26 WADENOIJEN – “Je doet het niet voor jezelf, maar voor het dorp, de club en de vereniging. Daar haal je je plezier uit,” zegt Klaas Scheurwater, al meer dan 15 jaar een drijvende kracht achter de sponsorcommissie van vv Wadenoijen. Samen met Erik van Rossum, relatieve nieuwkomer in de commissie, blikt hij terug op de successen en kijkt hij vooruit naar de toekomst. Nieuwe ideeën, vertrouwde waarden: Hoe de sponsorcommissie werkt bij vv Wadenoijen Klaas’ verhaal begint zoals dat van velen: vanuit liefde voor het voetbal en betrokkenheid bij zijn kinderen. “Ik was altijd al voetbalminded. Toen ik naar Wadenoijen verhuisde en mijn jongens begonnen te voetballen, was het vanzelfsprekend dat ik me ging inzetten voor de club,” vertelt hij. Eerst als begeleider en jeugdtrainer, later zette hij de sponsorcommissie op zoals de club die nu kent. “Rondom het hoofdveld was het een rommeltje van de aanwezige sponsor-reclameborden, dus ik vond het een mooie taak om daar eens werk van te maken. We vormden een team en dat groeide uit tot een sponsorcommissie’’, welke nu bestaat uit Addie, Arie, Robbie en op de achtergrond Nance. Erik van Rossum, die in 2020 naar Tiel verhuisde, sloot zich op uitnodiging van Klaas aan. “Ik zocht een 35+/45+ team en kwam via Klaas bij vv Wadenoijen terecht. Al snel sleurde hij me de club in,” lacht Erik. Met een commerciële achtergrond en ervaring bij andere verenigingen bleek hij al snel een waardevolle aanvulling. “Ik denk wat commerciëler, maar Wadenoijen houdt altijd het dorpse karakter vast en dat maakt het zo bijzonder.” SPONSOREN MET HART VOOR DE CLUB De sponsorcommissie van vv Wadenoijen kiest bewust voor ondernemers uit de omgeving. “We werken ook niet met sponsoren die bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor de hele jeugdafdeling. Elke ploeg heeft een eigen sponsor,” legt Klaas uit. “De sponsoren groeien daarbij mee met de teams.” Erik vult aan: “We staan dicht bij lokale ondernemers. Het contact is persoonlijk, maatwerk is mogelijk. Dat dorpse karakter blijft behouden.” De club heeft recent twee nieuwe hoofdsponsors aangetrokken, beide lokale ondernemers. “We kozen bewust voor kleinere, vertrouwde partners,” zegt Klaas. Een van hen is een oud-lid met een loodgietersbedrijf, wiens zoon nu weer actief is bij de club. De ander, een oud-speler, runt een elektrotechnisch installatiebedrijf. “De samenwerking is simpel en snel geregeld. In één avond aan de keukentafel was alles rond. We begrijpen elkaars behoeften, en dat werkt perfect.” INNOVATIEVE IDEEËN VOOR DE TOEKOMST Waar Klaas de nadruk legt op het binden van sponsors via persoonlijke contacten, denkt Erik ook aan vernieuwing. “Ik zie kansen in het benutten van trainingsvelden met sponsorborden en -doeken. Tevens heeft de provincie grote plannen met een rondweg, die dichtbij onze locatie gelegd gaat worden. Als die plannen uitkristalliseren, kunnen we richting die weg ook sponsorplekken aanbieden.” BAZAAR Met de jaarlijkse kerstbazaar, de grote verloting en de betrokken sponsoren blijft vv Wadenoijen groeien. Klaas en Erik zijn vastberaden om samen met het sponsorteam deze groei voort te zetten. “We blijven innovatief, maar altijd met het dorpse karakter als basis,” besluit Klaas. Erik knikt: “We doen het voor het dorp, en dat maakt het zo waardevol.” BUREN – De JO11-1 heeft na een lastige, maar leerzame eerste seizoenshelft de keuze gemaakt om zich toch als JO10 in te schrijven. Het team, voornamelijk bestaand uit jongens van negen jaar, had moeite met de fysieke overhand die hun oudere tegenstanders hadden: ‘’Voetballend deden ze echter niet onder’’, zegt trainer Elco Verkerk (44). JO11 weer JO10 bij Buren: ‘Verloren niet kansloos, maar kwamen fysiek tekort’ Na het vorige seizoen besloot de JO9-1 van Buren de sprong te maken naar een JO11 team. Dat betekende een verandering in de grootte van het veld, van kwart naar half, meer spelers op het veld, van zes naar acht per team, en oudere tegenstanders. ‘’We maakten die keuze omdat we elf jongens in de selectie hadden zitten. Bij zes tegen zes betekent dat dat je vijf bankzitters hebt. Dat vonden we te veel en tevens hadden we vertrouwen in het voetballende vermogen van de jongens. We durfden de sprong dus wel aan’’, legt Verkerk uit. Elco Verkerk is geen onbekende bij SV Buren. Hij speelde er van zijn zestiende tot zijn 38e in het eerste, met een tweejarig uitstapje naar Leones toen hij twintig was tussendoor, en komt nu uit voor het derde. Zijn verbondenheid met SV Buren is duidelijk: “Het is een echte dorpsclub. Je kent iedereen, doet veel voor de club, en je zit er bijna je hele leven. SV Buren is als een tweede thuis.” Toen zijn zoon begon met voetballen, groeide Verkerk vanzelf in zijn rol als trainer. “Ik ben gestart bij de JO7, toen mijn zoontje ging spelen. Het trainersvak bleek een natuurlijke stap: “Je voetbalt zelf al heel je leven en het voelt logisch om je ervaring over te dragen.” Verkerk begeleidt zijn zoon en diens vriendjes sinds hun eerste voetbalmomenten en doet dat nog steeds. Samen met Bertran Smits verzorgt hij de trainingen en coacht hij op wedstrijddagen. “Bertran en ik zijn allebei fanatiek, net als de jongens, en dat werkt goed samen.” EEN UITDAGEND SEIZOEN De overstap van de JO9 naar de JO11 was een grote stap voor het team. “Het verschil tussen een kwart veld en een half veld is enorm. In de bekerfase hebben we het goed gedaan, maar in de tweede fase speelden we tegen fysiek sterkere tegenstanders.” Hoewel de resultaten tegenvallen, ziet Verkerk de positieve punten: “Ze verliezen niet kansloos, voetballend kunnen ze echt wel mee en ze blijven strijden. Daarvoor een groot compliment.” Volgens Verkerk ligt de uitdaging ook in de concentratie: “We spelen vier keer een kwartier en er zit altijd één kwartier tussen waarin we wegzakken en doelpunten tegen krijgen. Daarna is het aan ons om de jongens weer op te peppen. Ze reageren daar gelukkig goed op.” PLEZIER BOVEN ALLES De jongens motiveren blijft een prioriteit voor Verkerk, zeker in mindere tijden. “Als we achterstaan, beginnen we de tweede helft altijd met de instelling dat het weer 0-0 is. Dat geeft ze vaak een frisse start.” Voor Verkerk is het doel van dit seizoen helder: “Met de stap terug naar de JO10 kunnen we weer meer op het voetballen focussen en minder op het fysieke. Ook kan daar weer aan de winning spirit gewerkt worden. Dat zal het plezier ook ten goede komen. Als dat lukt, komt de rest vanzelf.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=