VoetbalJournaal Vlaardingen/Maassluis, najaar 2023

17 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Op zoek naar een baan die bij je past? Hij wil zijn vader graag overtreffen als het gaat om aantal dienstjaren in de hoofdmacht van MVV’27. In dat geval heeft Dennis Louter (25) nog een aantal jaren te gaan. “Die twaalf jaar ga ik halen.” Na 53 jaar rond te hebben gelopen in allerlei functies bij MVV’27, vond John Emmerig (65) eind vorig jaar de tijd rijp om zich beschikbaar te stellen als voorzitter van de Maaslandse club. “Ik hou van de warmte van deze club.” Aanvaller Louter gedijt bij vrije rol John Emmerig wil MVV’27 ‘warm’ houden Een paar dagen na de 0-0 tegen OVV komt er een grote zucht uit de mond van Louter. Dat zijn elftal niet aan klantenbinding heeft gedaan is nog zachtjes uitgedrukt volgens de aanvaller, die zelf ook stempel op de wedstrijd kon drukken. “We waren zwak aan de bal. De meeste jongens hadden een offday. Zulke wedstrijden zitten er wel eens tussen. Als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest. Zo’n wedstrijd was het.” Een dag na de wedstrijd hing hij met trainer Hakan Cupur aan de lijn om te kijken waarom het niet liep. “We sparren veel”, zegt Louter. “Ik vind het heerlijk om te praten over voetbal en tactiek. Ik heb altijd mijn mondje klaar. Dat weten ze ook op de club. Ik ben kritisch, maar niet té. Ik vind dat ik als ervaren speler moet helpen om als team beter te worden.” Als speler in het veld gedijt hij vooral bij een vrije rol. Die vrijheid krijgt hij van zijn trainer, die hem als een ‘voetbalintelligente speler’ beschrijft. “Ik speel officieel als linksbuiten, maar ben geen linksbuiten die, zo gezegd, aan de zijlijn is geplakt. Ik wil graag de bal hebben. En als ik die niet krijg ga ik naar die bal op zoek. Mijn medespelers weten ook dat ik de bal graag in mijn voeten heb. Meestal komt er dan wel iets goed uit, zet ik een medespeler met een steekpassje vrij voor het doel of maak ik zelf een actie.” Zijn vader schopte het tot twaalf seizoenen in MVV 1 en als het aan de medewerker van een evenementenbedrijf ligt gaat hij daar overheen. “Dat is wel mijn doel. Ik lijk qua voetballer overigens totaal niet op mijn vader, die, als ik de verhalen thuis aan tafel hoor, vroeger vooral een harde werker was.” Hard werken doet Louter zeker ook wel, maar hij probeert vooral vorm te geven aan het Maaslandse aanvalsspel. “Op zoek naar de bal overdrijf ik nog wel eens”, pakt hij de wedstrijd tegen OVV erbij waarin hij zelfs fases vlak voor zijn verdediging te vinden was. Bang dat Louter sportpark De Commandeur ooit de rug terugkeert hoeft MVV niet te zijn. “Die behoefte voel ik totaal niet”, zegt hij. “Ik heb in de B ruim een seizoen bij Westlandia gespeeld. Dat deed ik zeker niet met tegenzin, maar ik vind voetbal vooral leuk als ik met vrienden kan spelen. Dat heb ik bij MVV. Van mijn lichting in de jeugd zitten tien jongens in de selectie. Dat is mij heel veel waard.” Hij is tevreden over de ontwikkeling van zijn ploeg dit seizoen. “We zijn vooral veel stabieler geworden. De echte slechte wedstrijden zitten er niet meer tussen. Tegen OVV was het aanvallend matig, maar uiteindelijk weten we er wel een punt uit te slepen. We zijn rijper geworden en daardoor acht ik een top4-klassering in de derde klasse tot een realistisch doel.” Eén van zijn eerste officiële daden verrichtte Emmerig voor de laatste wedstrijd van MVV’27 1 voor de winterstop tegen OVV. In de bestuurskamer werd Bas van Buuren van het Maaslandse bedrijf BvB in het zonnetje gezet voor zijn jarenlange trouwe hoofdsponsorschap van het eerste elftal. “Bas van Buuren is een geweldige man. Hij heeft veel gedaan voor ons, maar ook voor onze buren, korfbalvereniging ODO. Hij vindt het belangrijk dat jonge mensen kunnen sporten en heeft daar met zijn sponsoring mede voor gezorgd.” De jarenlange sponsoring van het bedrijf past in de dorpscultuur van MVV’27. De voetbalvereniging neemt in Maasland een belangrijke plaats in de samenleving in en dat is ook terug te zien aan het aantal voetballende leden en vrijwilligers. “Daar zijn we ook enorm trots op”, zegt Emmerig. “Die warme identiteit, dat koesteren we.” Met Emmerig komt er een echte insider op de voorzittersstoel te zitten. Als jongetje van twaalf jaar begon hij bij MVV met voetballen. In de 53 jaar die nu op sportpark De Commandeur achter hem liggen, was hij in verschillende gedaantes actief. Als keeper van het tweede en derde elftal, als coach/ trainer pupillen, als coach/trainer dames en als bestuurslid technische commissie en ook maakte hij ruim twaalf jaar deel uit van de van de selectie. “Ik ben keeperstrainer geweest van het eerste en het tweede, manager en ook teammanager en lid van de technische commissie. De afgelopen twee jaar ben ik teammanager geweest van het derde. Dat was geweldig om te doen. Ik heb het altijd mooi gevonden om met jonge jongens om te gaan. Niet alleen vanwege het voetballen, maar ook om een luisterend oor te bieden en de verhalen aan te horen van de problemen die zij ondervonden in het opbouwen van hun leven.” Nu hij met pensioen is, heeft hij de tijd om zich nog breder in te zetten voor zijn club. “Ik heb altijd een drukke baan gehad met veel verantwoordelijkheid. Ik vind dat je als voorzitter veel beschikbaar moet zijn en dat kon ik toen ik werkte niet garanderen. Ik heb diep respect hoe Pieter van Rijst de voorzittersrol heeft ingevuld. Drukke baan, jong gezin, ga er maar aan staan. Pieter is toevallig een goede vriend van mijn zoon.” Bij zijn benoeming als voorzitter eind vorig jaar liet hij de leden weten eerst een ‘honderd dagen-onderzoek’ te gaan houden. “Ik wil de eerste honderd dagen gebruiken om met alle geledingen van de club te gaan praten en te discussiëren. Uiteraard heb ik zelf een bepaald beeld, maar dat is mijn beeld. Ik wil juist weten wat trainers, leiders en andere vrijwilligers over zaken vinden. Met die input kunnen we de weg naar de toekomst uitstippelen.” Hij kan daarbij wel zeggen dat de kernwaarden van MVV’27 onveranderd zullen blijven. “Dat gevoel van een dorps- en familieclub waar mensen graag een vrijwilligersrol op zich nemen, moeten we koesteren. Tijden veranderen, maar onze eigen identiteit moeten we vasthouden.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=