VoetbalJournaal Vlaardingen-Maassluis, voorjaar 2023

11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Op zoek na n ba n die bij je past? De Schoof 180 (078) 711 10 00 alburg 6 (078) 612 22 22 Hypotheker Maassluis Wagenstraat 31-33 | 3142 CR Maassluis | 010-5900083 Hypotheker Naaldwijk Molenstraat 37 | 2671 EW Naaldwijk | 0174-266367 0224166.pdf 1 28-1-2019 16:52:03 MSV’71 in ban van de Magic Seven Bij MSV’71 heeft in de jeugdopleiding een kleine revolutie plaatsgevonden. Bij de onderbouw-jeugd voert techniek meer dan ooit de boventoon. “Techniek is de basis en ook gewoon pure fun.” “Verwacht nu geen wonderen van ons”, zegt Ron van Straaten als hij bij één van de jeugdelftallen van MSV’71 op zaterdagmorgen langs de zijlijn staat. Van Straaten (53) straalt en dat heeft ook te maken dat hij trots is dat MSV’71 in korte tijd een omwentelijk in beleid heeft verwezenlijkt. De bal regeert op de club, de nadruk ligt meer dan ooit op het aanleren van de basisvaardigheden bij de jeugdspelers. Van Straaten begon deze zomer met eerste elftal-speler Jack van der Vlugt als hoofd opleidingen bij de kleinste club uit Maassluis. Van der Vlugt is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in de bovenbouw, Van Straaten heeft zich, met meer dan honderd procent enthousiasme, ontfermd over de onderbouw. “Die onderbouw is echt mijn ding”, zegt hij met pretoogjes. “In de bovenbouw gaat het om tactiek, samenspel. In de onderbouw ben je technisch gerelateerd bezig. Dat vind ik prachtig. Hoe zorg je ervoor dat die kleine jongens en meisjes baas worden over de bal.” Zelf was Van Straaten, voor de eeuwwisseling, speler van het eerste elftal van MSV. Hij was erbij toen de bescheiden club zich naar het kampioenschap van de tweede klasse van de toen nog Rotterdamse Voetbalbond knokte. Toen al was hij meer met techniek bezig dan zijn ploeggenoten, vertelt hij. “Ik was als speler een houten klaas, maar ik was wel tweebenig. Ik was fan van wat toen het helemaal was, de Wiel Coerver methode. Zijn methode is later overgenomen door René Meulensteen.” Die methode vormt nu ook de basis bij MSV, waar Van Straaten sinds zijn zoontje voetbalt jeugdtrainer is. “Ik was het met de vorige hoofd jeugdopleidingen vaak niet eens. Als je een grote mond hebt moet je ook je verantwoordelijkheid pakken, vind ik.” Van Straaten volgde een trainerscursus bij Johan Scholten en Fons van den Brande van Voetbalscholing.nl die de methode Meulensteen uitdragen. “Ik was al enthousiast, maar tijdens die cursus nog lyrischer geworden. Ik ben volledig overtuigd door hun manier van werken. Ik heb bij MSV mijn visie uiteengezet en vertelt hoe ik de toekomst zag. In de zomer heeft een groep trainers een cursus gedaan. Sinds de start van het seizoen werken we ook met deze methode. Om goed te leren voetballen heb je een goede basistechniek nodig en daar zorgt dit voor.” Je hoeft dan ook niemand meer te vertellen bij MSV wat de magic seven is. Voor Van Straaten en zijn trainers is dat inmiddels gesneden hoek. “De magic seven zijn zeven pionnetjes”, legt hij uit. “Ze liggen op acht van elkaar maar zijn zo gesitueerd dat er allerlei mogelijkheden ontstaan voor oefeningen. Dribbelen, slalommen, maar ook passen. De mogelijkheden zijn oneindig.” De magic heeft inmiddels tijdens alle jeugdtrainingen een speciale plek gekregen. “We beginnen met een warming-up, mét een bal. Daarna doen we oefeningen met de magic seven en we sluiten vervolgens af met een partijvorm om het geoefende in praktijk te brengen.” Net aangemelde spelertjes krijgen eerst een korte introductiecursus en sluiten