VoetbalJournaal Vlaardingen/Maassluis, najaar 2023

13 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Op zoek naar een baan die bij je past? CWO-jeugdteam scoort voor Jacky De ziekte van het zusje van één van de spelertjes was voor de JO8-2 van CWO reden om in actie te komen tegen een kinderkankervrije wereld. Met een actie voor Kika werd door het tea geld opgehaald waarmee onderzoek gedaan kan worden bekostigd. In dit lopende seizoen is de JO8-2 getransformeerd tot de JO9-3. Er wordt door de trainers met trots verteld over de prestaties. Na de comfortabele zege op Poortugaal vertellen trainers Richard van Liere en Selwyn Verdouw over de progressie die hun pupillen maken. “Plezier vinden wij het allerbelangrijkste, maar wij zijn wel verbaasd hoe snel het team zich ontwikkeld”, zegt Van Liere. “We hebben in deze fase alle wedstrijden gewonnen. Om meer tegenstand te ervaren is het goed als we in de volgende fase een klasse hoger spelen.” Voor Verdouw en zoon Mylo is voetbal een mooie afleiding, want bij dochter en zusje Jacky werd vorig seizoen kanker geconstateerd. De ziekte van Jacky trof het gezin met vijf kinderen vanzelfsprekend diep. “Je ergste nachtmerrie wordt waarheid”, kijkt Verdouw terug op de periode dat de diagnose werd gesteld. “Je komt in een wereld terecht waarvan je het bestaan wel af wist, maar ver weg was. We gingen van het ene ziekenhuisbezoek naar het andere. Tegelijkertijd moet je ervoor zorgen dat het gezin blijft draaien. School. Voetbal, je wilt dat alles graag doorgaat. Dus je probeert ook alles zo normaal te houden waar mogelijk.” Trainers, andere ouders en spelertjes van de toen JO82 leefden volop mee. “Je schrikt je kapot als je zulk nieuws hoort”, zegt Richard van Liere. “We zijn als coaches en team hecht, dus had het ook impact op het hele teamgebeuren. De spelertjes zijn jong, maar ze krijgen wel mee dat het een levensbedreigende ziekte is. Dat Mylo, het broertje van Jacky, in het team speelde, bracht het nog dichterbij.” Het team greep het Wesley Sneijnder jeugdtoernooi bij DSHC in Utrecht aan om de familie een hart onder de riem te steken. Jacky en haar familie vertoefden op dat moment in het ziekenhuis in Utrecht. “We hebben een actie opgezet voor Kika, dat zich inzet tegen kinderkanker. We hebben het toernooi gespeeld in roze shirts ter ondersteuning van Jacky. Dat roze vonden die jongens in het begin wat vreemd, maar ze begrepen de boodschap waarmee wij ermee wilden geven.” “Op de shirts stond een link naar de run4kika-actie van de familie.” “Wij hebben het als een hartverwarmende steun ervaren”., zegt Verdouw namens zijn gezin. Inmiddels gaat het beter met Jacky. “Ze was in een periode erg ziek, artsen zijn constant op zoek naar de beste manier van behandelen. We leven van ziekenhuisbezoek naar ziekenhuisbezoek. We genieten van de momenten met ons gezin en kijken niet te ver vooruit.” De actie voor Kika leverde een groot geldbedrag dat gebruikt gaat worden om nog meer onderzoek te doen naar behandeling van kinderkanker. Hij maakt met het tweede elftal van CWO jacht op het kampioenschap, maar daarnaast fungeert Quinten Korpershoek ook als financiële waakhond van de Vlaardingse club. “We zijn financieel gezond en moeten dat blijven”, zegt de jonge penningmeester. Korpershoek waakt over CWO-geld Toen hij in aanloop naar de ledenvergadering, waarin hij werd voorgedragen door het bestuur, de financiële huishouding van de fusieclub onder ogen kreeg, schrok Korpershoek. “In positieve zin”, haast hij zich er bij te zeggen. “CWO heeft als club de zaakjes financieel goed op orde kan ik wel zeggen. Er is de afgelopen jaren een gedegen en gezond financieel beleid gevoerd. Het helpt natuurlijk ook mee dat we zijn gegroeid naar achthonderd leden. Daardoor zijn er meer contributie-inkomsten en meer leden betekent ook een stijging van de kantine- en baromzet.” Een penningmeester die nog op school zit – Korpershoek studeert hbo strategisch management – is volgens de 25-jarige Vlaardinger geen probleem. “Er zit veel ervaring in het bestuur en bij CWO hebben de commissies een grote verantwoordelijkheid. Zij hebben ook een eigen budget. Ik let er vooral op dat dát budget niet wordt overschreden, maar er zijn altijd zaken waar meteen een investering voor nodig is. Als er een koelkast in de keuken kapot is bijvoorbeeld. We zijn in de gelukkige omstandigheid dat we veel vrijwilligers hebben. Daarom is het ook niet nodig om, zoals bij veel andere clubs wel het geval is, vrijwilligersvergoedingen te betalen aan mensen die bijvoorbeeld achter de bar staan.” Dat Korpershoek deel uitmaakt van het CWO-bestuur kon hij een jaar of zeven geleden niet bevroeden, want hij speelde destijds bij VFC. “Ik ben daar begonnen en heb daar ook de hele jeugd doorlopen. Bij de senioren speelden we met vrienden in een recreatie-elftal. Een jaar of vijf geleden zijn we met een groepje overgestapt naar CWO en zijn we met wat jongens van Zwaluwen het vierde elftal geworden. Vorig jaar zijn we met dat elftal kampioen geworden.” “Met een paar jongens vielen we al regelmatig in bij het tweede vorig seizoen. Dat beviel van beide kanten goed, waardoor we nu ook met zijn drieën de overstap naar de selectie hebben gemaakt. Onze medespelers van het vriendenteam zien we nog steeds in de kantine, maar we spelen alleen niet meer met ze. Voor mij is het belangrijkste dat ik in een gezellig en leuk team speel en dat is het tweede.” Korpershoek is bescheiden over zijn eigen prestaties. “Ik ben zeker niet de beste voetballer van ons elftal. Ik sta linksback en moet het vooral hebben van mijn loopvermogen. Een rush langs de zijlijn zul je mij niet vaak zien maken. Ik probeer zo goed mogelijk te verdedigen en de bal in te leveren bij een medespeler die er beter in is om het spel voort te zetten.” De eerste competitiehelft verliep zo voorspoedig voor Korpershoek en zijn ploeggenoten dat zij volop in de race zijn voor het kampioenschap in de reserve tweede klasse. “VFC 2 en MVV’27 2 zijn onze voornaamste concurrenten. De competitie is nog lang, maar als we op deze voet verder gaan, kunnen we misschien aan het einde van het seizoen wel een feestje vieren.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=