade zomer aaneennieuwhoofdstukals trainersduo. ‘Project’ Simonshaven wordt ingeruild voor dat van Abbenbroek. “Simonshaven is een geweldige club en dat is Abbenbroek ook.” Zielsverwanten beginnen aan nieuw hoofdstuk Vooral voor Van Diën (56) neemt de terugkeer bij Abbenbroek enige emoties met zich mee. Hij noemt zichzelf een kind van de club. “Ik ben dit jaar vijftig jaar lid, ben dertien jaar coach van het tweede geweest en dertien seizoenen van het eerste elftal. ben veertig jaar jeugdbestuurder geweest, waarvan vijftien als voorzitter en clubscheidsrechter. heb 28 jaar in het hoofdbestuur gezeten, waarvan jarenlang als bestuurslid technische zaken. Je kan wel zeggen dat ik er een groot verleden heb.” Van Diën, die op papier assistent-trainer is, werkte al eerder samen met Peter Hoek bij Abbenbroek, Dat was een samenwerking die tot promotie naar de derde klasse leidde. Toen Hoek vier jaar geleden bij Simonshaven aan de slag ging, kwam het tot een hereniging met Van Diën, die op dat moment zijn taken bij Abbenbroek had neergelegd. “We kunnen lezen en schrijven met elkaar”, zegt Hoek (60). “We zijn echte zielsverwanten. Het komt regelmatig voor dat we elkaar op precies hetzelfde moment proberen te bellen, haha. En als we afzondering van elkaar een opstelling maken, zit er geen of hooguit op één plaats verschil in. We hebben dezelfde visie en kunnen blindelings op elkaar vertrouwen.” Van Diën en Hoek slaagden er de afgelopen jaar in wat moois op te bouwen bij Simonshaven. Van een gemankeerd eerste elftal, met amper voldoende spelers, wisten zij een bruisende selectie te maken. “In ons tweede seizoen hebben we een enorme kwaliteitsinjectie gehad”, vertelt Hoek. “Maar spelers binnen halen is één, spelers behouden is veel lastiger.” Het trainersduo werkte aan eenheid en discipline in het veld met spelers die passen in de cultuur bij Simonshaven. “Nette jongens”, aldus Hoek. “We waren deze winter op trainingskamp in Torremolinos. Toen de hoteleigenaren ons zagen aankomen, dachten ze: oh jee, weer een voetbalploeg die de brandblussers in de gang gaat leegspuiten. Maar deze gasten halen dat echt niet in hun hoofd. Misschien dat we daardoor in het veld soms dat brutale missen, maar dat is dan maar zo.” Het koppel hoopt uiteraard met een prijs afscheid te nemen van Simonshaven in de vijfde klasse. Van Diën: “We zijn met SCO, Melissant en Pernis in de race voor het kampioenschap. We zullen zien wie het het langste volhoudt.” Uit ervaring weten ze dat Simonshaven en Abbenbroek in veel opzichten op elkaar lijken. Het zijn kleine clubs die draaien op gezelligheid en een vaste groep vrijwilligers. “Simonshaven heeft een selectie met een eerste en tweede elftal, Abbenbroek heeft dat niet, maar is daarentegen voetballend weer verder”, laat Van Diën weten. “We hebben nog niet gesproken met de spelers. Dat komt later wel. Al onze aandacht gaat nu uit naar Simonshaven.” Over één ding heeft Van Diën wel zijn zegje gedaan bij zijn nieuwe, oude club: de sokken van Robey. “Ik heb gezegd dat eigen Abbenbroek-sokken terug moeten. De Sparta-sokken, die geblokte. De sokken zijn nu rood met een wit randje.” Hoek zal zich bij Abbenbroek niet alleen verdienstelijk maken als trainer, maar ook als striptekenaar. Bij Simonshaven produceert hij elke week een striptekening over een gebeurtenis. “Hopelijk wordt de laatste een kampioens- of promotiestrip van het elftal.” Het is het weekeinde van het carnaval en het vo e t b a l l e v e n staat stil, maar niet bij OHVV. Op het knusse complex van de Oudenhoornse club heeft Nieuwpoort (52) een onderlinge oefenwedstrijd geregeld voor de spelers van de JO19. “We spelen tien tegen tien, twee keer vijfenveertig minuten. Dat gaat niet op halve, maar op hele kracht”, verzekert ze. Als team blauw een wat lauwe warming-up doet, wijst ze de spelers op team geel, die een gelikte voorbereiding aan het doen is. “Hup jongens, even gas er bij.” Van de kantjes eraf lopen, houdt Nieuwpoort niet. “Ze mogen bij mij alles, vooral lol hebben, maar eenmaal in het veld moet er gewerkt worden.” En dan vooral voor elkaar, want Nieuwpoort hamert op teamwork. “Samen bereik je veel meer dan één.” Haar zoon is keeper van het elftal, dat al jaren samen voetbalt. “Ze kennen elkaar al jaren. Een aantal studeert, maar ook die jongens blijven plakken. Als ze vanwege studie niet kunnen trainen, stellen we ze op zaterdag gewoon op. Ik heb 25 jongens. Een paar spelers erbij en je kan er twee teams van maken, maar omdat dit één grote vriendengroep is, moet je dat juist niet doen.” En uiteraard heeft ze regels die iedereen moet naleven. “Ze zitten op een leeftijd waar ze zelf natuurlijk ook een verantwoordelijkheid hebben. Op dat vlak zit ik er minder streng in, maar ik ben wel fanatiek in de goede omgang met elkaar. Er wordt met elkaar gelachen, een dolletje helemaal prima, maar er wordt niemand uitgelachen vanwege een slechte actie op de training of op het veld.” Nieuwpoort vertelt dat ze al op jonge leeftijd gek was op voetbal. De aan de Beatrixstraat geboren Oudenhoornse wilde maar wat graag lid worden van OHVV. “Dat meisjes in die tijd voetbalden was niet iets gewoons en OHVV had ook geen meisjes”, zegt ze. Grinnikend: “Inmiddels heb ik al acht jaar een KNVB-lidmaatschapsnummer. Is het me toch gelukt om lid te worden van OHVV.” Bij de kleine club uit Oudenhoorn is zij de drijvende kracht achter de jeugdafdeling. Ze legde de basis voor het huidige onder 10-elftal en traint dat elftal ook en kreeg daarbij hulp van voetbalmoeder Jantine Vaandeldrager. Ook de onder 15 heeft ze onder haar hoede. “We hebben dat team helaas dit seizoen niet kunnen inschrijven voor de competitie. We hadden er net genoeg toen in de zomer vier spelers naar andere clubs zijn vertrokken. Nu trainen we alleen. We hopen voor komend seizoen weer een compleet elftal samen te stellen.” Zoals ze ook hoopt dat de nieuwe wijk Akkerlande de club nieuwe aanwas oplevert, want de vergrijzing van Oudenhoorn heeft ervoor gezorgd dat de vijver waar jeugd uit te vissen is behoorlijk leeg is. “Er worden flink wat nieuwe woningen gebouwd. Dat zorgt voor doorstroming en de komst van jonge gezinnen met kinderen. We hopen daar voor het komend seizoen al de vruchten van te plukken en een elftalletje voor de allerjongste jeugd bij elkaar te krijgen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=