daarna snel aan bij hin nieuwe teamgenoten. “Trainers zijn enthousiast, en de kinderen beleven er heel veel plezier aan. Dan is je doel bereikt.” Bij DVO’32 loopt sinds februari een pilot voor voetbaltraining voor kinderen met een zogenaamd rugzakje, die in het reguliere voetbal lastig een plekje kunnen bemachtigen. Met rust, regelmaat, liefde en persoonlijke aandacht worden de kinderen begeleid door de trainers van de club. DVO’32 geeft kinderen met rugzakje de ruimte “Voor deze groep is structuur erg belangrijk”, zegt Helena Franchimont, één van de trainers van het wat DVO’32 noemt het aangepast voetbal. “Als ze hier op woensdagmiddag komen, kunnen ze altijd in dezelfde kleedkamer hun jassen ophangen en spullen leggen. Ze gaan ook altijd door de spelersuitgang naar het veld en niet door de kantine.” Franchimont is één van de drijvende krachten achter het initiatief. De moeder zag dat haar zoon moeite had om zich in een regulier team te handhaven. “Hij ging ontwijkend gedrag vertonen, op een gegeven moment wilde hij niet meer naar de training, terwijl hij voetbal juist het einde vond.” ‘Er zullen meer van deze kinderen zijn’, dacht Franchimont, die bij voorzitter Kees Zegers aanklopte met het idee van een georganiseerde passend voetbal-training. “Als club vervullen wij in deze wijk een belangrijke rol. We willen graag onze maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen”, reageert de voorzitter die met het bestuur het licht snel op groen zette voor een pilot tot het einde van dit seizoen. Inmiddels bestaat de groep uit zo’n dertien kinderen. Het is het resultaat van het actief benaderen van kinderen op de Ericaschool en de Kameleon, die onderdak bieden aan kinderen met een rugzakje. “Het gaat om verschillende gedragsproblemen en stoornissen zoals adhd en autisme”, legt Franchimont uit. “In een regulier voetbalteam krijgen zij te veel prikkels. Zo’n team is bovendien niet ingericht om de extra aandacht te geven die een kind nodig heeft. Er staat vaak maar één, soms twee trainers voor de groep. Die heeft zijn handen vol aan die dertien, veertien kinderen.” Bij het aangepast voetbal kan die aandacht wel gegeven worden, stelt Franchimont. “We gaan uit van één trainer op vier voetballertjes”, vult Zegers aan. Bij DVO’32 worden trainers Franchimont en Michael Bouwens geassisteerd door Nico Kortleven, die als vrijwilliger ook werkzaam is bij de Dirk Kuijt Foundation en ook jarenlang actief was in de G-afdeling van VFC. “Daarnaast hebben we er nog een ouder bij”, zegt Franchimont. De training verschilt niet zo veel van een training van een regulier team, alleen wordt rekening gehouden met onnodige prikkels. “De meeste ouders zitten ook vanuit de kantine te kijken en staan niet langs de zijlijn”, zegt Franchimont, die de meerwaarde van individuele aandacht aangeeft. “Als het moet nemen we ze even apart. Deze kinderen hebben een iets andere gebruiksaanwijzing dan andere kinderen, maar hebben precies dezelfde waarde.” De naam – aangepast voetbal – komt uit de koker van de club zelf,. “We hebben dat gedaan om verwarring te voorkomen”, zegt Zegers. “Bij VFC hebben ze G-voetbal vanaf zestien jaar. Wij richten ons op kinderen in de leeftijd van zeven tot en met vijftien jaar.” DVO’32 evalueert later dit seizoen of het initiatief een vervolg krijgt. Wat Franchimont betreft is die keuze al gemaakt. “We hebben in relatief korte tijd al een behoorlijk groepje. Het zou leuk zijn als we ook wedstrijdjes kunnen spelen. We hebben al contact gelegd met PPSC en Excelsior’20.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=