VoetbalJournaal Vlaardingen/Maassluis, najaar 2023

9 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Op zoek naar een baan die bij je past? De Schoof 180 (078) 711 10 00 alburg 6 (078) 612 22 22 Hypotheker Maassluis Wagenstraat 31-33 | 3142 CR Maassluis | 010-5900083 Hypotheker Naaldwijk Molenstraat 37 | 2671 EW Naaldwijk | 0174-266367 0224166.pdf 1 28-1-2019 16:52:03 Ilja Groen is trots op VDL-familie Ilja Groen is zijn derde jaar als voorzitter van VDL ingegaan. En wat hem betreft blijft de club, die zichzelf graag omschrijft als familievereniging, zich ontwikkelen. “Maar niets gaat vanzelf, hé.” Oud en nieuw vierde de 45-jarige Groen met vrouw en dochter over de grens in een aantrekkelijk vakantiepark. Even weg van de hectiek en weg uit de drukte. Want naast voorzitter van VDL is Groen in zijn werkzame leven een druk bezet ondernemer die jaren geleden een succesvol bedrijf, dat in brandveiligheid doet, opzette. Zijn band met VDL is lang en hecht en daarom ook volgde hij in december 2021 Arie Herlaar op als voorzitter. “Mijn vader Bert heeft jarenlang in het eerste elftal gekeept op de zaterdag en zondag”, vertelt de 45-jarige voorzitter. Zelf heb ik jarenlang bij Spijkenisse gekeept, daar waren wij met onze ouders naar toe verhuisd. Toen we in Maassluis zijn gaan wonen, ben ik gaan voetballen in het vierde elftal. Dat was een bijzonder elftal. Ik weet nog goed dat ik mij voor mijn eerste training meldde op donderdag. Er was niemand. Bleek dat ze dat al jaren niet deden.” Zijn oom Jan keepte verdedigde na zijn vader ook jarenlang het doel van VDL 1. En ook de nieuwe generatie van de familie voetbalt. “Desiré Groen, die sinds enige tijd in het bestuur zit, is mijn nichtje.” Voordat hij voorzitter was, kwam Groen al regelmatig op de club. “We zijn al heel wat jaartjes sponsor. Ik kwam regelmatig kijken naar wedstrijden. Toen ze mij vroegen als voorzitter beschouwde ik dat als een eer. Ik zie dat VDL in veel opzichten nog steeds dezelfde club is als pakweg dertig jaar geleden. Vrijwilligers hebben VDL gemaakt zoals we nu zijn. Dat karakter moeten we beschermen en aan de andere kant moeten we ook mee in onze tijd.” De uitstraling van een vriendelijke, familiaire club heeft VDL geen windeieren gelegd. Het ledental is gegroeid naar 750. Die schaalvergroting neemt ook uitdagingen met zich mee, zoals Groen het noemt. “Ik ben enorm trots hoe we alles binnen de club met vrijwilligers alles georganiseerd hebben. We zijn ook enorm trots op de grote meisjesafdeling, die volledig is geworteld binnen de clubcultuur. We hebben daarnaast een prachtige accommodatie waar door de onderhoudsploeg het hele jaar hard aan gewerkt wordt.” Toch leven er ook wensen bij de voorzitter en het bestuur. “We zouden graag ons clubgebouw willen vernieuwen. Een ruimere bar, ruimere keuken. Maar je kan je geld maar één keer uitgeven. Hij kreeg zelf pas op zijn 24ste zijn eerste keeperstraining. Arno van de Woestijne moest het keepersvak bij VDL vooral zelf ontdekken. Anno 2024 leidt hij de keepers voor de selectie op. “De potentie is groot.” VDL is in de familie Van de Woestijne wat de klok slaat. Op zaterdag wordt pa (48) bij thuis- en uitwedstrijden van VDL 1 altijd omringd door vrouwlief en zijn jongste dochter. “Mijn jongste dochter keept in het tweede vrouwenelftal, mijn oudste dochter heeft ook gevoetbald bij VDL, maar kreeg al heel snel het advies om te stoppen. Ze scheurde op haar veertiende haar enkelbanden en meniscus. Die knieën zijn wel een familiedingetje.” Steeds terugkerende knieproblemen verhinderde Van de Woestijne zelf echter niet om een behoorlijke staat van dienst op te bouwen als doelman in de VDL-selectie. “Als je bij VDL vraagt wie de beste keeper is geweest van de club zullen ze mij zeker niet als eerste noemen”, zegt hij. “Eerder een John van der Meij en Tim Teerlink. Ik kijk zelf tevreden terug op mijn periode in de selectie. Ik heb alles bij elkaar toch zo’n honderdvijftig wedstrijden in het eerste gespeeld, totdat ik op mijn 32ste moest stoppen omdat mijn knieën echt aan gort waren.” Van de Woestijne kreeg de basisplaats in VDL 1 zelden cadeau. “Het is meermaals gebeurd dat er een nieuwe trainer kwam die ook een nieuwe keeper meenam. Uiteindelijk eindigde ik tussen de palen. Ik vond het ook nooit erg om in het tweede te spelen. Op de training liet ik zien dat ik de beste was en daardoor kon de trainer niet meer om mij heen.” Toen hij was gestopt, ging hij zich al snel ontfermen over de talentvolle keepers bij zijn club. “Ik ben een jaar vertegenwoordiger geweest van de selectie in het bestuur, maar dat was niks voor mij. Laat mij maar lekker mijn gang gaan met de keepers. Ik heb eerst de jeugd gedaan en later zijn daar de selectiekeepers bijgekomen. Inmiddels train ik de selectie al een jaar of negen.” Daar was hij een paar jaar geleden bijna mee gestopt. “Ik werkte op booreilanden en dat was zeer onregelmatig. Daardoor miste ik zeker vier van de tien trainingen. Ik vond dat niet eerlijk ten opzichte van de keepers, dat ik serieus heb ik overwogen om te stoppen. Een paar jaar geleden heb ik echter een andere baan gekregen en daardoor kan ik er altijd zijn.” Van de Woestijne traint op dinsdag de drie selectiekeepers Sjors de Bruijn, Marcel Scheick en Ruben Valstar. “We zitten dit seizoen gelukkig wat beter in de keepers. We hebben jaren van grote keepersproblemen gehad. Vorig seizoen nog heb ik zelf een wedstrijd onder de lat gestaan bij het tweede en een keer bij het eerste op de bank gezeten. Dit seizoen heb ik ook één wedstrijd op de bank gezeten, maar dat kwam meer door een samenloop van omstandigheden. Marcel is deze zomer min of meer komen aanwaaien. Hij is 33, had een paar jaar niet gekeept, maar heeft wel een serieuze achtergrond. Hij werkte echter in de continue-dienst. Dat laatste zorgt er ook voor dat hij minder geschikt is voor het eerste elftal.” Van de Woestijne laat VDL-keepers groeien De jonge Sjors de Bruijn (21) maakt dit seizoen volgens Van de Woestijne een betrouwbare indruk. “Hij heeft alle facetten van het keepen redelijk goed onder de knie. Hij keept pas een jaar of vier, vijf en was daarvoor voetballer. Dat zie je in zijn meevoetballen terug. Daarnaast is hij sterk in de lucht en zijn spelhervattingen zijn meer dan uitstekend. Hij legt de bal zo bij spelers op de stropdas.” Sinds drie maanden zijn ook vier talentvolle jeugdkeepers aangesloten bij de keeperstraining van de Van de Woestijne. “Stuk voor stuk jongens die erg leergierig zijn. Ik vind het belangrijk dat een keeper goed coacht, maar ook bravoure heeft. Zo van ‘daar staat iemand’.” Voorlopig liggen de prioriteiten op het voetbal.” Daarmee doelt hij op de komst van een derde kunstgrasveld. “We hebben nog één veld met natuurgras. Leuk voor mensen die daarvan houden, maar voor ons als club niet praktisch. Om iedereen genoeg trainingsfaciliteiten te geven hebben we een derde kunstgrasveld hard nodig. met al die regen de afgelopen periode kunnen we niet of nauwelijks gebruik maken van dat veld.” En dan zijn er nog de sportieve wensen. De degradatie naar de vierde klasse van het eerste elftal ligt nog vers in het geheugen. “Totaal onnodig”, beschrijft de voorzitter de degradatie. “We hebben vorig seizoen zó veel blessures gehad… dat was niet normaal meer. We maakten aan het einde nog een geweldige serie met acht overwinningen. We wonnen daarmee de laatste periodetitel nog, maar dat was niks waard doordat we degradeerden. Hoe bizar kan het zijn.” Groen is echter vol vertrouwen dat VDL 1 snel het verloren terrein goedmaakt. “Alles is er op gericht te promoveren.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=